متن کامل مصاحبه پترولیوم تی وی با دکتر احمدی نژاد + فیلم
دکتر احمدی نژاد گفت: يك زماني مي گوييم كشور فقير است، تحمل كنيد، ولي واقعا كشور فقير است؟ به نظر من نيست. يعني مديريت بر منابع، نمي گويم صفر است! ولي اصلا در مدل تصميم گيري ما هيچ عقلانيتي نيست. دائما در دولت و نهادهاي حكومتي تمركز مي كنيم. همين ثروتهاي اضافي دولت و نهادهاي حكومتي را بين مردم تقسيم كنند، واقعا فقيري باقي نمي ماند. من آن موقع نامه اي نوشتم و در آن آوردم كه اين نهادها اين قدر ثروت دارند، براي چه دارند؟ اين نهادها براي مردم هستند، كارشان چيست؟ جاي مردم مي خواهند كار كنند؟ خب بدهيد خود مردم كار كنند. ثروت را به خود مردم بدهيد، نفت را به مردم بدهيد، ارزش ذاتي نفت و معادن و هر چي هست بين مردم تقسيم كنيد تا مردم به هر شکل که دوست دارند خودشان خرج كنند.
به گزارش دولت بهار، متن کامل مصاحبه پترولیوم تی وی با دکتر احمدی نژاد که مدتی قبل انجام شد بدین شرح است:
پتروليوم: هر طور كه خودتان مي خواهيد شروع كنيد تا بحث را گرم كنيد.
دكتراحمدي نژاد: من اول يك سلامي عرض كنم؟
پتروليوم: بله بفرماييد.
دكتراحمدي نژاد: بسم الله الرحمن الرحيم
اللهم عجل لوليك الفرج والعافيه والنصر واجعلنا من خير انصاره و اعوانه و المستشهدين بين يديه
سلامي از صميم قلب به كساني كه اين برنامه را مي بينند دارم. اميدوارم گفتگوي ما مفيد باشد هم براي خودمان هم براي صنعت نفت و هم براي كساني كه برنامه را مي بينند. عيد سعيد فطر را هم به همه تبريك عرض مي كنم. اميدوارم خداي مهربان براي همه انسانها بهترين سرنوشت را رقم زده باشد.
پتروليوم: آقاي دكتر احمدي نژاد شما در رابطه با حوزه نفت خيلي تخصصي صحبت نكرديد. البته در مصاحبه هايي كه داشتيد به نكات مهمي اشاره كرديد و اينكه سوالات بسيار زيادي هم در جامعه در حوزه نفت وجود دارد.
دكتراحمدي نژاد: بله همين طور است، بالاخره نفت مهم است و يك سرمايه عظيم ملي است كه هم در حوزه اقتصاد، صنعت و مناسبات اجتماعي نقش تعيين كننده دارد. در عرصه بين الملل هم همين طوراست. يعني كل سياستهاي جهان بر اساس نوع نگرش دولتها به انرژي است. شما يك لحظه در ذهنتان بياوريد كه انرژي وجود نداشته باشد. منظورم انرژي فسيلي است، چون سهم انرژي خورشيدي و اتمي در انرژي مصرفي جهان كم است. اگر انرژي نباشد چه اتفاقي مي افتد؟
پتروليوم: همه چيز تعطيل مي شود.
دكتراحمدي نژاد: همه چيز تعطيل مي شود يعني در واقع سلامتي و حيات و ارتزاق و معيشت و همه چيز تعطيل مي شود. در مناسبات بين المللي هم تسلط بر منابع انرژي، هميشه يكي از اهداف اصلي قدرتهاي جهاني بوده است. تكيف جنگ جهاني دوم را تسلط بر نفت ارزان خاورميانه تعيين كرد و در جنگ اول هم تا حدود زيادي موثر بود. يعني نفت، از آن ذخاير و منابعي است كه وجوه گوناگون دارد و تاثير گذاريش بسيار بسيار بالاست.
