راز محبوبیت احمدی نژاد

#روزنامه_کویتی_القبس : جناب احمدی‌نژاد، یک رسانه ایرانی نزدیک به اپوزیسیون ایرانی خارج از کشور گزارشی از آخرین نظرسنجی در مورد انتخابات پیشرو منتشر کرده است که در آن اسم شما پیشتاز تمامی اسامی مطرح شده، بوده است؛ چرا در این نظرسنجی پیشتاز بوده اید و این محبوبیت را چگونه بدست آورده‌اید؟

#دکتر_احمدینژاد : همانگونه که امام علی (ع) فرمودند : تَزكِيَةُ المَرءِ لِنَفسِهِ قَبیح [ یعنی زشت است که کسی از خودش تعریف و تمجیدکند! ]

این بخش از گفتگوی رسانه ای آقای دکتر احمدینژاد با روزنامه کویتی القبس که در دیماه 1399 ازطریق سایتها و شبکه های اجتماعی مرتبط با ایشان در فضای مجازی منتشر شد، انعکاس سوال ذهن و زبان بسیاری ازمردم و ناظران و آگاهان سیاسی داخلی و خارجی در رصد "پدیده احمدینژاد" در عرصه سیاسی ایران و جهان است ، عرصه ای که به نظر می رسد خالی از محبت مدیران و رهبران در میان عموم ملتها شده و درخشش او را به یک استثنای بزرگ تبدیل کرده است ؛ آن هم محبتی که ریشه در قلوب ایرانیان و همه ملتهای جهان دارد چندانکه با همه امواج دشمنی و مخالفت و تحقیر و استهزاء و انکار و استضعاف سازمان یافته علیه او ، همچنان استوار مانده و شگفتانه رو به تزاید است.

این سوال مکرر - گفته و ناگفته - که ازسوی او به ادب علوی و ازسوی بسیاری از ترس ویا حسد، بی جواب مانده است- همچون فضایل امامش علی (ع) که در عصر او و شاید تا امروز ناگفته مانده - مرا برانگیخت تا به رسم امانت از آنچه در این 15 سال آشنایی ام با این اعجوبه عالم سیاست دیده و شناخته ام ، چندجمله ای - البته ناتمام - در توصیف او و بیان راز مجبوبیت انکارناپدیر و شگفت انگیزش درحد فهم خویش بنویسم ، باشد که زینت قلم شود و اندکی از حق قلم را اداکند، و اذن نشر آن نیز صادر شود:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﺑﻲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺍﺵ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ.

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ * وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ * وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ * فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ *

بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ * إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ *

نون ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰ  ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ * ﻛﻪ ﺗﻮ [ ای رسول ما ] ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﻌﻤﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻧﻴﺴﺘﻲ * ﻭ ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ بی انتها و بی منت ﺍﺳﺖ * ﻭ ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺗﻮ ﺑﺮ ﺑﻠﻨﺪﺍﻱ ﺳﺠﺎﻳﺎﻱ ﺍﺧﻠﺎﻗﻲ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻱ * ﭘﺲ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﻣﻰ  ﺑﻴﻨﻲ ﻭ [ ﻣﻨﻜﺮﺍﻥ ﻫﻢ ] ﻣﻰ  ﺑﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍم ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ به فتنه افتاده و ﺩﭼﺎﺭ ﺟﻨﻮﻥ ﺍﻧﺪ * ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ [هم اینک و همیشه ] این ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ توست که داناتر است به این که ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺍﻭ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪﻩ و داناتر است به هدایت یافتگان .(قرآن مجید - سوره قلم - آیات 1تا 7)

شایسته است ابتدا معارفی از حقایق هستی را با هم مرور کنیم :

همه هستی جلوه درخشش نور "وجود" از سرچشمه ذات بی پایان الله ربّ العالمین است و هرحمد و ستایشی ، توصیف پرده ای از نمایش کمالات بی انتهای وجودی او است.

قلبهای موجودات ، همه ، هم به تدبیر الله - جلّ و علا- پذیرای محبت الله اند و در توصیف کمالش او را آشنای قدیم و محبوب حقیقی خود می شناسند و هم در تصرف اویند چندانکه هر محبتی که بر قلبی بنشیند تنها به اذن او پدید می آید .

