از مسدود کردن راه تردد تا اجبار به پرداخت غرامت به کوچی ها

به گزارش دولت بهار به نقل از شفقنا افغانستان، فشارها علیه شیعیان هزاره در افغانستان «با عناوین و بهانه های مختلف» و «به شیوه های گوناگون» اعمال می شود.

تازه ترین موارد فشار سیاسی علیه شیعیان هزاره در افغانستان در استان های بامیان و سرچشمه میدان وردک رخ داده است و در هر دو مورد افرادی «با حمایت طالبان»، علیه هزاره ها دعوای حقوقی بر اساس «اسناد جعلی» و «ادعای بی اساس» راه اندازی کرده اند.

بر اساس گزارش منابع محلی از بامیان، گروهی از افرادی «متعلق به قوم پشتون» به رهبری فردی بنام «گلاب شاه» بر هفت جریب زمین ساکنان روستای «ریگشاد وسط» در مرکز بامیان با استفاده از «اسناد جعلی» ادعای مالکیت کرده است.

منابع محلی در بامیان می گویند که افراد از «حمایت مستقیم» عبدالله سرحدی، والی طالبان برخوردار است و بر این زمین ها ده میلیون و 900 هزار افغانی قیمت گذاشته اند و از ساکنان بومی این روستا می خواهند که آن را پرداخت کنند.

بر اساس اطلاعات این منابع، این افراد تا اکنون 3.3 میلیون افغانی از 13 خانواده که بر این زمین ها ساکن بوده اند، با حمایت والی طالبان در بامیان و فرماندهی پولیس و امنیت آن استان، اخذ کرده و برای اینکه باقی آن پول را بدست آورند، راه تردد 500 خانواده را با حفر گودال در پنج مسیر، مسدود کرده اند.

شیعیان هزاره در این روستا می گویند که والی طالبان در بامیان به شکایات و عرایض آن ها توجهی نمی کنند و از جانب مقابل آنها حمایت می کند.

اکنون بیش از یک هفته است که افرادی متعلق به قوم پشتون راه تردد 500 خانواده شیعه و هزاره را در بامیان مسدود کرده اند، اما به این مسئله نه مسئولان محلی طالبان توجه کرده اند و نه  مقامات طالبان در کابل.

«اجبار به پرداخت غرامت به کوچی ها»

به تازگی ویدیویی از یک فصله طالبان و شورای موسوم به «شورای حل منازعات کوچی و ده نشین» در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که نحوه فیصله و قضاوت طالبان و این شورا را به نفع یک «پشتون کوچی» نشان می دهد.

یک عضو این شورا این فیصله را چنین قرائت می کند: «امارت اسلامی افغانستان، استان میدان وردک، شورای حل منازعات کوچی و ده نشین. در رابطه به نزاع و جنجال مدعی بالوکاله علم گل ولد شهباز و مدعی علیه ابراهیم صالح ولد شیر حسین که دعوای شان در محکمه جلریز بود و به اختیار شان به شورای حل منازعات احاله شد، بعد از گرفتن اختیار خط عام و تام، فیصله اصلاحی چنین صادر گردید که قرار شرح زیر است: 1- تمام منازعات بیست ساله کوچی و ده نشین شامل عفو عمومی بوده و می باشد. 2- از جهت تألیف قلوب و اخوت و برادری، مبلغ هفده لگ و پنجاه هزار افغانی (یک میلیون و هفت صد و پنجاه هزار افغانی) برای مدعی بالوکاله از طرف مدعی علیه بالوکاله پرداخت گردد. در آینده کدام ادعا و مدعی بالای همدیگر نداشته و ندارند، اگر کدام تخلف از طرف طرفین بالای یکدیگر صورت گیرد مبلغ پنج صد هزار افغانی (نیم میلیون) جرمانه به شورای حل منازعات تسلیم نمایند. اسلام علیکم و رحمت الله و برکاته. جهت هرچه بهتر شدن اخوت و برادری، یک نعره تکبیر (صدای حاضران که الله و اکبر می گویند).»

