دکتر احمدی‌نژاد: فرهنگ ملت ایران مملو از ارزش هایی است که انسانها را بهم پیوند می دهد
من می خواهم بگویم همه را دوست دارم و عاشق همه هستم؛ نه فقط از روی احساس بلکه از روی عقل. چرا عقل؟ هر کس در هر نقطه از جهان، از هر چشم اندازی، فارغ از یک سری پیرایه های مقطعی، به ملت ایران نگاه بکند، حتما عاشق این ملت می شود. چرا؟
اولا؛ ما تنها ملتی هستیم که چند هزار سال است که همین ملت هستیم نه اینکه در چند هزار سال درجا زده باشیم، خیر! درجا نزده ایم ولی همان هستیم. یک کودکی به دنیا می آید، اسمی برایش انتخاب می کنید و چهار یا پنج ساله می شود. چهل سال بعد او را می بینید. می گویید این همان کودک است! حالا آدم چهل ساله با کودک پنج ساله خیلی متفاوت است ولی وقتی نگاهش می کنید، می گویید این همان است.
یک ملتیم چند هزارساله ولی همان هستیم اما رشدیافته تر، کمال یافته تر، بافرهنگ تر، توانمندتر. تقریبا در دنیا دیگر ملتی نداریم که آن اصالت های حقیقی و بنیادین خود را حفظ کرده باشد. همه مضمحل شده اند. با یک اشغال یا یک جنگ! ما چقدر در اشغال بودیم؟ چند صد سال؟ اصلا چرا اشغال می شدیم؟ کسانیکه عقب افتاده بودند، نگاه می کردند و می دیدند عجب عظمتی اینجاست، عجب تمدن و فرهنگی ست، عجب مناسبات اجتماعی انسانی ست، عجب تعالی انسانی اینجا وجود دارد. فکر می کردند اگر بیایند و اشغال کنند، این ویژگی ها به آنها هم منتقل می شود. خیال می کردند این ویژگی ها قابل تصرف کردن است. آقا این ویژگی ها قابل تصرف کردن نیست، باید ایجاد کنید.
اما آنهایی که اشغال کردند خیلی از آنها تلاش کردند تمام ریشه های هویتی ملت ایران را قطع کنند. نمی خواهم سرتان را به درد بیاورم، با تاریخ آشنا هستید. چند صد سال تلاش کردند که اسم ایران نباشد، سنت های ملت ایران نباشد. آن همبستگی و همدلی و شعور جمعی ملت ایران نابود شود. تمام آنها رفتند و اثری از آنها نماند اما ملت ایران ماند. زیباترین سنت های انسانی در ایران است. گرچه بعضی مواقع قدرناشناسی و غفلت می کنیم، کمرنگ می شود.
یکی از این سنت ها نوروز است. حالا الان مشکلات اقتصادی آمده و ما خیلی به این سنت ها فکر نمی کنیم ولی خیلی سنت زیبایی است. همه چیز در آن هست. هر کس بخواهد هر حرفی از انسانیت بزند، در سنت ایرانی هست. دوستی، محبت، پاکی و طهارت، صداقت، همبستگی، همراهی، همدلی، غمخواری، زیبایی و... همه اش در آن هست.
به لحاظ معماری، شهرسازی، هنر، علم، چقدر دانشمند در دامن ملت ایران پرورش یافته است؟ چقدر انسان های بزرگ، متفکرین بزرگ، هنرمندان بزرگ و ادیبان بزرگ پرورش یافته اند؟ من یادم می آید یک زمانی می رفتیم، می آمدیم، بحث بود؛ آنها می خواستند داشته هایشان را به رخ بکشند. می گفتند ما بمب اتم داریم. من می گفتم بسیار خوب! یک نمایشگاهی برگزار کنیم، یک فستیوال و جشنواره عظیمی برگزار کنیم و بگوییم هر ملتی، عزیزترین و پیشرفته ترین و مهمترین دستاورد خودش را بیاورد و آنجا بگذارد. یکی بمب اتم بگذارد، یکی بمب خوشه ای بگذارد، یکی موشک فلان بگذارد. ملت ایران چه چیزی آنجا می گذارد؟ یک دیوان حافظ می گذارد، مولوی می گذارد، سعدی می گذارد، فردوسی می گذارد، ابن سینا می گذارد، ابوریحان می گذارد. کدام سنگین تر و ماندگار تر است؟ کدامیک به درد انسان ها می خورد؟ شما تمام جهان را از اسلحه و مهمات پر کن، بمب های پیشرفته اتمی نسل پنجم، موشک های نقطه زن قاره پیما. در دنیا الان به این چیزها پُز می دهند. قدرت های جهانی دائما می گویند ما اینجا یک ذره وزن تسلیحاتمان بالا رفته، آن یکی تلاش می کند که بالاتر برود.
اینها که همه اش برای آدم کشی است. یک چیزی برای انسان سازی نشان دهید. یک دستاوردی نشان بدهید که به درد ارتباط بین انسانها بخورد، روابط انسانها را صمیمی کند، مشکلات جامعه بشری را برطرف کند، کینه ها و عقده ها را کنار بزند، محبت و عشق و دوستی را بیاورد.
فرهنگ ملت ایران مملو از ارزش هایی است که انسانها را بهم پیوند می دهد نه اینکه از هم جدا کند. چقدر این ملت همبسته و هوشمند است. همین همبستگی و هوشمندی و عمق فرهنگ است که ایران را تا الان حفظ کرده و الّا بارها خواستند ایران را از نقشه جغرافیا پاک کنند، تمامش کنند.
➖ ۱۷ خرداد ۱۴۰۳
نظرات