دکتر احمدی نژاد: استقبال مردمی از هیات ایرانی در اکسپوی امارات بسیار گسترده و بی نظیر بود + فیلم

به گزارش دولت بهار، وی افزود: مردم از اقوام و ملل گوناگون و کشورها و مناطق مختلف دنیا به محض اطلاع از حضور هیات ایرانی، هجوم می آوردند و ابراز محبت و همراهی می‌کردند و با شور و شوق زاید الوصف و جملات زیبا مراتب علاقمندی و احترام خود را در باره ملت و عظمت ایران، ابراز می داشتند و تعداد زیادی از آنان با هیات ایرانی عکس یادگاری گرفتند که تصاویر و برنامه های آن ها را به مرور منتشر می‌کنند و مردم ایران بیشتر در جریان قرار خواهند گرفت.

دکتر احمدی نژاد همچنین بر ضرورت حضور قوی و موثر ایران در اکسپوی امارات تاکید کرد و افزود: جا دارد ملت ایران و کسانی که از طرف ایران به آنجا می روند و پاویون برقرار می کنند، یک مقدار قوی تر و گسترده تر این کار را انجام بدهند. بالاخره ایران باید حرف اول را در این نمایشگاه بزند زیرا شعار و فلسفه تشکیل این نمایشگاه، مبتنی بر فرهنگ ملت ایران است که ۷ هزار سال قدمت دارد و من امیدوارم این اتفاق بیفتد.

متن کامل گزارش دکتر احمدی نژاد از سفر به دبی و بازدید از اکسپوی 2020 به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحيم

اللهم عجل لوليك الفرج والعافية و النصر واجعلنا من خير انصاره و اعوانه والمستشهدين بين يدیه

سلام عرض می کنم خدمت ملت بزرگ ایران و میلاد پیامبر رحمت، خاتم الانبیاء (ص) را به همه شما و همه بشریت صمیمانه تبریک عرض می کنم.

اخیرا سفری رفتیم که بازتاب بسیار گسترده ای در ایران و جهان پیدا کرد و میزان انعکاس آن در جهان نیز اهمیت آن را مورد تاکید قرار می دهد.

نمایشگاه اکسپو با سایر نمایشگاه ها تفاوت اساسی دارد. در نمایشگاه های تجاری، شرکت ها می آیند و برای جلب مشتری کالاهایشان را عرضه و معرفی می کنند و قرارداد می بندند. اما اکسپو، نمایشگاهی است که ملت ها و کشورها خودشان را معرفی می کنند و مطلقا جنبه تجاری ندارد، بلکه جنبه فرهنگی ـ انسانی دارد و در واقع کشورها برای معرفی خودشان و پیگیری یک هدف واحد، دور هم جمع می شوند.

اکسپو بیش از ۱۵۰ سال سابقه دارد و هر ۵ سال یکبار برگزار می شود و همه کشورها با حداکثر توان خود در آن شرکت می کنند. کشورها گذشته، هویت، تاریخ، توانمندی‌ و برنامه‌های خود را برای آینده به مردم معرفی می کنند و همه اینها را در قالب یک شعار کلی برای نمایشگاه عرضه می کنند.

برای اینکه اهمیت نمایشگاه و ضرورت حضور هیات ایرانی را بیشتر تشریح کنم، لازم است نقبی به اساس خلقت بزنم. اصل خلقت برای این است که یک حقیقتی به نام انسان در این عالم ظهور کند و تک‌تک انسان‌ها، روابطشان را بر اساس حقیقت انسانی تنظیم کنند و یک جهان انسانی پر از دوستی، صداقت، پاکی، آزادی، عدالت، مروت، محبت و مهرورزی بسازند. انسان ها برای ظهور انسانیت در وجود تک تک انسان‌ها خلق شده اند.

