قاچاق سالانه یک میلیارد دلار لوزام آرایشی/ برخی مارک‌های چینی و پاکستانی با مواد سمی تولید شده‌اند!

به گزارش دولت بهار، اکونگار نوشت: صنعت تولید لوازم بهداشتی و آرایشی به عنوان یکی از مستقل ترین صنایع کشور شاهد حضور طیف های گسترده ای از بخش خصوصی برای فعالیت در این زمینه است که در این روزها با چالش های متعددی نیز مواجه هستند.

اعمال تعرفه، مشکلات ارزی و برخی تصمیم گیری ها در این عرصه شاید مهم ترین موانع در زمینه تولید باشد تا جایی که محمد بقایی، عضو کارگروه اقتصاد انجمن داروسازان ایران و تولید کننده لوازم بهداشتی و آرایشی در این رابطه به «اکونگار» می گوید: پکیج و مواد اولیه لوازم آرایشی از خارج از کشور وارد می شود و تعرفه کمرشکن 40 درصدی بر آن وارد شده که به مراتب هزینه های تولید را افزایش می دهد و یک کمک بزرگ به قاچاقچیان است که محصولی ارزان تر وارد کشور می کنند. این تعرفه های سنگین واردات سبب می شود تا ما رقابت را به قاچاقچی و تقلب کار چینی ببازیم. در راستای بررسی این چالش ها، «اکونگار»، گفت و گویی به تفصیل با محمد بقایی که عضو انجمن متخصصان شیمی کازمتیک انگلستان، عضو انجمن محققان موی سر اروپا و مسئول انجمن متخصصان شیمی کازمتیک خاورمیانه است انجام داده که در ادامه می خوانید.

*مهمترین چالش پیش روی تولیدکنندگان حوزه بهداشتی و آرایشی چیست؟

به علت این که به حوزه بهداشتی و آرایشی ارز دولتی اختصاص داده نمی شود، مشخصا مشکلاتی برای این عرصه پیش می آید و در بازار رقابتی دچار چالش هایی می شود با این وجود بخش خصوصی با تلاش فراوان در تلاش است تا از این چالش ها عبور کند. این تلاش ها در راستای این است که نیازهای مردم در داخل کشور تامین و مشکلی در این عرصه به وجود نیاید. چالش اصلی ما در حوزه تنظیم مقررات و وضع قوانین است. به صورت جزئی تر امروز صدور پروانه کار را سخت کرده و یک همسان سازی متناسب شکل نگرفته است. تولیدکننده های آرایشی و بهداشتی هر کدام در حوزه دانشگاه های علوم پزشکی متفاوتی مستقر هستند که باید از قوانین آن ها تبعیت کنند اما به علت این هر کدام از این دانشگاه ها یک کمیته فنی مستقل دارند، بعضا تصمیماتی اتخاذ می کنند که در سایر نقاط کشور وجود ندارد.

در واقع، قوانین و مقررات هستند که دست و پای تولید کننده را می‌بندد و باعث می‌شود هر دو طرف؛ یعنی مردم که مصرف کننده محصولات هستند و تولید کننده داخلی، در این جریان بازنده باشند. برای مثال تولید شامپوی ضد ریزش مو در یک استان مجوز تولید می گیرد اما در استان دیگر به دلیل این که آن شامپو را نوعی از دارو تلقی می کنند، مجوز ساخت صادر نمی شود. این تصمیمات شاید سلیقه ای نباشد اما بعضا به صورت غیرکارشناسی چنین تصمیماتی گرفته می شود.

*مهمترین رقیب تولیدکنندگان صنعت آرایشی و بهداشتی در داخل کشور کیست؟

مشخصا قاچاقچیان هستند که به واسطه قاچاق به تولید داخل لطمه وارد می کنند. قاچاق امروز بیشتر در حوزه لوازم آرایشی رنگی از قبیل ریمل، رژ لب، خط چشم، پنکیک و سایر اقلام آرایشی است که در سال بیش از یک میلیارد دلار در این حوزه قاچاق صورت می گیرد. باید توجه داشت که بسیاری از این لوازم آرایشی در چین و پاکستان تولید می شود و از شرایط استاندارد ساخت بهره مند نیستند. باید آرزو کرد که این لوازم صرفا با کیفیت نباشند و خطرات دیگری نداشته باشند. در مواردی مشاهده شده است که در تولید لوازم آرایشی از مواد سمی نیز استفاده شده است و به همین علت آسیب های متعددی دارند. این اتفاق به آن علت رخ می دهد تا هزینه تولید این قبیل لوازم آرایشی قاچاقی کم تر شود.

