ترکش کمبود دارو به تجهیزات پزشکی رسید

به گزارش دولت بهار به نقل از مهر، بعد از بحران ناشی از کمبود برخی اقلام دارویی در کشور که البته هنوز هم ادامه دارد، حالا نوبت به کمبود تجهیزات پزشکی مصرفی رسیده است که نیاز اولیه بیمارستان‌ها به شمار می‌رسد.

آن طور که عنوان می‌شود، کمبودهای حوزه تجهیزات پزشکی، بیشتر مربوط به اقلام مصرفی است که بیمارستان‌ها نیاز دارند.

شاید بتوان گفت که بیمارستان‌ها بدون دارو و تجهیزات پزشکی، هیچ کارآیی برای خدمت به مردم و بیماران ندارند و هر گونه اختلال در تأمین کالاهای سلامت محور، فعالیت مراکز درمانی را دچار مشکل می‌سازد.

گفته می‌شود بیمارستان‌ها در زمینه تجهیزات پزشکی قلبی، چشمی، ارتوپدی، مغز و…، دچار کمبود هستند و نیازهای خود را به وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو گفته اند.

موضوع مدیریت بازار کالاهای سلامت محور که ارتباط مستقیم با جان مردم دارد، از وظایف بدیهی وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو است.

همانطور که در گزارش‌های مربوط به کمبودهای دارویی، مشخص شد که سازمان غذا و دارو نیز بی تقصیر نبوده است، حالا در بازار تجهیزات پزشکی نیز چنین اتفاقی تکرار شده است. زیرا، اداره کل تجهیزات و ملزومات پزشکی سازمان غذا و دارو، وظیفه دارد که همواره بازار تجهیزات پزشکی را رصد کند تا شرایط به مرحله بحرانی نرسد.

یکی از تبعات ناگوار کمبود تجهیزات پزشکی در بیمارستان‌ها، به تأخیر افتاد اعمال جراحی بیماران است که می‌تواند بعضاً با مشکلاتی برای بیمار همراه شود. از همین رو، بیمارستان‌ها نیز گزارش‌های خود را به سازمان غذا و دارو ارائه می‌دهند.

اما، سوال اینجاست که علت بروز مشکل در تأمین کالاهای سلامت محور که ارتباط مستقیم با جان مردم و بیماران دارد، چه کسی و چه مجموعه‌ای است. اگر سازمان غذا و دارو مسئول تأمین تجهیزات و ملزومات پزشکی مراکز درمانی است، باید پاسخگو باشد و اگر مسئول نیست، باید مشخص شود متولی چه کسی است.

به نظر می‌رسد علت اصلی بروز کمبودها در حوزه کالاهای سلامت محور، مدیریت بازار باشد که بر عهده وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو است.

وقتی ما تولید کننده داخلی داریم که می‌تواند نیاز کشور را تأمین کند و حتی صادر کننده باشد، چرا باید با کمبود در بیمارستان‌ها مواجه شویم. این سوالی است که متولیان تأمین سلامت مردم، باید پاسخگو باشند.

کمبود بیش از ۲۰۰ قلم تجهیزات و ملزومات پزشکی در کشور، موضوعی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. زیرا، تشدید این وضعیت می‌تواند به بحران تبدیل شود.