خداوند متعال حتی دین را هم فرستاده است تا کمک کند و راه را نشان دهد تا حقیقت انسانی در انسانها ظهور و طلوع کند. خدا یک دین بیشتر نفرستاده است. حضرت ابراهیم(ع)، موسی(ع)، عیسی(ع) و پیامبر خاتم(ص) همه یک حقیقت هستند، فرقی بین اینها نیست " لا نفرق بین اَحد من رسله " همه یکی هستند، همه یک پیام دارند و آن زنده کردن و برگرداندن انسان ها به حقیقت انسانی خودشان و کمک به انسانها برای ظهور انسانیت و اسماء الهی در وجود تک تک انسان‌هاست، اما شیطان می آید و در آنجایی که مثبت است می نشیند و مسیر را منحرف می‌کند. الان دین های گوناگونی در دنیا وجود دارند ولی اینها دینی نیستند که خدا فرستاده باشد، بلکه دین هایی هستند که پیروان ادیان، ساخته‌ و پرداخته اند. اصلا حقیقت دین بر اساس فطرت یک امر انتخابی است. تمام انسان های روی زمین دیندار و مذهبی هستند و نمی توانند دین نداشته باشند، چون فطرت همه آنها الهی است " فطرت الله التی فطر الناس علیها ". اساس انسانها بر این پایه طراحی و بنا شده است. ذات انسان به دنبال این است. اصلاً انسان بی دین پیدا نمی‌شود، مگر شیطان در لباس انسان یا کسانی که بطور کامل در خدمت شیطان قرار گرفته اند. آنها دیگر از حیثیت انسانی خارج هستند اما کسی که انسان است، دنبال مرام و چارچوبی است که به او برای انسان بودن، انسان زیستن و انسان شدن کمک کند.

اصل دین برای وحدت انسان‌هاست. اصلاً انسان بودن و ارزش های انسانی، یک کار جمعی است. عدالت، آزادی، کرامت، رفاه، برادری، صداقت، دوستی، ساختن دنیا، پیشرفت و کمال و... . همه باید دست به دست هم بدهیم، همه در این دنیا شریک هستیم، همه در هر ثروت و زیبایی که خدا قرار داده است، شریک هستیم و همه باید کمک کنیم تا آنها متجلی و حاکم شوند. متاسفانه برخی از رهبران و پیروان ادیان، از عنوان دین برای ایجاد اختلاف، درگیری، تنازع و کینه ورزی و ایجاد فاصله تلاش می‌کنند و دائما به تولید چیزهایی می پردازند که فاصله ها را توسعه بدهد و تثبیت کند که البته به نظر من این کار شیطان است. شیطان دنبال تنازع، درگیری، اختلاف، تحقیر و برهم زدن روابط میان انسان هاست. اینکه یک عده می‌خواهند برتر از دیگران باشند و موجب فقر می شوند، یک عده می خواهند برای دیگران تصمیم بگیرند و حق تعیین سرنوشت دیگران را زیر پا می گذارند، این "من عمل الشیطان" کار شیطان است.

انسان بماهو انسان، امکان ندارد و محال است که بد دیگران را بخواهد. اگر کسی حقیقت انسانی خودش را زنده کند یا بر اساس آن زندگی نماید، محال است که بدخواه دیگران باشد. مگر اینکه از حیثیت انسانی خارج شود یا تحت تاثیر القائات شیطان قرار بگیرد. یک انسان محال است از رنج دیگران خوشحال باشد. خدا سعدی بزرگ را رحمت کند، چه حکیمی بود. او می فرماید: " بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند " و بعد می گوید " تو کز محنت دیگران بی غمی، نشاید که نامت نهند آدمی". می شود انسان نسبت به رنج دیگران بی تفاوت باشد و بعد بگوید من انسان هستم؟ نمی‌شود اما شیطان می آید و توجیه درست می کند، توجیه دینی، مذهبی و جنگ های بزرگ درست می کند. همین الان خونین ترین جنگ ها و کشتارها به نام دین انجام می شود و در واقع شیطان دارد از انسان انتقام می‌گیرد.