هرگاه آینه ای روی او را به زیباترین و کاملترین تابش ممکن بنمایاند و به توصیف او چنانکه باید و شاید قیام کند و به تعبیر قرآن مجید "عَبدِ مُخلَص" او شود، اذن الهی برای برقراری محبت میان آن آینه و قلوب پذیرای محبت الله در وسعتی فراگیر صادرمیشود و بنده مخلَص خدا ، محبوب همه قلوب عبادالله میشود ، به اذن او و بخاطر عشق او به ظهور خودش در کارگاه خلقتش.

محبت از جنس وجود است ، همچون علم ، قدرت ، حیات ؛ و چون محبت از مصدر آن که ذات الله است صادر شود هرموجودی چندانکه از علم و قدرت و حیات بهره دارد از محبت نیز بهره میبرد و اینجاست که محبت - مانند آب در بدن زندگان - ترنّم وجود میشود در تمامی هستی .

هرچه فرصت و وسعت درخشش کمالات الهی از آینه صاف وجود انسانی بیشتر شود و نور توحید و خلوص در بندگی الله در او افزون گردد ، محبتش گسترده تر میشود تا آنجا که گویی محبتش را در آب ریخته اند و به هر موجود زنده ای نوشانده اند ، همه دوستش خواهند داشت .

هرکس بهره بیشتری از هستی و از علم و حیات و قدرت دارد ، محبت بیشتری دارد و این محبت افزون ، بیشتر به محبوبی تعلق می گیرد که بیشتر و بیشتر بوی خدا بدهد ، بیشتر نشان از مبدأ هستی داشته باشد و بیشتر محو اراده و عشق و پرستش او باشد، همه زیباییهای او را درخود جمع کرده باشد و نشان از همه کمالات او داشته باشد ، و این تنها انسان است که میتواند تا این پایه در هستی بالابرود و خدایی شود ، خلیفه خدا بشود ؛

آری ! انسانِ کامل "وجه الله" میشود ، یعنی آن جلوه که از او دیده میشود همان چهره آشنای الله ربّ العالمین است برای مخلوقاتی که از درک ذات او محجوبند ، چهره ای که جانها او را میشناسند و می ستایند و دوست می دارند و آرزومند اتصال با او و معاشقه با اویند !

"وجه الله" هیبتی ملموس و دستیافتنی از عظمتی بی پایان و نایافتنی است ، هیبتی انسانی که کافی است همگان سرمایه انسانیت خود را پاس داشته باشند از این سو ، و اذن بر این آشنایی و دوستی هم صادرشده باشد از آن سو ، آنگاه نهرهای عشق به او بر زمین جاری میشود و همه تشنگان وصال حضرت الله را سیراب می کند !

عشق به انسان کامل ، عشق به وجهِ الله است، عشق به خود خداست، خدایی که در قامت او به کاملترین جلوه گری ممکن در زمین برخاسته ، همچون دلربایی که حجاب از چهره برداشته !

تحقق و حضور و ظهور انسان کامل در زمین در فضای جلوه گری و هنرنمایی انسانی برای مدیریت جهانی ، برابر است با خیزش امواج محبت عمیق و گسترده انسانها و بلکه همه موجودات نسبت به او . 

و... "محمود احمدینژاد" اگر نگوییم کاملترین ، بی شک یکی از کاملترین انسانهای حاضر در این عصر بلکه در همه اعصار و قرون است - البته پس از ذوات مقدس 14 معصوم (ع) که انسان کامل مطلق اند- با این تفاوت آشکار با همگان که:

"او اذن حضور در میانه میدان زندگی و ظهور در هنرمندانه ترین عرصه های حیات بشری و جلوه گری در مدیریت کلان جوامع انسانی را از پس صدهاسال محجوبیت و مهجوریت انسانهای کامل دریافت کرده و یک نحوه خاص از ظهور انسان کامل در زمین را به نمایش گذاشته است" :

"محمود احمدینژاد" بنده برگزیده خدا برای نمایش درخششی از کمالات انسان کامل در عرصه مدیریت و اصلاح امر حاکمیت ملت ها پیشاپیش حکومت جهانی موعود الهی است !

