رازهایی پنهان در صحرای بزرگ آفریقا
صحرای بزرگ آفریقا، بزرگترین بیابان گرم جهان است که عجایب و راز‌های زیادی را می‌توان در آن یافت.
به گزارش دولت بهار به نقل از لیست ورس، شن‌های روان صحرای بزرگ آفریقا در طی سال‌های طولانی، گونه‌های حیوانی، انسان‌ها و شهر‌های زیادی را دیده اند. این مکان، بزرگترین صحرای گرم در جهان است و افراد و چیز‌هایی که در دشت‌های شنی بی پایان آن گم شوند، دیگر هرگز دیده نخواهند شد. در دنیای باستان، ارتش‌های زیادی بوده اند که قصد عزیمت به این صحرا را داشته اند، اما پس از مسافرت به آنجا هرگز دیده نشدند.
حالا با استفاده از تکنولوژی مدرن، جست و جو و کاوش، می‌توان کشف راز‌های این صحرا را آغاز کرد و تاکنون تعدادی از آن‌ها نیز پیدا شده اند. در اینجا چند مورد از کشف‌های شگفت انگیز آورده شده است که پیش از این صحرای بزرگ آفریقا آن‌ها را از ما پنهان کرده بود.
استحکامات گمشده
ماهواره‌ها به کاوشگران این اجازه را می‌دهند بدون اینکه حتی زحمت بلند شدن از روی صندلی را به خود بدهند، نقاط پست متراکم‌ترین جنگل‌ها و قلب متروک‌ترین بیابان‌های جهان را مورد بررسی قرار دهند. در سال ۲۰۱۰، ماهواره‌ها بقایای بیش از صد قلعه متعلق به مردم گارامانتس در لیبی را کشف کردند. این منطقه برای پیدا کردن منابع نفتی مورد بررسی قرار گرفت و در نتیجه آن باستان شناسان توانستند تصاویر ماهواره‌ای را از بقایای دیوار این سازه بگیرند. بعدا محققان با کاوش بر روی زمین توانستند تأیید کنند که این سازه‌ها به وسیله مردم گارامانتس ساخته شده اند. البته تحقیق‌های آن‌ها با انقلاب در لیبی که منجر به سرنگونی قذافی شد، نیمه تمام باقی ماند.
در زمان شکوفایی تمدن گارامانتس (تقریبا قرن دوم قبل از میلاد تا قرن هفتم میلادی)، منطقه‌ای که مردم این تمدن در آن زندگی می‌کردند حتی قبل از ورود آن‌ها نیز فوق العاده خشک بود. این گروه برای بهره برداری و کشاورزی در این زمین‌ها کانال‌های زیرزمینی احداث کردند که آب آن از مخازن باستانی تأمین می‌شد. وقتی این منبع آب به پایان رسید، مزارع خشک شدند و به مرور زمان بقایای قلعه‌ها و روستا‌ها به وسیله شن‌های صحرا پوشانده شد.
شهاب سنگ‌ها و دهانه‌ها
زمین همواره توسط سنگ‌ها و شهاب سنگ‌ها از فضا تهدید می شود. بیشتر آن‌ها بدون هیچ آسیبی در جو زمین می‌سوزند و چیزی بیش از یک رگه آتشین از آن‌ها در آسمان باقی نمی‌ماند. البته دیگر سنگ‌هایی که به زمین می‌رسند تأثیرات مخربی دارند. از آنجا که بیشتر این برخوردها در گذشته‌های دور اتفاق افتاده است. دهانه‌های برجای مانده در اثر آن‌ها، غالبا به علت فرسایش و یا پوشیده شدن به وسیله گیاهان، نادیده گرفته می‌شوند. البته در کویر‌ها، هنوز این دهانه‌ها و اثر این برخوردها را می‌توان پیدا کرد. دهانه کَمیل، به عرض ۴۵ متر (۱۴۸ فوت) در جنوب غربی مصر هنوز هم به وضوح نشان می‌دهد که درحدود ۵ هزار سال پیش یک شهاب سنگ قدرتمند به این مکان برخورد داشته است. علاوه بر این در اطراف دهانه هم قطعاتی از خود این شهاب سنگ‌ها باقی مانده است.