همین الان اطراف خودمان را ببینید! در افغانستان، عراق، سوریه، جنگ های تاریخ را ببینید. اصلا انگیزه دینی نباشد، کسی حاضر نیست خودش را به کشتن بدهد یا دیگران را بکشد. این کار شیطان است که از حیثیت انسانی خارج می‌شود. ما می‌بینیم که در طول تاریخ، مظهر تلاش مصلحان، پیوند دادن انسان ها، برداشتن مرزها و از بین بردن فاصله بین انسان ها و همدل کردن و یک رنگ کردن انسان هاست. از طرف دیگر تلاش شیطان برای کینه، تفرقه، دوری، جدایی و فاصله است. به بهانه ها و تحت عناوین گوناگون، حتی تحت عنوان صلح و آزادی و انسانیت، می خواهد تفرقه و مرز درست کند. این مرزهای جغرافیایی درست شده و ملت ها را از هم جدا کرده اند. اینها قرار بود نوعی تقسیم کار برای بهتر بودن و بهتر زندگی کردن انسان باشد اما الان انسان ها به اسارت درآمده اند و باعث جدایی از یکدیگر شده‌ است. ملت های ایران، ترکیه، عربستان، عراق، افغانستان، آمریکا، اروپا، آفریقا و آسیا چه فرقی می کنند؟ همه انسان هستیم و باید راحت با هم ارتباط داشته باشیم، برویم و بیاییم. الان اگر شما بخواهید یک سفر بروید، باید از پنجاه مکان امضاء بگیرید یعنی اختیار انسان ها محدود شده است، این کار شیطان است. شیطان دنبال این است که خودخواهی و برتری جویی را تحمیل کند. اینها موجب فاصله و جدایی است. ریشه فقر در برتری جویی و ظلم است و ریشه ظلم و برتری جویی، شیطان است.

امروز به لطف الهی فارغ از نژاد، جغرافیا، مذهب، رنگ و زبان، یک حرکت عمومی در بین ملت ها برای برداشتن این مرزها شکل و سرعت گرفته است. انسان‌ها دارند با هم ارتباط برقرار می کنند و کنار هم می آیند، فهمیده اند که انسانیت، عنصر مشترک تمام انسان هاست و تا وقتی که ما روی انسانیت تکیه نکنیم و ارتباطات‌مان را بر اساس انسانیت تنظیم نکنیم، سعادتی در راه نخواهد بود. پیامبر خاتم(ص) مهمترین ماموریت خودش را تکمیل و تتمیم و جاری کردن مکارم اخلاق معرفی می کند. مکارم اخلاق به معنای ظهور حقیقت انسانی در رفتار، کلام، نگاه، تصمیم‌گیری و در اندیشیدن است. ایرانی ها از چند هزار سال قبل دنبال پندار، گفتار و کردار نیک بودند. پیامبران آمدند که اینها را درست کنند و شیطان در نقطه مقابل آمده است تا اندیشه را مختل کند، بدبینی، سوء ظن و کینه بوجود آورد و ادبیات و فضا را آلوده کند. توهین، تهمت، دعوا، درگیری، تهدید، تحقیر و بعد هم جنگ، جدل، تجاوز، غارت و جنایت کار شیطان است.

به فضل الهی مرزها دارد برداشته می شود. از این منظر، این نمایشگاه بسیار مهم است و در آینده نقش پررنگ تری را ایفا خواهد کرد. یعنی همه ملت ها حول یک شعار جمع می شوند. شعار نمایشگاه این بود که "همه با هم برای ساختن آینده، فکرها را کنار هم بگذاریم و برای ایجاد دنیایی بهتر همفکری کنیم." به نظر من این یک شعار انسانی و از آسمان است. هر کس که بخواهد آن را برگزار کند یا در هر جایی که بخواهد برگزار شود.