بر اساس گزارش منابع محلی، یک مرد کوچی بنام علم گل ادعا کرده که در سال 1398 خورشیدی، 180 گوسفندش در روستای سرچشمه شهرستان میدان وردک، تصاحب شده و ساکنان این روستا را متهم به تصاحب این گوسفندان کرده است.

ساکنان روستای سرچشمه اما می گویند که هیچ نقشی در تصاحب و یا از بین رفتن گوسفندان این مرد کوچی ندارند و گوسفندان او در درگیری های که بین کوچی ها و فرماندهان نیروهای «خیزش مردمی» با حمایت دولت سابق، از بین رفته است و یا از سوی این نظامیان تصاحب شده است.

از سوی دیگر، ساکنان محل می گویند که هرچند این فیصله را شورای موسوم به «شورای حل منازعات کوچی و ده نشین» صادر کرده است، اما عضای این شورا همه عضویت طالبان را دارند و حتی به اتهام عضویت در این گروه زندانی بوده اند.

آنان می گویند که سید جواد هاشمی بلخابی که ریاست این شورا را به عهده دارد، از اعضای سابقه دار طالبان است و از سوی حکومت پیشین افغانستان به اتهام عضویت این گروه بازداشت و در زندان معروف پل چرخی کابل زندانی بود.

در ویدیویی که از زمان قرائت این فیصله صادر شده است، هیچ کسی از طرف های دعوا مخالفت خود را نشان نمی دهند، اما منابع محلی می گویند که آنها به دلیل ترس از تهدیدات طالبان، سکوت اختیار کرده اند و مجبور به پرداخت این غرامت «ظالمانه و جابرانه» شده اند.

این فیصله در حالی صادر شده است که در دو دهه کوچی بر اثر هجوم کوچی ها بر مزارع ساکنان شهرستان های حصه اول و دوم بهسود و روستای سرچشمه در میدان وردک، خسارات هنگفتی به مردم این مناطق وارد شده است.

علاوه بر این، در درگیری که پس از دفاع ساکنان این مناطق از خانه و مایملک شان، به وجود آمده، ده ها نفر از افراد محل توسط کوچی های مسلح کشته شده اند و شکایت این مردم هیچگاه از سوی مقامات حکومت پیشین و طالبان، بررسی و مورد توجه قرار نگرفته است.

«پیشینه فشار طالبان بر شیعیان هزاره»

در بیش از دو سال گذشته، یکبار دیگر تلاش ها برای «غصب زمین» های شیعیان هزاره در مناطق مختلف این کشور افزایش یافته است.

از استان مرکزی دایکندی گرفته تا منطقه «جوی نو» در شهرستان ارزگان خاص و از بامیان گرفته تا ناهور و جغتو و سایر شهرستان های غزنی.

در موارد مختلف نیز طالبان و محاکم این گروه به نفع افرادی متعلق به قوم پشتون فیصله کرده اند و شیعیان هزاره را مجبور به پرداخت میلیون ها افغانی غرامت کرده اند.

در شماری موارد طالبان حتی ساکنان بومی مناطق هزاره نشین افغانستان را به دلیل عدم پرداخت غرامت به پشتون ها، بازداشت، زندانی و شکنجه کرده اند.

فشارهای طالبان در گزارش های مستندی از سوی رسانه ها، مستندسازی و نشر شده است و به سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری بین المللی نیز فرستاده شده است.

فعالان هزاره می گویند که هزاره های این کشور اکنون با «نسل کشی»، «کوچی اجباری از مناطق بومی» و «غصب زمین» های شان مواجه هستند.

چندی قبل مجمع آسیایی برای حقوق بشر و توسعه نیز با نشر گزارشی، گفت که هزاره های افغانستان در زیر سلطه طالبان در خطر جدی «نسل کشی آهسته» قرار دارند و طالبان آنها را به دلایل قومی و مذهبی سرکوب می کنند.