دکتر احمدی‌نژاد از ابتدای ریاست جمهوری مخالف بازنشسته کردن اساتید بود
به گزارش دولت بهار، جهان نیوز ۱۵ تیر ۱۳۹۰ در گزارشی نوشت:
اولین بار دوشنبه، ۲۰ آذر ۱۳۸۵ بود که رئیس جمهور در مقام پاسخ‌گویی در رابطه با بازنشسته شدن استادان برآمد و در جمع دانشجویان دانشگاه امیرکبیر گفت: براي اينكه نظر بنده را بدانيد، نظر احمدي نژاد اين است كه استادي دانشگاه هيچ گاه بازنشستگي نخواهد داشت. قانوني كه قبل از اين دولت بوده است، تعداد بازنشستگان سال ۱۳۸۳ و ۱۳۸۲ و ۱۳۸۱ چندين برابر سال ۱۳۸۴ است كه اين دولت در خدمت شماست. رئیس دولت نهم با این اظهارات بازنشستگی اجباری اساتید را در حد شایعه دانست.
۱۸ مرداد ۸۷ هم جمعی از خبرنگاران به مناسبت این روز با آقای احمدی‌نژاد دیدار کردند و در مورد بازنشستگی اساتید از وی پرسیدند که او باز پاسخ داد: از آقاي دعايي (به عنوان سوال کننده) تشكر مي كنم كه از فرصت استفاده كردند و درباره استادان عزيزي كه "احياناً" بازنشسته شده‌اند اطلاع رساني كردند. من اعلام كردم استاد بازنشستگي ندارد. ما قانون و مصوبات هيئت امنا داريم. به رغم آنها باز تصميم گرفتيم ۶۵ سال را ۷۰ سال بكنيم. باز هم در جلسة قبل شوراي انقلاب فرهنگي از همكاران دبيرخانه خواستم كه اصلاحيه‌اي درست بكنند كه اين موانع قانوني هم از برابر اين موضوع برداشته بشود و ان شاءالله نتيجه آن به زودي اعلام خواهد شد.
این پایان ماجرا نبود چرا که آقای احمدی‌نژاد دست به قلم برد و نامه‌ای را خطاب به وزرای وقت علوم، بهداشت و دو معاون خود نوشت.
او در این نامه باز به بازنشستگی اساتید اشاره کرد و نوشت: اعضا هيات علمي از بهترين و مفيدترين اقشار جامعه و سرمايه اصلي دانش و دانشگاه و پايه و مايه پيشرفتهاي فرهنگي و علمي كشور هستند و صيانت از اين سرمايه عظيم يك وظيفه ضروري وارزشمند تلقي مي شود.
گرچه سابقه علمي موجب غنا و باروري بيشتر عالمان بوده وفي نفسه ارزشمند است ليكن از گذشته دور بازنشستگي اين عزيزان همواره موضوع بحث و اختلاف بوده و قوانين و مقررات متعددي وضع شده است ولي متاسفانه نتوانسته است ضمن رعايت حقوق دانشگاه و كشور، زمينه را براي بهره برداري هر چه بهتراز اين سرمايه فراهم نمايد.
اينك لازم است در جلسات مشترك با دبيري دبير محترم شوراي عالي انقلاب فرهنگي نسبت به تنظيم ضوابط و مقررات يكسان و مناسب براي تداوم خدمت رساني اساتيد عزيزي كه به سن بازنشستگي مي رسند اقدام قانوني لازم به عمل آيد و تا آن زمان از وجود ارزشمند اين عزيزان پس از رسيدن به سن ۷۰ سالگي و در صورت تمايل آنان در بخش پژوهش وتحقيق استفاده كامل به عمل آوريد و نگذاريد كشور از اين سرمايه بي بديل محروم شود.
نظرات