یادداشت دکتر علی ذبیحی/ مردم و انتخابات!

دولت بهار/ دکتر علی ذبیحی: سال پیش در همین روزها که مجلس یازدهم، کار خود را آغاز کرده بود، در یادداشتی یادآوری نمودم که علیرغم درصد مشارکت کم مردم در انتخابات مجلس، یکی از عواملی که بتواند رابطه مردم را با انتخابات و تاثیر آن در زندگی آنان را افزایش دهد، عملکرد نمایندگان مجلس است.

زمان به سرعت گذشت و سطح مشارکت مردم انتخابات ریاست جمهوری و شوراها نشان داد که به درستی از فرصت ها استفاده نشده و اعتماد عمومی به طور جدی آسیب دیده است. 

اکنون بیش از یک سال از عمر مجلس فعلی گذشته است. اگر امروز از اکثریت مردم در مورد کارکرد یک ساله مجلس و تاثیر آن در امور جاری جامعه سوال شود، چه پاسخی شنیده خواهد شد!؟ حتما رضایتی از آن حاصل نشده است که منجر به افزایش اعتماد مردم به حکمرانان خود شود.

قطعا با هر تحلیل محاسباتی و عدد و رقم حاصل از تفاوت انتخابات مجلس و ریاست جمهوری اخیر، می توان دریافت اعتماد عمومی نه تنها ارتقاء نیافته، بلکه چند درصدی هم تنزل داشته است و این چیزی نیست که موجب غفلت قرار گیرد. واقعیت ها را نمی توان با فرافکنی به فراموشی سپرد.  دلیل اصلی قهر بیش از پنجاه درصد مردم از صندوقهای رای را باید در ناکارآمدی و عدم موفقیت دستگاههای مختلف کشور، از جمله مجلس جدید که خود را انقلابی و جهادی تر از قبلی ها می داند جستجو نمود. مردم با اسم و رسمها کاری ندارند، بلکه کارآیی و کارآمدی برایشان مهم است.

آنانکه به اصطلاح پیروزمندان انتخابات مهندسی شده و کم رمق اخیر هستند و بویژه آقای سید ابراهیم رئیسی در جایگاه ریاست جمهوری، اگر نتوانند در اولین فرصت ممکن بارقه های امید را در دل مردم ایران زنده کنند، کار پیچیده تر و سخت تر خواهد شد. بدین منظور از هم اکنون برای رئیس جمهور تازه نفس آرزوی توفیق و کارآمدی بیشتر از حد انتظار را داریم.

قطعا لازم است برای پیشبرد اهداف متعالی مردم که همان اهداف انقلاب است، از هر کس و با هر ظرفیتی، استفاده مطلوب صورت پذیرد و همگان باید در این مسیر همکاری لازم را داشته باشند. زمان به سرعت سپری می شود، در حالی که مردم به ویژه قشرهای ضعیف اقتصادی، به شدت نیازمند حمایت های فوری هستند.

در شرایط کنونی که فقط یک جریان در تمام مناصب مختلف کشور حاکم گردیده و دیگر هیچ عذر و بهانه ای برای کار نکردن وجود ندارد، باید فضای کار و تلاش در جهت رضایتمندی مردم تشویق و ترغیب گردد.

شنیده شده است که گفته اند باید بگونه ای کار کرد که مردم نام احمدی نژاد را فراموش کنند، که اگر چنین شود مطمئن هستم هیچکس به اندازه خود احمدی نژاد از آن خوشحال نخواهد شد. چرا که او هیچ خواسته ای جز رفاه و آسایش و راحتی مردم ندارد و هر کس را که چنین نماید، می ستاید.

یکی از نکات مهم انتخابات ریاست جمهوری اخیر، خداحافظی بخش مهمی از هواداران گروه سیاسی اصلاح طلبان است. عملکرد منفعت طلبانه سیاسی آنها در این انتخابات، تیر خلاصی بود که بر پیکر زخمی ناشی از حمایت اصلاح طلبان از دولت فسیل شده روحانی وارد آمد.

 امیدوارم آنها هم از این حرکت حساب شده و منطقی مردم درس عبرت بگیرند، بیش از این دل به بیرون از مرزها نبندند و با پیوستن به اقیانوس مردم، گذشته مخدوش خود را ترمیم کنند.

در آخر سخنی با برخی ذهنهای بیمار و یا متاثر از نقشه های طراحی شده توسط سرویسهای اطلاعاتی دشمنان اصلی انقلاب، که در جدیدترین طراحی آنها تلاش در همردیف قرار دادن مردمی ترین، محبوب ترین، مدیرترین، انقلابی ترین و ولایی ترین مسئول جمهوری اسلامی با افراد معلوم الحال ضد انقلاب و معاند، دیده می شود!

