تسامح در حکمرانی و سخت‌گیری با مردم
پرویز امینی
حکمرانی بر اساس ادبیات و متون دینی ازجمله نامه امیرالمؤمنین (ع) به مالک اشتر، متکی به سخت‌گیری در مناسبات حکمرانی و مواجهه بدون اغماض نسبت به حاکمان، و مواجهه عاطفی و با تسامح و حتی پرده‌پوشانه نسبت به مردم است. اما در جمهوری اسلامی کم اتفاق نیافتاده است که این قاعده برعکس شده و مردم مستحق سخت‌گیری شده‌اند و درباره حاکمان و مناسبات حکمرانی، تسامح صورت گرفته است.
از مصادیق تازه آن، فرمایش اخیر جناب روحانی است. روحانی گفته است که کسانی که ماسک نزنند مستحق جریمه ۵۰ هزار تومانی و کسانی که ابتلای خود به کرونا را انکار کنند، ۲۰۰ هزار تومان جریمه می‌شوند. اما نگفتند کسانی که از شنبه ده اسفند ۹۸، دنبال عادی‌سازی‌اند و هر بار که کشور در مهار و کنترل این بیماری توفیقی بدست آورد، با تشدید عادی‌سازی‌ها، مجاهدت و فداکاری کادر بهداشت و درمان و همکاری مردم را به باد دادند، مستوجب کدام جریمه و عقوبت‌اند؟ آنهایی که با آمریت، اصرار بر آموزش حضوری میلیون‌ها دانش‌آموز و خانواده‌هایشان در اوج کرونا داشتند، چقدر و چطور باید مجازات شوند؟ اگر تأثیر ماسک نزدن یک فرد را با سیاست‌های جناب روحانی (که حتی بعضا مخالف دیدگاه کارشناسانه ستاد ملی مقابله با کرونا بوده است) در شیوع کرونا مقایسه کنیم، واقعا روحانی مستحق کدام تنبیه‌ها و کدام مجازات‌هاست؟ آثار تصمیمات او، جان انسان‌های زیادی را هدف گرفته است و امروز بر اساس آمار رسمی از مرز ۲۵۰ نفر در یک روز گذشته است!
اگر بنا باشد با قاعده حکمرانی دینی یعنی سخت‌گیری با حاکمان و سهل‌گیری با مردم، با روحانی و فرد ماسک‌نزده برخورد شود، در ازای طلب ۵۰ هزارتومانی از آن فرد، از روحانی چه چیزی باید مطالبه کرد که با حق و حقیقت و عدالت سازگار باشد؟
بسیاری از مردم هستند که ناتوان از تأمین هزینه چند هزار تومانی ماسک روزانه خود و خانواده خویش‌اند، از تأمین هزینه میلیونی آزمایش کرونا عاجزند، آنوقت روحانی می‌خواهد از آنها جریمه ۵۰ هزار تومانی و ۲۰۰ هزار تومانی بگیرد! اگر بنا بر قاعده حکمرانی دینی و سخت‌گیری بر حاکمان بود، روحانی و معاون اولش که ذخایر ارزی کشور را با دلار ۴۲۰۰ تومانی بر باد دادند و بر ذخایر طلای کشور در وسط جنگ اقتصادی، چوب حراج زدند، مستحق کدام جریمه‌ها و مجازات‌ها بودند؟ اگر آن دلارها به یغما نرفته بود، شاید امروز برای همه کسانی که ناتوان از تأمین مالی ماسک‌اند، می‌شد ماسک رایگان تهیه و در اختیار آنها گذاشت.
حکم جناب روحانی در جریمه ۵۰ و ۲۰۰ هزار تومانی، حاکی از عمق بی‌خبری یا بی‌خیالی او از وضعیت مردم، خصوصا مردم مستضعف و ناتوان از تأمین مالی ماسک است. فرمان جریمه مالی ماسک نزدن روحانی، شبیه پاسخی است که ملکه آنتوانت در گرماگرم انقلاب فرانسه در کاخ ورسای به اعتراض مردم در نبود نان داد که حالا که نان نیست مردم بروند کیک خامه‌ای بخورند!
جناب روحانی اگر بنا بر حکمرانی دینی باشد، این شمایید که باید جریمه و مجازات شوید نه مردم مستضعف و محروم!
نظرات