من از قبل به نمایشگاه اکسپو توجه داشتم. در دورانی که در ریاست جمهوری در خدمت مردم بودیم، به شانگهای رفتیم و از قبل تاکید کردم که ایرانی ها باید حضوری پررنگ، بامعنا و هدفمند داشته باشند و خودم هم وقت گذاشتم و بازدید کردم. نمایشگاه دبی هم اولین بار است که در منطقه خاورمیانه و در همسایگی و در کشور دوست ما برگزار می‌شود و از این جهت هم بسیار مهم است. یک طراحی و مدیریت بسیار خوب انجام دادند و ۱۹۲ کشور شرکت کردند که به نظر من در نوع خودش یا بی سابقه و یا کم سابقه است.

طراحی بسیار خوبی کردند. نمایشگاه سه بخش دارد؛ تحرک، فرصت و پایداری که ایران در بخش تحرک بود. کشورها هرکدام در یک بخش، زمینی گرفتند و آنجا فقط زیرساخت‌ها آماده شده و هر کشوری برای خودش مجموعه ای را ساخته است و آنها امکانات، تاسیسات، آب و برق را به خوبی برای همگان فراهم کرده اند. ۱۹۲ کشور به اضافه چندین سازمان بین‌المللی که آنجا حضور پیدا کردند.

من علاقه‌مند بودم که از غرفه همه کشورها بازدید کنم. اگر ما بخواهیم کشوری را بشناسیم و با آن ارتباط برقرار کنیم، باید سفر کنیم. شاید یک ماه یا چند ماه بمانیم تا با فرهنگ و گذشته و آینده آن کشورها آشنا شویم و یک ارتباط اندیشه‌ای برقرار کنیم. این نمایشگاه ۱۹۲ کشور را دور هم جمع کرد و ما یک ساعت، یک ساعت و نیم و گاهی ۴۵ دقیقه وقت می‌گذاشتیم و با بازدید از پاویون یک کشور، با تمام داشته های آن کشور آشنا می شدیم. با تاریخ، فرهنگ، اقوام، گذشته، توانمندی‌ها، طبیعت، وضعیت امروز و برنامه های فردای آنها آشنا می‌شدیم و اوج خلاقیت بود. چون بالاخره اگر شما بخواهید همه اینها را نشان بدهید، باید یک سرزمین را نشان بدهید. چطور هنرمندانه در یک فضای محدود، همه اینها را بتوانیم بگنجانیم. چه عناصری را از کشورمان انتخاب کنیم و بیاوریم آنجا که نماد همه کشور باشد؟ آنجا خلاقیت های بسیار جالب و پاویون های بسیار عالی را دیدیم. واقعاً مفهومی فکر کرده بودند. وقتی کسی وارد و سپس خارج می‌شود، نگاهش نسبت به آن کشور تغییر می‌کند و اصلاً یک مفهوم دیگری در ذهن انسان متبادر می شود. ما قرار بود سفری سه روزه داشته باشیم اما دوستان گفتند سه روز خیلی کم است و تبدیل به پنج روز شد. پاویون های بیش از ۲۰ کشور را رفتیم و دیدیم. بعضی از کشورها واقعاً ۲ ساعت هم کم بود یعنی باید ۴ الی ۵ ساعت می رفتیم آنجا و سوال و جواب و گفت و گو می‌کردیم، منتهی ما یک مقدار با سرعت رفتیم و کار را به صورت فشرده انجام دادیم.

همین جا بگویم واقعاً در تمام لحظات آرزو داشتم تک‌تک ملت ایران آنجا بودند چون این نمایشگاه همسو با جایگاه و عظمت ملت ایران است. تاریخ ملت ایران مبتنی بر تفاهم، صلح و دوستی جهانی است. نگاه ملت ایران همیشه جهانی بوده است. آرمان های ملت ایران، زیست جهانی انسانی بوده است.

