دکتر علیرضابیگی: نوع نگاه حاکم بر مولدسازی اشکال دارد + فیلم

به گزارش دولت بهار، دکتر علیرضابیگی در اجتماع دانشجویان معترض مقابل مجلس گفت: ماها در دولت آقای روحانی و واگذاری های عجیب و غریبی که اتفاق افتاد، یک مبارزه نفسگیری را در خصوص خصوصی سازی پشت سر گذاشتیم. دیدیم که چه حوادثی پیش آمد. زمان و انرژی زیادی از ما برد ولی ما توانستیم آب از دست رفته را دوباره به حوض برگردانیم و بالاسر حوض ایستادیم که مبادا اینها را به دزدان دیگری نفروشند. باز موضوع دیگری تحت عنوان مولدسازی پیش آمده و اتفاقی که دارد رخ می دهد.

وی افزود: نوع نگاهی که به مولدسازی حاکم است هم دچار اشکال است. یعنی بناست ظرفیت اراضی و زمین هایی که از آن دارد استفاده می شود، در معرض فروش گذاشته شود. مثلا فلان اردوگاه را می خواهند به فروش برسانند. فلان اردوگاهی که امروز دارد از آن استفاده می شود، محل اردوهای آموزشی وزارت آموزش و پرورش است و بعد ما تحت عنوان مولدسازی بیاییم این را به فروش برسانیم. مولدسازی باید برای اراضی صورت بگیرد که معطل افتاده و استفاده ای برایش تعریف نشده است که با ورود سرمایه گذار و پول خرج کردن، بشود ظرفیت های نهفته این اراضی به منصه ظهور برسد. نه اینکه آن جاهایی که دارد از آنها استفاده می شود و فعال است ولی در نظر آنها این فعالیت، فعالیت موجهی نیست یا از جهت اقتصادی دارای توجیه نیست، به فروش گذاشته شود!

این نماینده مجلس تاکید کرد: ضمن اینکه ما حرف های زیادی در خصوص ساز و کارهایی که در اینجا پیش بینی شده داریم که اختیاراتی که داده شده و مصونیت هایی که پیش بینی شده، بدون پاسخگویی است! حتما اختیارات با پاسخگویی بایستی یک تناسبی داشته باشد. نمی شود گفت اختیارات داده شده ولی به هیچ عنوان پاسخگویی پیش بینی نشده است. کمااینکه در تنفیذ رهبری به ضرورت مراقبت، با توجه به اختیارات گسترده ای که داده شده، تاکیده شده است و در آیین نامه ای که تهیه شده بود به هیچ عنوان در خصوص ساز و کارهای مراقبتی اشاره ای نشده بود و چیزی برایش پیش بینی نشده بود و الان دارند می گویند ما داریم آیین نامه را اصلاح می کنیم که این ساز و کارهای مراقبتی هم در آن دیده شده باشد.

دکتر بیگی ادامه داد: بعد هم محل مصرف آنچه که بدست می آید مشخص نیست! یعنی همان  نگاهی که در خصوصی سازی وجود داشت! یعنی اینکه ما چکار داریم به اینکه این آقا با این مالی که داریم به او می فروشیم می خواهد چه کند!؟ من فقط مسئول هستم که یک پولی را از رهگذر این فروش بدست بیاورم و تکلیف خودم را که در قانون بودجه به من محول شده ، آن را انجام بدهم! فارغ از اینکه سرنوشت این مال چه خواهد شد!

عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در پایان گفت: اینجا هم همین طور است. این پولی که بدست می آید، بایستی یک نقطه مشخصی برای هزینه کردن آن تعیین شده باشد. این باید صرف اولویت های کشور شود. برای برطرف کردن مشکلات اصلی کشور در مسیر تولید و حوزه اقتصاد باید صرف شود. اگر قرار است صرف پاداش این آدم هایی که در این کار دخالت داشتند، 5 درصد آن برای آنهایی که در این کار دخیل بودند، بخش عمده آن هم به دستگاه داده شود برای هزینه های ضروری آن یعنی برای گذران روزمره آن صرف شود و چیزی که بدست می آید باز در اختیار همان هیئت عالی باشد که تشخیص بدهد کجا باید صرف بشود، این در واقع نهادهای قانونی کشور از جمله مجلس و اختیاراتی که به او داده شده را دارد نادیده می گیرد که حتما بایستی ما با حساسیت و دقت دنبال کنیم تا ان شاالله بتوانیم به نتیجه برسیم و اثبات کنیم که دغدغه ما، دغدغه موجهی بوده است.