پتروليوم: نفت تا الان براي ما فرصت بوده يا تهديد؟
دكتراحمدي نژاد: ببينيد انرژي مگر مي تواند تهديد باشد؟ نفت نمي تواند تهديد باشد، يك سرمايه عظيم است منتهي ممكن است مديريت ما بر هر ثروتي، آن ثروت را به تهديد تبديل كند. مديريت هست كه آن تهديد را خلق مي كند. مثلا غذا تهديد است يا فرصت؟
پتروليوم: حتما فرصت است.
دكتراحمدي نژاد: اگر كسي غذا را آلوده كند بخورد؟ تهديد مي شود، بيش از اندازه بخورد، تهديد مي شود. مديريت بر نفت بسيار بسيار مهم است. كما اينكه مديريت بر هر ثروتي مهم هست. ممكن است مديريت هر ثروتي را به ضد خودش تبديل كند. اگر ما رشد نمي كنيم به خاطر نفت نيست، رشد كه فقط مربوط به نفت نيست، نفت هم يك ثروت است. اصل پيشرفت، به نوع نگاه و برنامه ريزي و مديريتي كه بر منابع كشور اتفاق مي افتد، برمي گردد و نفت سهم مهمي آنجا دارد. من فكر مي كنم كه خود نفت كه نعمت الهي است اما دو تا مطلب تاثير جدي در بازدهي اين ثروت دارد. يكي اش را مديريت گفتيم، دومي مالكيت است. اين مالكيت از مديريت ريشه اي تر و مهمتر است يعني مالكيت به مديريت هم شكل مي دهد.
پتروليوم: يعني چه آقاي دكتر؟
دكتراحمدي نژاد: در كشور ما، از روز اول دولت گفته نفت مال من است و نفت را استخرج كرده و توي بودجه آورده و آن طوري كه خودش تشخيص داده هزينه كرده است. ساختار دولت هم بازدهي اش بسيار پايين است و اتلاف منابع در آن خيلي بالاست.
پتروليوم: ببخشيد شما منظورتان از روز اول، روز ملي شدن صنعت نفت است؟
دكتراحمدي نژاد: نخير! به آن هم مي رسيم، قبل از ملي شدن صنعت نفت. از اول نفت را در يك قرار داد 60 ساله به انگليس دادند خودش ببرد، خودش حساب كند و يك چيزي هم به ما بدهد كه همان را هم ندادند. دولت، آن مقداري را كه مي گرفت چكار مي كرد؟ جزء هزينه هاي خودش مي گذاشت يعني دولت خودش را مالك نفت مي داند و پول كه دستش مي آيد، به تشخيص خودش عمل مي كند. حالا اگر اين نگاه را عوض كنيم و بگوييم اين نفت مال همه مردم است و بايد به جيب همه مردم برود. يعني واقعا به عنوان يك ثروت ملي به آن نگاه بكنيم نه يك ثروت دولتي. مي گوييم نفت مال ملت است، چگونه به جيب ملت مي رود؟ وقتي مي گوييم نفت مال ملت است، سهم هر ايراني در آن چقدر است؟ مساوي است يا نامتساوي.
پتروليوم: فعلا كه نامتساوي است.
دكتراحمدي نژاد: چرا؟ چون يك عامل واسطه به نام دولت اين وسط آمده و مي گويد من مي گيرم، از طرف ملت خرج مي كنم. بابا نفت مال همه ملت است و همه در آن سهم مساوي دارند، وقتي دولت مي گيرد و نامساوي خرج مي كند، در واقع پايه فقر و بي عدالتي و فاصله طبقاتي را گذاشته است.
پتروليوم: آقاي دكتر مي شود براي اين كاري كرد؟
دكتراحمدي نژاد: بله
پتروليوم: چگونه؟
دكتراحمدي نژاد: نفت را بايد واقعا ملي كنيم. من معتقد هستم قدمهاي اول براي ملي شدن نفت، در دوره مرحوم دكتر مصدق برداشته شد اما نفت حقيقتا ملي نشد. اولا اسير شركتهاي بين المللي است كه بيايند و حفاري كنند، بفروشند و منتقل كنند، تمام تجهيزاتش هم كه باز از جيب ملت است، بعد هم كه مي آيد، ملت اصلا خبر ندارد كه اين نفت كجا و چگونه خرج مي شود. قبل از اينكه بخواهد خدمتي به مردم ارائه بدهد، بخش عمده اش خرج خود سيستم اداري مي شود، فقط براي اينكه خودش باشد.
