خادمی: زنگنه با تاخیر در اتمام ستاره خلیج فارس و تداوم واردات بنزین به کشور خسارت زد

به گزارش دولت بهار، مدیرعامل اسبق شرکت حفاری نفت و گاز شمال گفت: متاسفانه ما بعد از انقلاب علی­رغم تاکیدات مقام معظم رهبری کار چندانی در حوزه احداث پالایشگاه‌ها انجام ندادیم. فقط در زمان وزارت آقای آقازاده در دهه 60 دو پالایشگاه ساخته شد. پس از آن هم کار احداث ستاره خلیج فارس در دولت نهم شروع شد و این پروژه با پیشرفت بیش از 70 درصدی به دولت یازدهم تحویل داده شد.

وی افزود: با روی کار آمدن آقای زنگنه در وزارت نفت در دولت یازدهم تکمیل این پروژه با تعویق طولانی همراه شد و پروژه‌ای که قرار بود سال 94 به بهره‌برداری برسد در دولت دوازدهم به بهره‌برداری رسید. لذا آقای زنگنه باید پاسخ دهد که چرا در تکمیل این پروژه تعویق کرده است و با واردات بنزین در این بازه چند ساله به کشور خسارت وارد کرده است.

خادمی گفت: پالایشگاه ستاره خلیج فارس دستاورد دولت نهم و دهم است. وزیر فعلی نفت توضیح دهد که کدام پروژه پالایشگاهی را در هفت سال گذشته راه ­اندازی کرده است. من بارها در مجلس قبل اعلام کردم که زنگنه نگران تحریم نیست وگرنه با تداوم خام‌فروشی و بی‌توجهی به پالایشگاه‌سازی بستر اثرگذاری تحریم‌ها را فراهم نمی‌کرد. اگر ما پالایشگاه می‌ساختیم می­توانستیم نفت خام را به فرآورده تبدیل کنیم و این فرآورده را به کشورهای همسایه بفروشیم اما امروز کشور تک محصولی هستیم که به راحتی ما را تحریم می‌کنند.

مدیرعامل اسبق شرکت حفاری نفت و گاز شمال خاطر نشان کرد: عملکرد زنگنه در این دو دوره باعث از بین رفتن شرکت مناطق نفت خیز جنوب بود. زنگنه شرکت مناطق نفت­خیز جنوب را که به تمام ایران سرویس می­داد را به 6 شرکت تقسیم کرد. اعضای هیات مدیره و مدیرعامل این شرکت­ها را هم از تیم فنی همان شرکت انتخاب کرد که این مساله باعث شد تا بار فنی شرکت­ها کاهش یابد.

نماینده مجلس دهم افزود: زنگنه در ادامه شرکت نفت مرکزی را احداث کرد و باز هم از شرکت مناطق نفت­خیز جنوب نیرو آورد. وضعیت تاسیس شرکت متن (مهندسی توسعه نفت)، پتروپارس و پتروایران هم به همین شکل بود و همه این اقدامات برای این بود که شرکت‌‌های نفتی را تضعیف کند. اما در نهایت هم باز برای اجرای پروژه­‌های نفت و گاز، توتال را وارد کشور کرد و هیچکدام از این شرکت‌ها را قبول نداشت. توتال هم بعد از اعمال تحریم­ها، پروژه را رها کرد و اطلاعات میادین ما را برداشت و رفت.

وی تاکید کرد: بنابراین صنعت نفت در دوره زنگنه آسیب جدی دید در حالی که ما می‌توانستیم با استفاده از منابع کشور، مانند نروژ نسل آینده را از لحاظ مالی و فناوری سرفراز کنیم. اگر زنگنه قصد توسعه داشت، ما امروز بازار گاز منطقه را از دست نمی­دادیم. خط لوله صلح تا نزدیکی مرز پاکستان رسیده بود اما در دوره زنگنه این پروژه متوقف شد در حالی که اگر به لب مرز می­رسید، طبق مفاد قرارداد پاکستان موظف بود حتی اگر آمادگی خرید گاز را نداشت پولش را به ایران بپردازد. همچنین اگر این خط لوله به سرانجام می­رسید و به هند هم می‌رفت، ممکن بود تا چین ادامه پیدا کند.

خادمی افزود: از طرفی ما با ترکمنستان هم قرارداد گازی داشتیم که سوآپ می­کردیم ولی زنگنه آن را هم بهم زد. همچنین اگر وزارت نفت با جمهوری آذربایجان و یا ترکیه خوب تعامل می­کرد، خط لوله ما می­توانست به اروپا برسد اما متاسفانه تیم فعلی وزارت نفت زبان دنیا را نمی‌فهمند و دیپلماسی انرژی بلد نیستند. در خصوص بحث صادرات گاز به عمان هم که معلوم نشد، کار به کجا رسید و الان ایران در آستانه حذف از بازار گاز است.