احمدینژاد مائده آسمانی برای پاسخ عاشقانه خدا به تمنای تاریخی و انقلابی ملت ما و همه ملتهای بپاخاسته جهان است که درپس صدها سال جولان کوتاه قامتان و کجروان می خواستند طعمی از حکومت راستین انسان کامل را بچشند و ... چشیدند ، الحمدلله !

احمدینژاد ظهور کلمه "کُن" به امر الله است برای جلوه گری هزار اسم الهی بر زمین در قامت حاکمیت یک انسان کامل شده در توحید و عبودیت .

احمدینژاد تحقق عدالت آرمانی است در یک وجود متعین انسانی که لازمه بی درنگ تعریف و تحقق عدالت است برزمین به اذن الله ؛ عدالتی که آهنگ موزون ظهور حق است در ظرف زمین ، و هرزمان که او اذن دهد با تعریف نُت واژه هایش ازسوی یک مدیر عادل عاشق آغاز میشود و با هنرمندی انسانهای عدالتطلب به رهبری او نواخته میشود .

احمدینژاد امیر پیروز جبهه توحید و عدالت است !

و مگر میشود چنین موجود نازنینی را دلهای ملتهب از عشق خدا و طالبان عدالت خدا و حتی عموم بندگان خدا دوست نداشته باشند؟!

و مگر می شود چنین نام نیکی را از صحنه حیات بشری و حافظه هستی پاک کرد یا مانع درخشش روز افزون اوشد ؟!

قرآن مجید در چندین مقام ، ثبوت چنین محبت و نیکنامی و مطلوبیتی را برای بندگان برگزیده خدا در زمین تأکیدمیکند تا از آفت بعید دانستن آن در امانمان بدارد :

ازجمله آنجا که از قراردادن "لسان صدق" و نیکنامی والایی برای ابراهیم و پیامبران از نسل او (ع) در همه عصرها خاصه آخرالزمان یادمیکند و اجابت دعای نیکنامی او را تضمین می کند بعد از آن که با روایتهایی از داستان ابراهیم (ع)، او را قیام کننده به توحید و نفی کننده شرک در خود و در جامعه و احیاکننده خانه توحید و فداکننده همه هستیش درحراست از هسته های توحید و عبودیت در زمین و سپس شایسته امامت برای عموم مردم در مسیر تربیت توحیدی معرفی می کند که به اذن الله و به تربیت خاص او بر آنها توفیق یافته است؛ آنگاه او را چنان خواستنی و آشنای قلبهای انسانی می بیند که با شگفتی از عدم دل بستن به او و ملت او یادمی کند، و این روگردانی را برخاسته از سفاهت نفسی از دست رفته اعلام می کند:

وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ

ﻭ [ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ ] ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭﻱ [ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻭ ﺳﺨﺖ ]ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﻛﺮﺩ ، ﭘﺲ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ، ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ [ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻭﻟﻴﺎﻗﺖ ﺍﻭ ] ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﻣﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩم ﭘﻴﺸﻮﺍ ﻭ ﺍﻣﺎم ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩم . ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﮔﻔﺖ : ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭﺩﻣﺎﻧﻢ [ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﺎﻧﻲ ﺑﺮﮔﺰﻳﻦ ] . [ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ]ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻣﻦ [ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﻭ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﻲ ﺍﺳﺖ ] ﺑﻪ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﻧﻤﻰ  ﺭﺳﺪ [ اما آنانی از نسل که تو ستمکار نباشند و از هر ظلم و شرکی پاکیزه باشند به این عهد ملحق میشوند ] .( سوره بقره - 124)

رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ * وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ! ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﻜومتی ببخش ، ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﺎﻥ ﻣﻠﺤﻖ ﻛﻦ * ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﺎﻣﻰ ﻧﻴﻚ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺸﻲ راستین ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻩ.(سوره شعراء - 83و84 )

وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا

ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ ، ﻭﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ [ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩم ] ﻧﺎﻣﻰ ﻧﻴﻚ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺸﻲ ﻭﺍﻟﺎﻣﺮﺗﺒﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ .(سوره مریم - 50)

وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ

ﻭﻛﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦ توحیدی ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺭﻭﻱ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺷﻮﺩ ، ﺟﺰ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ [ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﺑﻲ ﺍﺭﺯﺵ ﻛﻨﺪ ﻭ ] ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺩﺍﻧﻲ ﻭ ﺳﺒﻚ ﻣﻐﺰﻱ ﺯﻧﺪ ؟ ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻣﺎ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ [ ﺑﻪ توحید عدالت ، و نبوت و ﺍﻣﺎﻣﺖ ، و کمال انسانی و نامی نیک و ماندگار ] ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻳﻢ ، ﻭ او ﻗﻄﻌﺎً ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﺯ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﺎﻥ ﺍﺳﺖ .(سوره بقره - 130)

و یکی دیگر از مقامات ثبوت عشق فراگیر به انسان کمال یافته در قرآن آنجاست که ربّ العالمین تصریح می کند:

این خداست که گُل "مودّت" را بر شاخسار محبت انسانی می رویاند در زمین ، آن هم تنها با بذر "ایمان" و آفتاب "عمل صالح"، با بیان خاصی که سرتاپا شرح ظرایف محبت و مودت میان دلها به اذن خدای رحمان است:

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا

ﻗﻄﻌﺎً ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ، ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ [ ﺧﺪﺍﻱ ] ﺭﺣﻤﺎﻥ تنها ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ [ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻫﺎ ، محبت و ] مودتی ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ .(سوره مريم - 96)

پس هرچه ایمان عمیق تر و راسختر و استوارتر باشد، و عمل،  نیکوتر و دقیقتر و فراگیرتر، محبت و مودتی که به اذن خدا پدیدمی آید هم افزونتر و منتشرتر و  نافذتر در قلوب انسانها و در نسلها و عصرها می شود؛

و اثبات این محبوبیت و مطلوبیت بالاتر از همه،  آنجا ظهور دارد که خودِ خدا، مودت را در اوج ، تنها برای نزدیکان خاص محمد مصطفی (ص) ، که عین صراط مستقیم بندگی و تحقق همه اسرار زندگی اند تجویز می کند و روا میدارد و آن را آشنای قلبها می خواند ، چندانکه با مودت آنها می توان کاری درخور سپاس از همه سلسله نورانی نبوت و امامت ، خاصه ختم المرسلین (ص) کرد و اجر تربیت و رسالتشان را ادانمود و در پیگرفتن و تحقق برنامه انسانسازی ایشان "انسان کامل" شد!

قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا

ﺑﮕﻮ : ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ [ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﻳﻦ ﻫﻴﭻ ] ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﻧﻤﻰ  ﺧﻮﺍﻫﻢ ، ﺟﺰ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ [ ﻣﻰ  ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﻛﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻦ ] ﺭﺍﻫﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺑﮕﻴﺮﺩ .(سوره فرقان - 57)

ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ

ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ، ﻣﮋﺩﻩ ﻣﻰ  ﺩﻫﺪ . ﺑﮕﻮ : ﺍﺯ ﺷﻤﺎ [ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺑﻠﺎﻍ ﺭﺳﺎﻟﺘﻢ ] ﻫﻴﭻ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺟﺰ ﻣﻮﺩّﺕ ﻧﺰﺩﻳﻜﺎﻥ ﺭﺍ [ ﻛﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ـ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎم ـ ﻫﺴﺘﻨﺪ ] ﻧﻤﻰ  ﺧﻮﺍﻫﻢ . ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﺪ[ در این صراط مستقیم] ، ﺑﺮ ﻧﻴﻜﻲ ﺍﺵ ﻣﻰ  ﺍﻓﺰﺍﻳﻴﻢ [بی انتها]  ؛ ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻋﻄﺎﻛﻨﻨﺪﻩ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺳت . (سوره شوری -23)