*انتظار تولیدکنندگان حوزه بهداشتی و آرایشی از دولت و مجموعه های بالادستی چیست؟

در ابتدا باید بخش خصوصی به رسمیت شناخته شود و پس از ان در تصمیم گیری های مهم و کلان با بخش خصوصی نیز مشورت شود. در حال حاضر تصمیم گیرندگان از هم فکری با بخش خصوصی دوری می کنند. ما صاحب صنعت و به عبارتی دیگر صاحب عزای صنعت هستیم. در سخت ترین روزهای کشور ما در عرصه تولید تلاش کرده ایم و هر چه در توان داشته ایم برای سرعت بخشیدن به حرکت تولید به کار بسته ایم در حالی که می توانستیم مانند بسیاری دیگر سرمایه را به خارج از کشور ببریم اما این کار را انجام نداده و برای توسعه و استقلال کشور گام برداشته ایم. ما تلاش کرده ایم تا مانع خروج ارز از کشور شویم و واسطه گری ها را از بین ببریم. در عین حال نیز کالاهایی در حوزه بهداشتی و آرایشی تولید شده که جامعه سخت پسند ایرانی امروز از آن ها به وفور استفاده می کند. مدیران امروز بیشتر باید با بخش خصوصی همکاری کنند  زیرا ما در خط مقدم تولید هستیم. در حال حاضر واردات محصولات آرایشی رنگی ممنوع است و حال اعتراض خاصی به این امر وجود ندارد و این یک تسهیل خوب برای تولیدکننده است اما باید توجه داشت که پکیج و مواد اولیه همین لوازم آرایشی از خارج از کشور وارد می شود و تعرفه کمرشکن 40 درصدی بر آن وارد شده که به مراتب هزینه های تولید را افزایش می دهد و یک کمک بزرگ به قاچاقچیان است که محصولی ارزان تر وارد کشور می کنند. این تعرفه های سنگین واردات سبب می شود تا ما رقابت را به قاچاقچی و تقلب کار چینی ببازیم. بعد از این همه سال امروز وقت آن رسیده که بیشتر به حرف کارشناسی بخش خصوصی توجه بشود تا بتوان از این وضعیت عبور کرد.

*گردش مالی صنعت آرایشی و بهداشتی در سال در کشور چه میزان است؟ 

صنعت تولید لوازم آرایشی و بهداشتی یک عرصه مستقل از نهادهای دولتی است و برپایه 100 درصدی سرمایه گذاری بخش خصوصی اداره می شود. ما در سال های اخیر به صورت متعهدانه به مردم و کشور کار کرده ایم و نتیجه نیز مطلوب بوده است. امروز می توانیم مایحتاج 90 میلیون ایرانی در حوزه بهداشتی و آرایشی را در داخل کشور تامین و علاوه بر آن نیاز 400 میلیون نفر را از طریق صادرات پوشش داد. 

باید لوازم بهداشتی و آرایشی را عرصه ای مجزا از دارو قلمداد کرد و سخت گیری ها در این عرصه کاهش یابد. گاهی نیز نگاهی سهل به این حوزه می شود که این نیز آسیب زا خواهد بود. صنعت آرایشی و بهداشتی یک زمینه تخصصی است و نیاز به نگاه تخصصی دارد. امروز 150 هزار میلیارد تومان گردش مالی در حوزه آرایشی و بهداشتی در سطح کشور وجود دارد و این حجم از تبادل مالی نیاز به رویکردی تخصصی دارد.

رفع تحریم ها و موانع صادراتی نیز کمک می کند تا این عرصه رونق بیشتری بگیرد. امروز صادرات لوازم آرایشی و بهداشتی به حدود 150 میلیون دلار می رسد که به مراتب قابلیت بیشتری دارد.