پتروليوم: اتفاقا اين نكته اي كه اشاره كرديد خيلي مهم است. اخيرا معاون اول آقاي روحاني اعلام كرده كه سال گذشته كلا 10 ميليارد دلار درآمد نفتي داشتند و از اين 10 ميليارد دلار هم فقط 5 ميليارد دلارش به دولت رسيده است. آيا اين امكان دارد كه يك حجم پولي به دولت برسد و اين پول نصف بشود؟ منظورشان اين بود كه خرج شده است؟
دكتراحمدي نژاد: نخير! ببينيد؛ مجلس قانون گذاشته كه از سال 89 با سالي 20 درصد شروع شود و سالي سه درصد اضافه بشود كه از درآمد نفت به صندوق توسعه ملي مي رود، نزديك 15 درصد آن به خود وزارت نفت برمي گردد، دو درصد آن به مناطق محروم مي رود، اينها را كم كنيم، تقريبا همان مي شود منتهي بگذاريد قبل از اين ما بحث را پايه اي دنبال كنيم. ببينيد نفت مال همه ملت است. معنايش اين است كه هر چه قدر نفت فروش رفت بايد به طور مساوي در كل مردم تقسيم شود. دو نگاه اينجا هست. يك نگاه مي گويد آقا مردم ناتوانند و نمي توانند مديريت كنند و ما به عنوان دولت به جاي آنها مديريت مي كنيم. در طول 67 سالي كه از نهضت ملي شدن نفت مي گذرد و حتي قبلش، همين مسير بود يعني دولت نفت را مي فروخت و خودش خرج مي كرد. حالا از اين خرجي كه مي كند به هر ايراني چه قدر مي رسد معلوم است كه نامساوي استفاده مي شود. بخش مهمي از انرژي توليدي نفت و گاز را دولت يارانه اي توزيع مي كند و وقتي يارانه اي توزيع مي كند آيا مردم همه از اين مساوي استفاده مي كنند؟
پتروليوم: قطعا نه.
دكتراحمدي نژاد: ما خانواده داريم در ماه 10 ليتر بنزين هم مصرف نمي كند، خانواده داريم كه 2 هزار ليتر مصرف مي كند. دقت كنيد؛ يعني آن خانواده با پدران پدرانشان 60 سال است دارند يارانه مي گيرند، چقدر؟ 50-30 برابر آن طبقات پاييني كه استفاده نمي كنند.
پتروليوم: در واقع ثروتمندان دارند بيشتر مصرف مي كنند.
دكتراحمدي نژاد: شما اگر شصت سال يارانه را روي هم جمع كنيد...
پتروليوم: چه عددي مي شود!
دكتراحمدي نژاد: يعني فاصله طبقاتي.
پتروليوم: يعني از نظر اقتصادي كاملا اقتصاد ليبرالي شكل گرفته است.
دكتراحمدي نژاد: اقتصاد ليبرالي هم نيست، ببينيد؛ چون مردم هم در اين توزيع نقشي ندارند. مردم كه نمي توانند آن را تغيير بدهند. دولت هست كه در واقع بجاي مردم تصميم مي گيرد كه ناعادلانه توزيع بكند. اگر ما به قيمت امروز حساب بكنيم، آن خانمي كه دو هزار ليتر مصرف مي كند، حداقل سه ميليون تومان در ماه يارانه مي گيرد. آن كسي كه 10 ليتر مصرف مي كند، 30 هزار تومان مي گيرد. اين فاصله را ضربدر 60 سال بكنيد. من معتقد هستم كل درآمد نفت بايد به طور مساوي بين مردم تقسيم شود تمام. دولت اگر مي خواهد كاري بكند از مردم ماليات بگيرد و اجازه بگيرد. مثلا بگويد مردم من امسال مي خواهم ده تا بزرگراه بسازم، حساب كردم مي شود اينقدر، اگر مردم راي دادند، ماليات بگيرند.
