دکتر احمدی نژاد: تجربه ۸ ساله و مطالعات تاريخي من مي گويد تفاهم در منطقه شدني است

تقاطع: صحبت هاي صميمي دو سياستمدار با آنچه كه در خروجي خبرگزاري ها به عنوان موضع رسمي اعلام مي شود متفاوت است.

دكتر احمدي نژاد: اصلا اينگونه نيست. آنها در زمان ما هيچوقت در موضع رسمي، آن را اعلام نكردند. نشست هاي بين المللي اتفاق مي افتاد، انتهاي آن يك بند مي نوشتند. خود امارات در دوره ما هيچوقت همچين ادعايي نكرده است. ما گفتيم اگر حرفي داريد دوستانه بنشينيم و حرف ها را بزنيم. اينگونه نيست. روابط ما در بالاترين سطح بود. ما دائم مي رفتيم، آنها مي آمدند و اگر همين ساختارهاي كج و معوج داخلي ما اجازه مي داد، واقعا يك جهش سنگيني در روابط ما در سرمايه گذاري مشترك، اتفاق مي افتاد. 

به شما بگويم؛ خيال نكنيد اينها از شرايط موجود راضي هستند. در اختلاف و دعوا همه ضرر مي كنند. بسياري از اين كشورها به ما مي گفتند آقاي احمدي نژاد شما يك شرايطي را فراهم كنيد كه ما سرمايه هايمان را داخل ايران بياوريم. چون آن طرف، سرمايه ها را بالا مي كشند، يك بازي در بورس در مي آورند و یکدفعه ۳۰۰ ميليارد، ۵۰۰ ميليارد ما از دست مي رود. رهبران كشورهاي منطقه این را به من مي گفتند منتهي در داخل كشور، نظام تصميم گيري ما يك محور روشن نداشت كه بتوانيم چهار تا اصلاح انجام بدهيم و كار را درست كنيم. يك مثال بزنم. يكدفعه در شب 23 ماه رمضان، يك آقايي در مرقد امام بالاي منبر مي رفت و مي گفت فلان كشور حاشيه خليج فارس مال ماست، اين بايد برگردد! كلي از وقت ما براي رفع اين پارازيت ها و توضيح درباره آنها مي گذشت. 

نمي خواهم بگويم از آن طرف شيطنت نيست. چرا؟ چون بيگانگان مي خواهند بر انرژي ارزان منطقه مسلط باشند، براي همين دائما دنبال ايجاد اختلاف هستند، ما داريم رفتارهاي خودمان را اينجا ارزيابي مي كنيم. من معتقد هستم كه ايران برادر بزرگ منطقه است، بايد دوست همه و در كنار همه باشد و همه را جمع كند. در دوره ما هيچكس به ايران توهين نمي كرد، هيچكس ايران را تهديد نمي كرد. الان هر روز داريم مي شنويم.

تقاطع: با اين وضع تحريم ها فكر مي كنيد ۳۰۰ يا ۵۰۰ ميليارد دلار امكانپذير است؟

دكتر احمدي نژاد: حتما، بیشتر از این هم امکانپذیر است.

تقاطع: چگونه آقاي دكتر؟

دكتر احمدي نژاد: ما بايد اين را بپذيريم كه كل منطقه بايد با هم زندگي كنيم، هيچكس هم نبايد ارباب ديگري باشد. هرجا جنگ و تحريم باشد همه ضرر مي كنيم. اين منطق را ما گذاشتيم و همه قبول داشتند. 

ملك عبدالله يك شب ما را در منزل خودش براي شام دعوت كرد. رفتيم در يك فرودگاه اختصاصي در رياض، آنجا خودش پاي هواپيما آمد و ما را به منزلش برد. من سوال كردم كه چرا به منزل مي رويم؟ گفت براي اينكه حفاظت اينجا دست افراد هم‌قطار و قوم خودم هست، چون در سيستم ما هم آدم هاي خرابي هستند كه نمي خواهند رابطه ما گسترش پيدا كند. تقريبا سه ساعت و نيم با هم گفتگو كرديم. ايشان كاملا قبول داشت كه قدرت هاي جهاني مي خواهند بين ما تفرقه باشد، مي خواهند همه ما را ضعيف كنند، برای همین ما بايد كنار هم باشيم. آن زمان يك اختلاف جزئي درباره لبنان داشتيم كه نشستيم و با هم تفاهم كرديم. 

شما اين طرف را ببينيد كه چاره اي جز همكاري در منطقه وجود ندارد. درگيري و اختلاف به ضرر همه است. الان در جنگ يمن، سودي براي كسي وجود دارد؟ عربستان دارد سود مي برد؟ نخير! ضرر كننده اصلي است. مردم يمن سود مي برند؟ امارات سود مي برد؟ ما سود مي بريم؟ مردم دارند كشته مي شوند، چه كسي سود مي برد؟ اما اگر همين تبديل به تفاهم براي ساختن يمن شود، من فكر مي كنم شدني است. اگر ما بگويم نشدني است يعني بايد به اجراي سياست قدرت هاي جهاني تن بدهيم و دائم هزينه كنيم. 

تجربه ۸ ساله و مطالعات تاريخي من مي گويد شدني است و ظرفيت آن بالاست. بايد رويكردها را تغيير بدهيم. ايران بايد سهم خودش را ايفا كند، اگر ديگراني نخواستند بيايند، آنوقت ملت ها موضع خواهند گرفت و ملت ها تكليف آنها را مشخص مي كنند اما من بر اين باور هستم كه اگر پرچمي براي همكاري در منطقه بلند شود همه كشورها خواهند آمد. در اين ترديدي ندارم.

➖ مصاحبه دکتر احمدی‌نژاد با ویژه برنامه تقاطع _ ۸ خرداد ۱۴۰۰