شیشه بیابانی لیبی
حتی وقتی بقایای شهاب‌سنگ‌ها و دهانه‌های آن‌ها ناپدید شود، همچنان آثار دیگری از برخورد اجسام کیهانی با زمین، می‌تواند باقی بماند. حدود ۲۹ میلیون سال پیش، یک شهاب سنگ با نیروی کافی به زمین برخورد کرد تا منطقه وسیعی از صحرای لیبی را به صورت سنگ‌های شیشه‌ای ذوب شده در بیاورد. دهانه‌ای که در اثر این انفجار به وجود آمده هنوز پیدا نشده است، اما مقدار زیادی شیشه بیابانی را می توان در این ناحیه دید. هنگامی که هوارد کارتر مقبره «توتنخآمِن» را باز کرد در میان گنجینه‌ها، سنگ‌های تراشیده شده که متعلق به این پادشاه مُرده بود را کشف کرد. همچنین یکی از خنجر‌های موجود در مقبره او از آهنی که به یک شهاب‌سنگ تعلق داشت، ساخته شده بود.
سنگ‌های نبتا
هر گاه که در بیابانی آب پیدا شود، می‌توانید نشانه‌هایی از حیات را پیدا کنید. هنگامی که مردم از ۶ تا ۹ هزار سال پیش در نزدیکی جنوب مصر زندگی می‌کردند، این منطقه سالانه دچار آبگرفتگی می‌شد که نهایتا ایجاد دریاچه را در پی داشت. از همین رو قبایل نوسنگی برای تغذیه و تامین آب حیوانات خود به آنجا می‌آمدند. این افراد نه تنها در آنجا به بقای خود ادامه دادند، بلکه فرهنگ قربانی کردن حیوانات را هم در این منطقه توسعه دادند. بقایای گاوها، گوسفندان و... را که در این مکان دفن شده اند، می‌توان پیدا کرد. در حدود ۶ هزار سال پیش مردم این منطقه تکه‌های سنگی را به شکل یک دایره ایجاد کردند و ادعا می‌شود که این دایره سنگی، هزار سال قبل از «استون هنج» ایجاد شده و اولین سازه باستان اخترشناسی است.
رودخانه گم شده
بیایان بزرگ آفریقا همیشه به این شکل نبوده و طی میلیون‌ها سال با تغییر آب و هوا، مرز‌های شن و ماسه آن تغییر کرده است. همانطور که دانشمندان می‌توانند به دنبال شواهدی از وجود آب در مریخ باشند، آن‌ها توجه خود را به تاریخ این بیایان معطوف کردند و اکنون تحقیقات نشان می‌دهد، آنچه در گذشته دوازدهمین حوضچه بزرگ جهان بوده از داخل صحرای بزرگ آفریقا عبور کرده است. این رودخانه گمشده اکنون Tamanrasett نام دارد و تحقیقات برای کشف اطلاعات بیشتر در مورد این مکان که تخمین زده می شود، ۵ هزار سال پیش خشک شده باشد، ادامه دارد.
فسیل نهنگها
فقط رودخانه‌ها نیستند که در زیر این صحرا ناپدید شده اند. با گذشت زمان، جایی که در گذشته یک اقیانوس بوده اکنون به یکی از خشک‌ترین مکان‌های کره زمین تبدیل شده است. در وادی الحیتان در مصر، شواهدی از یک اقیانوس گمشده را می‌توان یافت که به دره نهنگ شناخته می‌شود. این ناحیه یکی از بهترین مکان‌ها برای کشف فسیل نهنگ‌هاست. امروزه اسکلت‌هایی به طول ۱۵ متر (۵۰ فوت) و همچنین موجوداتی که در دریا با آن‌ها زندگی مشترکی داشتند، پیدا شده و در دست بررسی قرار گرفته اند. در کنار استخوان‌های نهنگها، دندان کوسه‌های بزرگ هم کشف شده است.
مهمان ناخوانده‌ای از جنگ جهانی دوم
در ۲۸ ژوئن ۱۹۴۲، خلبان دنیس کوپینگ در حال پرواز با یک کیتی هاوک P۴۰ آسیب دیده بوده که آن را به منظور انجام تعمیرات، به مقصد پایگاه انگلیس در صحرای بزرگ آفریقا هدایت می‌کرده است. در جایی از این سفر، هم هواپیما و هم خلبان جوان آن ناپدید شدند و در سال ۲۰۱۲ بقایای این هواپیما کشف شد. این هواپیما تقریبا دست نخورده بود و هنوز هم شواهدی وجود دارد که خلبان آن از چتر نجات برای ایجاد پناهگاه استفاده کرده‌است.
این هواپیما بعدا به موزه العلمین منتقل و مرمت شد که البته مورد رضایت همه قرار نگرفت. برخی احساس می‌کردند که هواپیما باید به عنوان یادبود خلبان جوان در همان مکان باقی می‌ماند. اگرچه این هواپیما بازسازی شد، اما هیچ نشانه‌ای از دنیس کوپینگ یافت نشد. سرنوشت دقیق او رمز و راز دیگری است که این بیابان در خود مخفی کرده است.
نظرات