پتروليوم: نظام ماليات ستاني قوي.
دكتراحمدي نژاد: اين مي شود و الّا شما كُل نفت را دست دولت مي دهي و از مردم هم ماليات مي گيري، مردم هم مي گويند پول ما در دست شماست كه!
پتروليوم: حالا كاري هم دولت براي مردم نمي كند.
دكتراحمدي نژاد: همه رانت ها و فسادها از اين تمركز است. البته فقط نفت نيست، زمين و همه معادن متمركز در دولت است. مي خواهند با فساد مبارزه كنند، فساد بخاطر همين تمركز است. بين مردم تقسيم كنيد، دولت كار كند، اشكالي ندارد. ماليات از مردم بگيرد، بگذاريد مردم درآمد داشته باشند، ثروت خودشان در جيب خودشان باشد بعد شما مي خواهي كاري كني با اجازه مردم ماليات بگير. يك جمله ديگر به شما بگويم؛ اگر نفت را ما از اول واقعا مي گفتيم ملي هست و مال مردم است، كسي مي توانست آن را تحريم كند؟ دولت را دارند تحريم مي كنند، خودشان هم مي گويند ما با مردم كاري نداريم، نمي توانند هم بگويند. اگر كسي پيدا بشود و بگويد من يك ملت را تحريم مي كنم، از همان اول شكست خورده است و آبروي خودش را برده است. اينجا چون متمركز در دست دولت است، جلوي دولت را مي گيرند اما اگر دست ملت باشد، مردم بيايند در مناقصه و رقابت در استخراج و فروشش شركت كنند، سهم مردم به مردم داده شود. باز يك عدد برايتان بگويم؛ الان قيمت نفت حدودا بشكه اي 60 دلار است. هزينه استخراج و سود پيمانكار روي هم حداكثر 10 دلار است، آن 50 دلار مال چه كسي است؟ مال ملت است، خب آن 50 دلار را بين همه ملت تقسيم كنيد. بعد چه كسي مي خواهد ملت را تحريم كند؟ اصلا معنا ندارد.
پتروليوم: يعني شبيه همان كاري كه خودتان كرديد؟
دكتراحمدي نژاد: اگر همه اش را انجام مي داديم نفت صادراتي مي شد.
پتروليوم: يك بخشي از آن را انجام داديد، مرحله ي اولش را انجام داديد؟
دكتراحمدي نژاد: بخش كوچكي انجام شد يعني حتي 5 درصد هم نشد. ببينيد؛ اگر كُل نفت و گاز توليدي، هر چقدر هست ارزشش هر چقدر هست، بين ملت توزيع شود، فاصله طبقاتي و فقر از بين مي رود، فساد از بين مي رود، چه كسي مي خواهد فساد كند؟ شما همه را داخل يك انبار مي گذاريد، خب گربه ها هم به سراغش مي روند!
پتروليوم: گربه چقدر زياد شده است!
دكتراحمدي نژاد: طبيعي است، وقتي شما گوشت لخت را آنجا مي گذاري! بعد مي بينيم با معلول مبارزه مي كنند. علت اين است كه نفت بايد واقعا ملي شود، ثروت ملي شود يعني آن ارزش ذاتي اش كه در نفت الان حدودا 50 دلار است، اين به جيب ملت برود. با اين كار اولا فاصله طبقاتي و فساد از بين مي رود، آن وقت تازه كشور، براي جهش هاي توسعه اي آماده مي شود. توسعه واقعي چه زماني اتفاق مي افتد؟ زماني كه مردم توانمند شوند و بيايند سرمايه گذاري كنند. اما مردمي كه الان هفت دهك آن به قول دولت هفتاد درصد آن، يعني 60 ميليون نفر نيازمند كمك معيشتي هستند، اين مردم مي توانند كشور را بسازند؟ شوخي ست!