ما در این فرصت کوتاه تلاش کردیم پیام ملت ایران را که پیام صلح، دوستی، برادری، عدالت، آزادی و انسانیت است نه در قالب کلام، بلکه در قالب رفتار، مخابره کنیم و به لطف خدا استقبال عمومی نیز بسیار گسترده و بی نظیر بود. مردم از اقوام گوناگون، ملت ها، کشورها و مناطق مختلف دنیا به محض اطلاع از حضور هیات ایرانی، هجوم می آوردند و ابراز محبت و همراهی می‌کردند و با شور و شوق زاید الوصف و بیان جملات زیبا راجع به ملت ایران و عظمت ایران سخن می گفتند و با خادمان ملت که در هیات حضور داشتند، تعداد زیادی عکس گرفتند که تصاویر و برنامه های آن ها را به مرور منتشر می‌کنند و مردم ایران بیشتر در جریان قرار خواهند گرفت.

همین جا لازم است تاکید کنم که جا دارد ملت ایران و کسانی که از طرف ایران به آنجا می روند و پاویون مختص ایران درست می کنند، یک مقدار قوی تر و گسترده تر این کار را انجام بدهند. بالاخره ایران باید حرف اول را در این نمایشگاه بزند. چون شعار و فلسفه تشکیل این نمایشگاه، فرهنگ ملت ایران است. ۷ هزار سال فرهنگ است و من امیدوارم این اتفاق بیفتد.

ما داخل پاویون ها هم که می رفتیم استقبال خیلی خوب بود. بعضی ها که مطلع می شدند، قرق می کردند. مسئولانشان می آمدند و با خوشرویی و احترام کامل تا هر مقدار که ما می خواستیم توضیح می دادند، پذیرایی می کردند و سوالات را پاسخ می دادند. بعضی جاها هم ما بدون اطلاع قبلی می رفتیم و وقتی مطلع می شدند، یک مقدار گلایه هم می کردند که کاش از قبل اطلاع می دادید تا تمهیدات بیشتری بیندیشیم و برنامه ریزی بهتری انجام دهیم. ما هم می گفتیم که مانند سایر مردم عادی برای بازدید از نمایشگاه، آشنایی با ملت ها و رساندن پیام ملت ایران آمده ایم. همه در نهایت احترام سوالات را پاسخ می دادند و ما را از جزئیات مطلع می کردند.

هرکس ما را می دید انگار یک دوست قدیمی بسیار صمیمی و صادق را دیده است، احساس یگانگی با ما داشتند. وقتی با آن ماشین های برقی روباز می رفتیم، کسانی که از دور ما رامی دیدند فریاد می زدند احمدی نژاد دوستت داریم و یا جمله ای را بیان می کردند که حاکی از همبستگی بود. انگار ما دوستان خیلی قدیمی هستیم. می خواستند ما را در آغوش بگیرند، یک بشاشیتی رخ می داد و امیدواری ایجاد می شد. آنجا ملت های مختلف با هم گفت و گو و تعامل می کنند و احساس یگانگی دارند. از زیبایی های نمایشگاه این بود که هر جا هیات ایرانی حضور پیدا می کرد، بلافاصله هر کس از اطراف مطلع می شد، سیل جمعیت بود که به سمت ما می آمد. البته ما شرایط منطقه را می‌دانستیم، آنجا یک مقدار مراقبت و کنترل می شد، آن هم به خاطر امنیت بود چون بالاخره می‌دانیم عناصری هستند که در منطقه دنبال کینه ورزی، جنگ های مذهبی و اهداف شیطانی هستند. پلیس امارات، مجبور بودند یک مقدار مراقبت کنند. در ورودی های نمایشگاه کنترل ها خیلی قوی بود. بالاخره این نمایشگاه باید موفق برگزار می شد.

