کدام کشورها بیشترین سرمایه گذاری مستقیم خارجی را جذب کردند؟

به گزارش دولت بهار به نقل از اکوایران، یکی از مهم‌ترین پدیده‌­های جهانی سازی قرن بیست‌ویکم که به واسطه صعود شرکت‌­های چندملیتی و رفع موانع سرمایه گذاری هدایت می­‌شود جریان فرامرزی سرمایه خارجی است.

سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) می‌تواند رشد اقتصادی را هم در کشور دریافت‌کننده و هم در کشوری که سرمایه‌گذاری می‌کند، تقویت و حفظ کند. از یک سو، کشورهای در حال توسعه سرمایه گذاری مستقیم خارجی را به عنوان وسیله‌ای برای تامین مالی ایجاد زیرساخت‌های جدید و ایجاد شغل برای کارگران محلی خود تشویق کرده‌اند. از سوی دیگر، شرکت‌های چندملیتی از سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان ابزاری برای گسترش ردپای خود در بازارهای بین المللی سود می‌برند. اما یک نقطه ضعف FDI این است که شامل مقررات و نظارت چندین دولت است که منجر به ریسک سیاسی می‌شود.

اما کدام کشورها در جذب سرمایه گذاری خارجی پیشرو بوده‌اند؟

آخرین داده‌­های بانک جهانی نشان می‌­دهد که ایالات متحده با جذب بیش از 388 میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم خارجی اصلی‌ترین مقصد سرمایه گذاری خارجی در جهان است.

چین با جذب 180 میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم خارجی در رتبه دوم قرار دارد؛ این درحالی است که ورود سرمایه گذاری مستقیم خارجی به آمریکا تقریبا دوبرابر چین بوده است.

سنگاپور که اولین بار در سال 2014 در این رتبه بندی ظاهر شد با ورود 141 میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم خارجی در جایگاه سوم قرار گرفته است.

هنگ کنگ نیز با جذب 120 میلیون و 950 میلیون دلار در رتبه چهارمین مقاصد محبوب سرمایه گذاری مستقیم خارجی جهان قرار گرفته است.

 رتبه پنجمین مقصد سرمایه گذاری خارجی جهان نیز به فرانسه رسیده است که طبق آخرین آمار 105 میلیارد و 420 میلیون دلار جذب کرده است.

برزیل در آمریکای جنوبی نیز با جذب 91 میلیارد و 500 میلیون دلار در رتبه ششمین مقصد سرمایه گذاری خارجی جهان قرار دارد.

استرالیا، کانادا، سوئد و هند نیز به ترتیب رتبه‌های هفتم تا دهم را در این رتبه بندی به خود اختصاص داده‌اند.

هند که رتبه دهم را کسب کرده است در میان کشورهایی است که در طول دهه گذشته رشد چشم‌گیری را در جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی تجربه کرده است. سرمایه گذاری مستقیم خارجی در هند منبع پولی اصلی برای توسعه اقتصادی در این کشور بوده است. شرکت‌های خارجی مستقیماً در مشاغل خصوصی با رشد سریع سرمایه گذاری می کنند تا از مزایای دستمزد ارزان‌تر و تغییر محیط تجاری هند بهره مند شوند.

آزادسازی اقتصادی در هند در پی بحران اقتصادی 1991 آغاز شد و از آن زمان به بعد سرمایه گذاری مستقیم خارجی به طور پیوسته افزایش یافت و میلیون‌­ها شغل ایجاد کرد.