پنهان کردن افزایش نرخ بیکاری در سه سال اخیر با جادوی آمار
رئیس کمیسیون ویژه جهش تولید در مجلس با بیان اینکه در سالهای اخیر این طور القا شده است که نرخ بیکاری رو به کاهش بوده، گفت: واقعیت این است که بیکاری رو به افزایش بوده و مبادا با جادوی آمار القای کارآمدی کنیم.
به گزارش دولت بهار، سید شمسالدین حسینی رئیس کمیسیون ویژه جهش تولید در مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی و در جریان قرائت گزارش نظارتی این کمیسیون درباره میزان تحقق بند الف تبصره 18 قانون بودجه 1400 کل کشور در زمینه محرومیتزدایی و اشتغال، با اشاره به رشد اقتصادی منفی در سالهای 98 و 99 و کاهش سرمایهگذاری اظهار داشت: در شرایط فعلی با تناقضهای آماری مواجه هستیم که باعث میشود اطلاعات غلط به مردم داده شود.
وی در توضیح این نکته افزود: نرخ بیکاری در بهار سال 98 حدود 10.9 درصد و در بهار 99 حدود 9.8 درصد و در بهار 1400 حدود 8.8 درصد بوده است؛ این آمارها دروغ نیست اما وقتی کنکاش میکنیم متوجه میشویم که در تمام این سالها نرخ مشارکت اقتصادی کاهش یافته است.
رئیس کمیسیون ویژه جهش تولید در مجلس شورای اسلامی افزود: اگر نرخ مشارکت 44 درصدی در سال 98 حفظ میشد، وضعیت بیکاری امسال به مراتب بهتر بود؛ نرخ بیکاری در حال افزایش بوده است، مبادا با جادوی آمار القای کارآمدی به اقتصادی کنیم.
حسینی با تاکید بر اینکه اگر این واقعیتها را در گزارشها پنهان شود، سبب بیاعتمادی مردم میشود، تصریح کرد: نرخ بیکاری را با افزایش رشد اقتصادی میتوان کاهش داد؛ برای افزایش نرخ رشد اقتصاد نیز باید نقدینگی به سمت سرمایهگذاری و فعالیتهای مولد هدایت شود.
وی با اشاره به افزایش 40 درصدی رشد نقدینگی در مرداد ماه 1400 خاطرنشان کرد: بند الف تبصره 18 قانون بودجه، اساسا برای این بوده است که با استفاده از منابع تعریفشده به سمت رشد اشتغالزا برویم و مکانیزم اصلی این تبصره نیز به سمت شفافیت و مؤثر بودن باید برود.
وی خاطرنشان کرد: در هنگام بررسی لایحه بودجه 1400 متوجه شدیم که ارقام موضوع تبصره 18 هر سال کاهش یافته است؛ در سال 98، 3 هزار و 850 میلیارد تومان در نظر گرفته شده و در سال 99 نیز 642 میلیارد تومان و این یعنی به نام اشتغال و به کام عدم شفافیت.
رئیس کمیسیون ویژه جهش تولید در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از وضعیت فعلی اجرای این تبصره گفت: قبول داریم که با تغییر دولت اتفاقات خوبی در این حوزه افتاده است، اما این باید ادامه یابد و در 4 ماه باقیمانده از سال به اندازه 8 ماه کار کنیم. اگر به نشست و برخاستهای صرف اکتفا کنیم، نه خدا و نه مردم از ما راضی نخواهند بود.
نظرات