انعکاس این سفر در سطح بین الملل هم بسیار گسترده بود. اولاً کشورهایی که ما رفتیم، گزارش‌های ویژه تهیه کردند و در رسانه هایشان منعکس شد، قریب به اتفاق مثبت بودند و خبر حضور ما در رسانه‌های مختلف دنیا منتشر شد. البته کسانی هم بودند که آنها خود شیطان هستند، منفی بافی و داستان سازی کردند و ناراحت بودند که حالا عرض خواهم کرد چرا ناراحت بودند. ولی در دنیا، در خود امارات و در بین مردم انعکاس بسیار گسترده‌ای داشت. از فرودگاه به محل اقامت که باشگاه ایرانیان بود و بعد هم به نمایشگاه می رفتیم و می آمدیم. سایر دوستان در شهر، فضای عمومی را رصد می کردند یا افراد دیگری چه از امارات و چه از ایران به محل اسکان ما می آمدند تا با ما ملاقات کنند. ذهنیت ها بسیار مثبت، همه خوشحال و استقبال فراوان بود. ایرانی‌ها و غیر ایرانی ها تماس می گرفتند یا حضور پیدا می کردند که آقا چرا شما به این مهمانسرا که قبل از انقلاب ساخته شده و نسبت به هتل ها و مراکز اقامتی تفاوت زیادی داشت آمده‌اید؟ آنها می گفتند بیایید به منزل ما برویم و مهمان ما شوید. چقدر دعوت به مهمانی زیاد بود ولی ما نمی توانستیم برویم چون فقط برای حضور در این نمایشگاه، به این سفر رفته بودیم.

در این سفر یک بار دیگر نام ایران و ملت ایران به نام انسانیت، صلح و برادری، به نام مهرورزی و به نام زیست جهانی در دنیا طنین انداز شد. همه ملت ها مطلع شدند که از ایران یک هیاتی آمده که همه ملت های حاضر در نمایشگاه، با شوق و با یک عشقی به سمتشان می روند و می خواهند با آنها عکس بیندازند و ابراز محبت و همبستگی کنند. این هم به دنیا مخابره شد.

البته معلوم است که شیطان و عناصر وابسته به شیطان، از اینکه چهره حقیقی ملت ایران به دنیا معرفی و پیام صلح و دوستی داده شود، خیلی ناراحت می شوند. معلوم است که شیطان از اینکه ملت ها به سمت هیات ایرانی بیایند و ابراز علاقه و همبستگی کنند، عصبانی و ناراحت می شود و می خواهد تخریب کند، شروع می کند به زدن حرف هایی که لایق خودش و اذناب و شاگردان و نوچه هایش هست. چقدر داستان سازی کردند! برخی هم در داخل که دوستان شیطان هستند، با پول بیت المال این کار را می کنند. اما به فضل الهی در خدمت معرفی این سفر و انعکاس هر چه گسترده تر پیام سفر قرار گرفتند.

مردمی که به آنجا آمده بودند، هر کدام پیرو یک دینی بودند. البته دین عرفی است ولی من گفتم دین عرفی، ترجیحی بر دیگری ندارد. اینکه کسی بگوید من مسیحی هستم و برتر از مسلمانان هستم یا من مسلمان هستم و برتر از مسیحی ها هستم. خیرچنین چیزی صحت ندارد! کسی انتخاب نکرده، هر کس در هر کجا به دنیا آمده. دین همانجا را دارد.

