قحطی بزرگ آفریقا در آینده نزدیک
خبرگزاری الجزیره نوشت: در شرق آفریقا یک قحطی بزرگ دیگر در راه است و کشورهای ثروتمند برای نجات جان افراد ساکن در این منطقه باید از همین حالا اقدام کنند.این خبرگزاری همچنین نوشته که در شرق آفریقا این روزها در هر 30 ثانیه یک نفر در اثر قحطی و گرسنگی از دنیا میرود. یک قحطی بزرگ و غیرقابل پیشبینی که برای سومین بار در کمتر از ده سال اخیر در این منطقه دنیا روی میدهد.
به گزارش دولت بهار به نقل از خبرگزاری الجزیره؛ این بحران- که تغییرات اقلیمی، درگیریهای داخلی و شوکهای اقتصادی آن را تشدید کرده- تاکنون تقریباً 29 میلیون نفر را در اتیوپی، کنیا، سومالی و سودان جنوبی به کمکهای بشردوستانه و مراقبتهای گوناگون تغذیهای و بهداشتی نیازمند کرده است. جمعیت بزرگی که معادل مجموع جمعیت بلژیک و هلند میتواند باشد.
در اتیوپی، کنیا و سومالی که پنج فصل متوالی درگیر خشکسالی شدید هستند این بحران احتمالاً باز هم ادامه خواهد داشت. این در حالی است که دیگر کشورهای منطقه هم از بحران دور نیستند و مثلاً در بخش بزرگی از سودان جنوبی یک سیل عظیم گرسنگی را تشدید کرده و در حال حاضر بیش از نیمی از مردم آن کشور را تحت تأثیر قرار داده است. به گزارش سازمان بهداشت جهانی؛ در سال ۲۰۲۲ تنها در سومالی بیش از 43000 نفر به دلایل مرتبط با گرسنگی جان خود را از دست دادهاند.
در این چهار کشور، میلیونها خانواده به دنبال آب، غذا و درآمد خانههای خود را ترک کردهاند. خانوادههایی که هر روز با انتخابهای غیرممکنی بین نیازهای اصلی زندگیشان روبرو هستند که مثلاً به فرزندانشان غذا بدهند یا برایشان دارو بخرند، یا این که با فروش آخرین وسایلشان غذا روی میز بگذارند.
هر روز میلیونها کودک در آفریقای شرقی گرسنه و بیامید سر به بالین میگذارند. یک نسل کامل که در آینده با عواقب درازمدت سوء تغذیه، کوتاهی قد، رشد ناکافی، بیماری و تعطیلی مدارس زندگی خواهند کرد. این بحران که سه سال است شروع شده یک دژاووی غمانگیز از قحطی مخوف سال 2011 است که باعث شد بیش از 260000 نفر جان ببازند.
واکنش دنیا به بحران کنونی آفریقا نیز مانند قحطی قبل بسیار کم و دیرهنگام بوده است. برخی میگویند که در چنین مواردی اقدام سریع و به اندازه تنها زمانی صورت میگیرد که قحطی به صورت رسمی اعلام شده و توجه جهان به این کلمه وحشتناک جلب شده باشد. اما اعلام قحطی همیشه دیر صورت میگیرد و همیشه این اتفاق زمانی میافتد که تا آن زمان زندگیها و معیشت بسیاری از دست رفته است.
البته کمبود بودجه برای کمک به این شرایط بهانهای بیش نیست. دولتهای ثروتمند مدتهاست که قول دادهاند که نقش خود را برای حمایت از اقدامات فوری نجاتبخش در هنگام وقوع بلایای اقلیمی و کمک به جوامع آسیبدیده انجام دهند. آن شجاعت و تعهد سیاسی اما کمبود اصلی کشورها برای اقدام مناسب است که باعث میشود تخریبها افزایش یافته و زندگیهای بیشتری تحت تأثیر قرار گیرند.
نظرات