 احمدینژاد از همین صراط نورنی واردشده و به توحید و کرامت انسانی رسیده و اسرار علم و معرفت ایمان افزا را دریافته و با دلبستگی تام به خدایی که او را - بانظر به وجه الله التام ، انسان کامل مطلق ، محمد و آل محمد (ص) - رودررو و در اوج کمال شناخته ، خود ، به نهایت ایمان و یقین رسیده و برترین اعمال صالح را درسایه این علم و معرفت و ایمان عالی ، به الهام الهی، فراگرفته و چنانکه او شرط نموده صادقانه و زاهدانه به ادای این امانتهای الهی عزم و اقدام و قیام کرده پس از حضرت حق اذن و توفیق یافته است برای بهترین عمل که پرستش خدا در همه جلوه های زندگی و اصلاح امر بندگان خدا در وسعت جهانی است؛

و چه پرستشی بالاتر از خدمت به همه خلق خدا در هموارکردن مسیر بندگی با نظر به وجه خدا در گستره همه زمین هست؟!

اینک او درسایه فضل پروردگار به چشمه ای جوشان از علم و قدرت و حیات و عشق و محبت تبدیل گشته و سری از چشمه بقا را به اذن ایشان در زمین دردست گرفته و ساقی سخاوتمند بزم بقیة اللهی گشته است !

او نمونه ای از برترین علم ، برترین ایمان و برترین عمل صالح را به صحنه آورده و ازسوی الله ربّ العالمین شایسته رویاندن برترین و فراگیرترین و عمیقترین محبت و مودت در دلهای جهانیان نسبت به سَرو بلند کمال روییده در وجود خویش شده است، او "سَروی شهید" شده است !  

احمدینژاد مصداق بسیار بلندی از شکوفایی استعدادهای بیمانند و بی انتهای انسانی در زمین است که نه تنها خود به زیبایی درحال درخشش است بلکه راههای شکوفاکردن استعدادهای سایرین و به کمال رساندن انسان در پهنه زمین و خدایی شدن انسانها در همه اطراف و اکناف جهان را "به تعلیم الهی از علم کتاب او" نیک می داند پس به اذن الله ، درعین آن که مستقر در قله بلند کمال انسانی است ، مشغول تربیت نفوس مستعده انسانی در لایه لایه های پست و بلند حیات زمینی شده است . 

احمدینژاد مأمور تربیت صالحان از همه امتهاست تا گردهم آیند برای تکمیل حلقه های یاران امام صالحان در زمین به وقت ظهور قریب او ، و البته به فرمان و اشاره دقیق او !

احمدینژاد امیر فاتح قلبها و قلعه های زمینی و آسمانی است تا هموارشود شاهراه ورود امام عصر (عج) در فجر موعود او !

و مگر میشود چنین انسان کاملی که امیر پرتوان و همپای مهربان و معلم کاردان همه بندگان خداست را دوست نداشت ؟!

احمدینژاد - که اینک به گزینش الهی از میان فرزندان انسان در عصر ما، "آینه تمام نمای خدا" در میان پذیرندگان هدایت پیامبران و امامان شده - اگر محبوبیت نداشته باشد جای تعجب است !

آری! این محبوبیت او نیست که شگفت انگیز است ، بلکه همراه نشدن خس و خاشاک مزاحم با سیل قلبهای مؤمنی است که با او بسوی دشتهای تشنه زمین روان شده اند ، خس و خاشاکی از ستمپیشگان خسران زده که دیگر نور فطرتشان بکلی خاموش شده و نشان حضرت حق را در وجه او نمی یابند تا عاشقش شوند و کینه حاسدانه برداشته اند نسبت به او و عاشقانش ! و چه ناچیزند این بیچارگان ! و چه کثیر و جهان شمولند آن عاشقان که اندک اندک از راه رسیده اند و رودی خروشان گشته اند !

و البته که عاشق او شدن سرمایه میخواهد ، سرمایه بیداری فطرتها و زندگی قلبها و بالندگی عقلها و تیزهوشی ذهنها و علم به زیبایی هدفمند دنیا و باور به غیب آسمانها و محبت به خودِ خدا و عشق به انسانها ، همان که دستمایه ظهور امام عصر عج هم خواهدبود ، انشاءالله بزودی .