پتروليوم: از نفت نگذريم ولي آقاي دكتر اين جمله اي كه شما مي گوييد، واقعا مردم خيلي حالشان بد است، واقعا، واقعا! نمي خواهم فضا را سياه كنم اما واقعا آن چيزي كه شما مي گوييد است. يعني آن چيزي كه بيشتر كوچ كرده، اميد است. اين اميد، اين حركت، اين پويايي واقعا ما فقرش را احساس مي كنيم. شايد بيشتر از فقر معيشتي ما فقر اميد و حال خوبي هست كه الان وجود دارد.
دكتراحمدي نژاد: ببينيد درست گفتيد اين نكته خيلي نكته قشنگي بود. يك موقع است مشكلات هست، زمان جنگ هم مشكلات بود. براي سه سير پنير بايد دو ساعت در صف مي ايستاديم ولي احساس اين نبود كه ما حالمان خوب نيست، يك احساس جمعي بود كه آقا ما داريم از وطنمان دفاع مي كنيم به خاطر وطن تحمل مي كنيم و همه مثل هم هستيم، همه مثل هم هستيم. اما الان اولا همه مثل هم نيستيم و يك عده مثل هم تر هستند! يكي مي گفت همه برابرند ولي بعضي ها برابرترند! اين يك عده كه مشخص هستند. بعد هر روز مي شنويم اين قدر اين برد، اين قدر آن برد! بدتر از اين ها، اين است كه مردم شكست عشقي خورده اند. يعني به يك عده اعتماد كردند و يك عده ادعاهايي كردند، مردم هم صادقانه قبول كردند، پايش ايستادند، فداكاري كردند، جانشان را دادند، بچه شان را دادند، سختي ها را تحمل كردند. يك باره ديدند اينها آن كسي كه فكرش را مي كردند، نبودند. فشار اين از مشكلات اقتصادي خيلي بيشتر است، اگر چه من يادم نمي آيد ملت چنين مشكلات اقتصادي را در هيچ دوره اي تحمل كرده باشند. كل ملت را مي گويم. يك موقع مي گوييم بين جنگ اول و دوم بوده و بخش هايي از ايران دچار قحطي شده اما كل ايران نشده است چون آن موقع اين طوري كل اقتصاد يك پارچه نبوده است، مناطق مستقل بودند، براي خودشان خوراك و پوشاك و زندگي درست مي كردند و خودشان مصرف مي كردند اما الان كل زندگي به هم وصل است. بگذاريد عدد و رقم بگوييم؛ الان حقوق كارگري پايه اش چند تعيين شده است؟ 4300-4200 تعيين شده است. خب ما برويم به سايت بانك مركزي. يك انسان در روز چقدر كالري نياز دارد؟ 2 هزار و خرده اي كه بماند. اين 2 هزار و خورده اي، گوشت و تخم مرغ و نان و پنير و سبزي و ميوه و فلان مي شود، درست شد؟ حالا همان مقداري كه نياز دارد را برداريم و ببريم در بازار قيمت بگيريم. بعد مي بينيم اين چهار ميليون و خورده اي براي يك خانواده چهار نفره به اندازه تامين كالري مورد نياز هم نيست، حالا اجاره خانه، آموزش، بهداشت، پوشاك، حمل و نقل و ... هم هست.
پتروليوم: تفريح شايد...
دكتراحمدي نژاد: تفريح كه حالا براي هفت دهك تفريحي وجود ندارد. بقيه زندگي چي؟ اجاره خانه چي؟ اجاره خانه را كه نمي تواند ندهد، از كجا بزند؟
پتروليوم: از همين كالري!
دكتراحمدي نژاد: از اين مي زند، از بهداشتش، از سطح زندگي اش، از آموزشش و... مي زند. در واقع دارد از همه موجوديت اش مي زند. فشار الان خيلي زياد است. وقتي دولت رسما مي گويد 60 ميليون نفر كمك معيشت مي خواهند! نمي گويد كمك پوشاك مي خواهند، يعني كمك خورد و خوراك مي خواهند. چه زماني همچنين اتفاقي در ايران افتاده بود؟ فشار خيلي زياد است و آن فشار رواني مي آيد اين را ضربدر ده مي كند.