به شما بگویم سفر بسیار موفقی بود که با کمترین هزینه و وقت ممکن انجام شد. پیام در تمام دنیا انعکاس پیدا کرد، حقیقت ملت ایران دوباره معرفی شد و ما به تحقق اهداف نمایشگاه کمک کردیم. من فکر می کنم صرف نظر از بحث های اقتصادی آن، همه باید بروند و اکسپو را ببینند. باید با همه جای دنیا آشنا باشیم، همه به هم پیوند بخوریم. بعضی مواقع ما صحنه هایی از شوق و ذوق مردم یا نمایندگان آن کشورها از دیدن هیات ایرانی را مشاهد می کردیم که نمی شود به تصویر کشید. وقتی به پاویون کشورها می رفتیم جوری به شوق می آمدند، گویا دنیا را به آنها داده بودیم. یادم هست که در یکی از این پاویون ها، جوانی در آن زمان مسئول بود. وقتی که ما به آنجا رفتیم، تماس گرفت و مسئول اصلی آمد. آن فردی که توضیح می داد، می گفت آقای احمدی نژاد من از دیدن شما خیلی هیجان زده شدم. دستم را ببینید، عرق سرد کرده است، نمی توانم احساسم را به درستی برای شما بیان کنم. همین طور در پاویون های دیگری که رفتیم، همه با شوق و ذوق و هیجان استقبال می کردند و البته چون دیدند یک خادم ملت ایران آمده، اظهار لطف ویژه ای به ما کردند.

من اینجا باید از دولت امارات، ابوظبی، دبی و پلیس آنجا تشکر کنم زیرا خیلی خوب مدیریت کردند. نمایشگاه به خوبی طراحی شده بود که باعث آبروی منطقه شده است. از هیات ایرانی خیلی خوب استقبال کردند با اینکه ما نمی خواستیم باری روی دوش آنها بگذاریم ولی هم امنیت را کامل برقرار کردند و هم اینکه برای رفت و آمد و هر کاری که خواستیم انجام بدهیم، مقدماتش را فراهم و زمینه آن را آماده کردند، البته موانعی پیدا شد که ربطی به آنها نداشت و مربوط به جای دیگری بود که در آینده برای مردم توضیح خواهم داد، اما کمال همکاری را داشتند که باید از آنها تشکر کنم. هم بخاطر طراحی و مدیریت خوب نمایشگاه و هم استقبال و پشتیبانی به معنای اینکه حمایت کردند تا ما بتوانیم کارهایمان را بدون هیچ دغدغه ای انجام بدهیم. صمیمانه از همه آنها تشکر می کنم.

از مردم امارات تشکر می کنم که چقدر پیام دوستی و صلح برای ما فرستادند. از ایرانیان مقیم امارات که بار ما تقریبا روی دوش آنها بود و به یک ترتیبی مهمان آنها بودیم. چقدر محبت، اعلام پشتیبانی و همراهی کردند. حتی می خواستند تجمعاتی برگزار کنند که ما به آنجا برویم ولی ما قبول نکردیم و گفتیم به سفر آسیب می زند. ممکن است در ذهن ها بیاید که برای چیز دیگری رفتیم. ما می خواستیم تمرکزمان روی نمایشگاه و اهداف آن باشد.

از مردم عزیز ایران تشکر می کنم که دعا کردند. ما حس می کردیم دلها و پشتیبانی آنها همراه ماست. هم دلگرم بودیم و هم به یادشان بودیم.

از رسانه هایی که به این سفر پرداختند و آن را در جهت صلح، دوستی و برادری تحلیل و معرفی کردند و ارزش های ارتباط بین ملت ها را تشریح کردند و مورد تاکید قرار دادند نیز تشکر می کنم.

امروز همه جهان در دبی قابل رویت است. از خدا می خواهم که هر چه زودتر افکار، برنامه ها، مرزبندی ها و فاصله های شیطانی، فقر، ظلم، تحقیر، استکبار، خودپرستی، جنگ طلبی و سلطه طلبی ها که همه اش شیطانی است از جامعه انسانی ریشه کن شود و ان شاءالله حقیقت انسان در سایه انسان کامل، امام عصر(ع) بطور کامل متجلی شود و آن زندگی وعده داده شده که هدف خلقت است، هر چه زودتر محقق شود و همه ما چشمانمان به جمال نورانی انسان و انسان کامل منور گردد. ان شاءالله.

والسلام علیکم و رحمة الله