هرچند از استکبار و دشمنان قسم خورده انقلاب انتظاری جز خصومت با فرزند اصیل انقلاب نیست، اما چگونه است که صدا و تحلیل آنها از مراکز اطلاع رسانی ارگانهای انقلابی داخلی که با بودجه های این مردم اداره می شود، بیرون می آید؟ آیا این رد پای جریان نفوذ در داخل و جاده صاف کن همان گروه خودسر امنیتی که دکتر احمدی نژاد در چند ماه گذشته افشاء کرد نیست؟

کسانی که در اسفبار کردن سرنوشت مردم، انقلاب و انتخابات ذی‌سهم هستند، چرا به جای ارائه پاسخ قانع کننده به دهها سوال مطرح شده از جانب مردم و یا معتمدین آنها، آدرس عوضی به مردم ارائه می کنند؟ آیا آنها قصد دارند با شروع یک بازی کثیف دیگر، خود را از اتهاماتی که مستقیما متوجه آنهاست مبرا نشان دهند؟

علیرغم کارشکنی های فراوان عناصر بدطینت در یک دهه گذشته، دکتر احمدی نژاد توانسته است مانع از ریزشهای بیشتر شود و علاوه بر امیدوار نمودن اکثریت مردم ایران، توده های مردم را با انقلاب همراه سازد و آنها را با نظام جمهوری اسلامی آشتی دهد.

نسلهای دوم، سوم و چهارم انقلاب که از سوی برخی عناصر معلوم الحال یا واداده، تهدیدی علیه انقلاب و کشور تلقی می شدند، مجذوب سخنان، رفتار و عملکرد درخشان مدیریتی دکتر احمدی نژاد شدند و او موفق شد بسیاری از نیروهای سرخورده بر اثر بد عمل کردن دو جریان سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب و همچنین تبلیغات سوء دشمنان و رسانه های وابسته به آنها را به دامان پرمهر انقلاب بازگرداند و فهمی تازه را به ذهن و دل آنان تزریق نماید.

آیا از نگاه سرویسهای استکباری و دشمنان انقلاب، این کار احمدی نژاد جرم کمی محسوب می شود؟ او که همه جریانهای سیاسی معاند وابسته به سرویسهای اطلاعاتی انگلیس و آمریکا را به نفع انقلاب و ایران خلع سلاح نموده و مردم را در چارچوب ایران و انقلاب به آینده امیدوار ساخته است، قهرا مورد حب و بغض مراکزی مانند خبرگزاری فارس قرار می گیرد که جز قدرت و ثروت، فهم دیگری از اداره کشور ندارند.

مواضع و تبلیغات تمام جریانهای سیاسی داخل و خارج کشور اعم از انقلابی و غیر انقلابی در یک هفته قبل از انتخابات، بخوبی نشان داد، که همه آنها بدون توجه به مطالبات حقیقی مردم، برای شرکت در انتخابات همسو و همصدا شده اند و البته دکتر احمدی نژاد تنها شخصیت بارزی بود که از ابتدا و با شفافیت و توضیح دلیل، بر عدم حضور خود در انتخابات و رای ندادن تصریح و تاکید کرد، بدون آنکه دیگران را به عدم حضور در پای صندوق های رای فرابخواند.

ممکن است کسانی مخالف این نوع موضع گیری دکتر باشند، در اینجا بحث درست یا غلط بودن این موضع گیری مطرح نیست. البته جا دارد این موضوع در یک میزگرد تلویزیونی به بحث گذاشته شود و موافقین و مخالفین در یک فضای علمی بحث نمایند، اما باید توجه داشت که با هر مدل و تحلیلی، نتایج انتخابات اعلام شده را بررسی نماییم، تقریبا اکثر مردم در آن شرکت نکردند و حتی بخش قابل توجهی از مردم که رای به چهار کاندیدای تایید شده دادند نیز قطعا در صورت تایید دکتر احمدی نژاد، به ایشان رای می دادند. 

یک نکته بسیار دقیق دیگر، معطوف به برخورداری ایشان از محبوبیتی استثنایی در میان مردم است. با نگاهی به نمودار علاقمندی روسای جمهور در ادوار مختلف، می توان دریافت که محبوبیت آنان در دومین دور انتخابات ریاست جمهوری به میزان زیادی کاهش یافته است، اما محبوبیت دکتر احمدی نژاد از 17 میلیون رای در سال 1384 به تقریبا 25 میلیون رای در سال 1388 افزایش یافت و این در حالی بود که در هر دو مقطع با کسانی وارد رقابت شد که در یک جبهه واحد و در کنار هم علیه او صف آراسته بودند.

به این ترتیب روشن است که دکتر احمدی نژاد توانسته است با عملکرد و کارآیی بیاد ماندنی خود، اکثریت مردم ایران از طیف های گوناگون فکری را جذب افکار و جهت گیری های خود نماید. بنابراین او  بیدی نیست که با بادهایی ساختگی به وزش درامده از سوی دستگاه های تبلیغاتی وازده ای مانند خبرگزاری فارس بر خود بلرزد.

به این کوتوله های سیاسی و رسانه ای توصیه می شود که از یک دهه گذشته درس بگیرند و بیش از این، امکانات مردم و فرصت های کشور را صرف بازی های کودکانه خود نسازند. بهتر است به جای کوبیدن مشت بر سندان، به خود آیند و بفهمند که هرچه دروغ و تهمت و ... علیه خادم ملت ایران گفته اند، نه فقط برایشان سودمند نبوده است، بلکه مردم هربار بیش از گذشته، به او علاقمندتر شده اند.