حالا يك موقع هست كه ما مي گوييم كشورمان فقير است، مردم تحمل كنيد. ولي واقعا كشور ما فقير است؟ يا اينكه مديريت بر منابع مان درست نيست؟ اگر فقير است چطور هر روز محاكمه مي كنند كه دو هزار تا برده، سه هزار تا برده، هشت صد تا و پانصد تا برده؟ پس اين ريخت و پاشها در كشور چيست؟ هزينه هاي زائد؟ آن كارگري كه پايه حقوقش 4200 است! تازه اگر به او بدهند، چون قوانين كار ما جوري است كه نيروي كار زياد انباشته است، به بازار عرضه مي شود، بازار تقاضاي نيروي كار ندارد. يعني طرف با 2 ميليون هم حاضر است كار كند. خيلي از خانم ها هستند كه به اين شركت ها مي روند و با 800 تومان، 1 ميليون و 1 ميليون و 200 كار مي كنند! اين ديگر اصلا فاجعه است. تازه اگر به او بدهند.
يك زماني مي گوييم كشور فقير است، تحمل كنيد، ولي واقعا كشور فقير است؟ به نظر من نيست. يعني مديريت بر منابع، نمي گويم صفر است! ولي اصلا در مدل تصميم گيري ما هيچ عقلانيتي نيست. دائما در دولت و نهادهاي حكومتي تمركز مي كنيم. همين ثروتهاي اضافي دولت و نهادهاي حكومتي را بين مردم تقسيم كنند، واقعا فقيري باقي نمي ماند. من آن موقع نامه اي نوشتم و در آن آوردم كه اين نهادها اين قدر ثروت دارند، براي چه دارند؟ اين نهادها براي مردم هستند، كارشان چيست؟ جاي مردم مي خواهند كار كنند؟ خب بدهيد خود مردم كار كنند. ثروت را به خود مردم بدهيد، نفت را به مردم بدهيد، ارزش ذاتي نفت و معادن و هر چي هست بين مردم تقسيم كنيد تا مردم به هر شکل که دوست دارند خودشان خرج كنند.
تجربه هم نشان داده كه اگر ملت ايران منابعي دستش بيايد، نگاهش دراز مدت است. همان 45 تومان اوليه كه داديم، واقعا هم رقمي نبود، درست است كه آن موقع مثلا 45 دلار مي شد ولي 45 هزار تومان بود. حالا آن زمان، با قيمت هاي آن روز و تنها با نفت مصرف داخل، 250 هزار تومان هم مي شد بدهيم و اگر نفت صادراتي را هم كنارش مي آورديم، خيلي بيشتر مي شد. با 45 هزار تومان، بسياري از روستاها و مردمي كه گرفتند، رفتند دامشان را زياد كردند، مزرعه شان را توسعه دادند، رفتند وام گرفتند و يك ماشين كشاورزي اضافه كردند. يعني واقعا در ايران نگاه، نگاه سرمايه گذاري است، كف كف آن اين است كه مي روند ملك مي خرند، يعني ايرانيها به طور تاريخي اينگونه هستند، كه پولي به دستشان بيايد ملك مي خرند. خود اين سرمايه گذاري است، بايد ملكي ساخته بشود كه اين بخرد و زندگي اش را توسعه بدهد. يك عده زيادي هم رفتند دام خريدند و دامداري و كشاورزي را توسعه دادند، خب اگر ما كل آن را در اختيار ملت بگذاريم چه مي شود؟ تمام ايران گلستان مي شود، همه مي سازند.
پتروليوم: آقاي دكتر چه كسي بايد اجازه بدهد كه اين اتفاق بيفتد؟
دكتراحمدي نژاد: اولا مردم بايد به اين برسند و طلب كنند.
پتروليوم: يعني مطالبه گري كنند؟
دكتراحمدي نژاد: بله، مال ملت است. يكي از دعواهايي كه ما روي آن 45 تومان داشتيم اين بود كه مي گفتند مردم بد عادت مي شوند، يك موقع به مردم نگوييد اين مال خودتون هست، مردم نبايد قبول كنند مال خودشان هست، بعدا چيزهاي ديگر هم مي خواهند! شما ديديد اين دولت از روز اولي كه آمد گفت اين يارانه زهرمار است، خيلي بد است، مصيبت است، براي دولت خيلي سخت است! انگار كه اين پول مال خودش است، با رفتارشان مردم را تحقير كردند. اين مال ملت است و ملت بايد باور كند كه اين مال خودشان است، همه كشور مال خودشان است.