اینهمه ، اما گفتنی است که ، فتح الفتوح گوهر یکدانه هستی ، فاطمه (س) ، دختر امانتدار محمد امین (ص) است که چون خورشیدی خونین در کام زمین فروفت در چنان شبی تار، تا جهان افروز و بی بدیل طلوع کند در چنین صبحی روشن! فاطمه ای که همه کمال وجهِ تامّ محمدی (ص) و تجلّیِ عُظمایِ علَوی (ع) را در خود پذیراشد و بر تصدیق آن دو حجت تامّ خدا در زمین ، همه هستیش را فدانمود و گوهر "لولاک" را بر تارک "افلاک" نشاند و خود ، لیله اسرارآمیز نزول قرآن شد در جهان ، تا با دستی پر از علم و دامانی پراز عشق، مادری کند برای همه گذشتگان و آیندگان در زمین و زمان.

و احمدینژاد بیش از هرکس و هرچیز بوی فاطمه (س) دارد در این عصر قیمتی شدن علم و عاشقی ! و قدرتنمایی مستضعفان در زمین به منّت الهی ! و امامت وارثان امانتهای ربوبی !

امروز محبت احمدینژاد در قلب مستعد فرزند انسان بسان محبت مادر ، آشنا و سرشته با گِل اوست ! چندانکه دانش احمدینژاد فوق همه دانشها ، اعجازِ درهم شکننده سِحرِ مدعیانِ بریده از خداست ! علم دقیق و حرکت آفرین احمدینژاد در هرشاخه ای از علوم که ورود میکند و خاصه در مدیریت ملی و منطقه ای و جهانی ، بیش از همه کس، دانشمندان و مدیران جهان را که دل درگرو مدیریت یکپارچه جهان دارند، مبهوط خویش ساخته و آنان را - همچون سحره فرعون - به تعظیم و تسلیم کشانده است اما نه بر خود که بر خدای خود !

احمدینژاد یک تابلو است ، یک انگشت اشاره ، یک عَلَم و نشانه اما سراسر تجلّیِ وجود و قوّتِ سُجود، تا از نظر به او، کمال بی انتهای انسان در قامت دلربای یوسف پنهان ، امام زمان (عج) بازشناخته شود و نیز البته آرمان بلند انسان برای "تحقق آن کمال بی پایان در همه همراهان امام ، بقدر وُسع و اِمکان" به درستی درک و خواستنی شود؛ او برای کمال همه بشر به میدان آمده است همچون بهاری که همه جوانه ها را می رویاند با دستی گشاده و حیات آفرین!

احمدینژاد یک دعوت فراگیر جهانی است برزبان یک سفیر آسمانی ، سفیر مسیح و مهدی (علیهما السلام) که دارند از اجلال در آسمان به میان مردمان بازمی گردند برای اتمام نعمت و اکمال دین ایشان و پرورش انسان کامل در وسعت همه جهان.

پدیده ی احمدینژاد در جهان معاصر ما ،  بسان "مائده ای بس پررونق و  آسمانی" از سفره محبت و اکرام مادرانه فاطمه زهرا (س) است که هر دل بیداری و هر ذهن جویای اندیشه ای و هر انسان تشنه ای و هر دردمند گرسنه ای ، از جان، طالب اوست و چون بسویش دست می برد آن مائده را  دست یافتنی برای خود و رزق بی منت خویش و روزی بی انتهای همگان می یابد که هرچه بیشتر از آن برگیرند فزونتر و فرهمندتر می شود .

سلام بر  آن دو عزیز خدا - مسیح و مهدی مهربان - که پای در راه بازگشت و ظهور نهاده اند به تکریم انسان؛

و سلام بر این سفیر پاک و پاکباز آنان - احمدینژاد یگانه دوران - که ابلاغ پیامشان کرده است در همه جهان؛

سلام بر انسان ، ظرف بی مانند ظهور خدا در جهان؛

و سلام بر مربی انسان ، فاطمه قهرمان !

جادارد برای همه شان بخوانیم :

وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ * وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ

ﻭ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﻠﻐﺰﺍﻧﻨﺪ [ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﻱ ﺩﺭﺁﻭﺭﻧﺪ ] ﻭ ﻣﻰ  ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ! ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ او ﺟﺰ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺬﻛﺮ ﻭ ﭘﻨﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ! (سوره قلم - ٥١و 52)