پتروليوم: بعضي معتقدند كه كشور اسمش مملكت است يعني مايملك ماست، كشور نيست مملكت ماست.
دكتراحمدي نژاد: بله متاسفانه اين طبقه اشراف بعد از انقلاب دوباره شكل گرفت.
پتروليوم: بله بورژوا
دكتراحمدي نژاد: اشراف سياسي داريم، اشراف اقتصادي داريم، اشراف مذهبي داريم، اينها خودشان را برتر مي دانند، مي گويند ما برتري هستيم، مردم كه هستند!؟ بي خود مي كنند، مردم چكاره هستند!؟ وظيفه اش بوده ما را سركار بياورد، برويد دنبال كارتان! واقعا ته ذهنشان، خودشان را برتر مي دانند و اين، مشكل درست كرده و مانع است. به نظرم اين مانع شكسته خواهد شد. همه چيز بايد به مردم برگردد، بگذاريد مردم زندگي شان را بكنند، چه كسي گفته ما كه مثلا مسئول هستيم از 85 ميليون بيشتر مي فهميم!؟ آن هم تازه آنقدر دروازه ورود به اين طبقه تنگ شده كه اگر همه 85 ميليون را گزينش كنيم، فكر نكنم 300 نفر بتوانند رد شوند و بالا بروند. اين يعني چه؟ بين اين 85 ميليون، آدم هاي خلاق، مبتكر، فهيم، عالم و دانشمند، مدير الي ماشاالله هست كه همه اينها بايد فعال شوند تا كشور ساخته شود، چگونه فعال شوند؟ دست خالي مي شود؟ نه، بايد ثروت داده شود.
حالا تبعات ورود نفت به دولت را برايتان بگويم. همه مي گويند دولت بزرگ است، بروكراسي سنگين درست شده، پارتي بازي مي شود، براي يك كار بايد از 15 جا اجازه بگيريم، چرا اينگونه شده است؟ براي اينكه پول مفت دست سيستم بوده و خودش، خودش را توسعه داده است. اگر پول دست مردم باشد، مي تواند خودش را اين قدر توسعه دهد؟ الان اگر شما بخواهيد يك فعاليت بكنيد، بايد از چند جا اجازه بگيريد؟
پتروليوم: خيلي جاها.
دكتراحمدي نژاد: اينها يعني همه اش هزينه، از دو طرف! يعني از يك طرف ملت بايد پول بدهد و خرج اينها بكند كه نشسته اند و شما مي خواهي اجازه بگيري، از طرف ديگر هزينه شما بالا مي رود. مي خواهي يك مرغداري راه بيندازي، يك مزرعه راه بيندازي، يك كارگاه راه بيندازي، يك دفتر حقوقي، يك دفتر مهندسي، يك دفتر روان پزشكي و... كلي هزينه عبور از همين مسير است! يعني هزينه و قيمت تمام شده ات بالا مي رود، از رقابتي خارج مي شوي! در سطح بين الملل كه كلا كالاهاي ما رقابتي نيست، مگر با يارانه هاي سنگين، يعني ما انرژي ارزان مي دهيم، ماليات اصلا نمي گيريم و بعد مي گوييم برو رقابت كن، تازه باز هم نمي تواند رقابت كند چرا؟ چون خرجش را اينجا بالا برده ايم، اينقدر هزينه را بالا برديم كه قيمت تمام شده خيلي بالاست. اين ها راه دارد و راهش هم ساده است؛ راهش يك استاندارد است كه براي هر كاري يك استاندارد تعيين مي كنيم و مي گوييم مردم آزاديد برويد فعاليت كنيد، هر كس تخلف كرد رسيدگي مي شود. چون پول دست دولت است، البته دولت به معناي عام، دولت و مجلس دائما براي خودشان اختيار تعريف مي كنند، سازمان درست مي كنند! شما همه مصوبات مجلس را ببينيد، ظاهرش اين است كه مي خواهيم دولت را كوچك كنيم اما دائما در جهت توسعه دولت است.
پتروليوم: منظور شما از دولت، حكومت و government است؟
دكتراحمدي نژاد: بله كل آن منظور است.
پتروليوم: آقاي دكتر يك آماري را مي خواندم و منتشر شده كه در واقع آمار تاسف برانگيزي بود. در 16 سال اخير كه كشور در دولت شما حدود 800 ميليارد دلار و در دولت فعلي حدود 400 ميليارد دلار درآمد نفتي داشته است، البته در دولت شما در دو سال آخر تحريم هاي شديد نفتي بود، يعني حدود 1200 ميليارد دلار درآمد نفتي در 16 سال داشتيم ولي رتبه توسعه كشور از بين 147 كشوري كه در جدول هستند، از منظر توسعه و شاخص هاي توسعه اي، ايران در رتبه 114 و پايين تر از كشور مالاوي و يك پله بالاتر از كنيا قرار دارد. يعني ما در چنين شرايطي قرار داريم و اين خيلي فاجعه است.
دكتراحمدي نژاد: شاخص چي؟
پتروليوم: شاخص توسعه انساني، توسعه اقتصادي
دكتراحمدي نژاد: نه اين اگر باشد حتما اشتباه است چون ما اصلا با كنيا قابل مقايسه نيستيم، اصلا قابل مقايسه نيستيم. منتهي من آن عدد را اصلاح بكنم. كل فروش نفت در دولت ما 592 ميليارد دلار است. تمام هشت سال كه 110 دلار نبوده، ما 40 دلار تحويل گرفتيم، بالا رفت و دوباره روي 40 دلار آمد، دوباره رفت. وقتي كه سياست خارجي دولت ما جا افتاد و ارتباطاتمان برقرار شد و با بعضي كشورها هماهنگ كرديم، نفت بالا رفت كه اينها را بايد جداگانه بحث كنيم. مجموعا 592 ميليارد بود كه از اين مقدار، حدود 55 ميليارد آن براي صندوق توسعه رفته كه در دوره ما به پيشنهاد خود من تصويب شد، كه به اين دولت رسيد و همه را خرج هزينه جاري كرد و مصرف كرد و رفت! ما آن را براي سرمايه گذاري در كشور گذاشته بوديم. بيش از 100 ميليارد آن به خود نفت برگشت. با 20 ميليارد آن بدهي هاي خارجي داده شد، 20 ميليارد به مناطق محروم رفت. متاسفانه در كشور ما خود مقامات كشور كاملا سياست زده روزنامه اي سطح پايين كار مي كنند و همين طوري هم مديريت مي كنند.
پتروليوم: البته روزنامه زرد والّا بچه هاي مطبوعات خوب كار مي كنند.
دكتراحمدي نژاد: منظورم آنهايي ست كه سياست زده هستند والّا منظورم كل مطبوعات نيست، مطبوعات تخصصي، علمي و فرهنگي داريم.
پتروليوم: روزنامه هاي زرد!
دكتراحمدي نژاد: برخي هستند كه سطح را پايين مي آورند. حرفهاي پرت و پلا 800-700 حتي دوره ما را تا 1000 ميليارد دلار هم گفتند.
پتروليوم: تازه گفتند به خزانه برنگشته است!
دكتراحمدي نژاد: در حاليكه اصلا اين طور نيست. اولا دولت كه دلار خرج نمي كند. مگر دولت دلار خرج مي كند؟
پتروليوم: به بانك مركزي مي آيد و تبديل به ريال مي شود.
دكتراحمدي نژاد: چگونه تبديل به ريال مي شود؟ بحث قانون و مجلس است. يك دلارش را هم به دولت نمي دهند. يعني وقتي رئيس جمهور مي خواهد به ماموريت خارج از كشور برود و هزينه دلاري دارد، بايد ريال بدهد و از بانك مركزي دلار بگيرد و خرج سفرش كند. پس بانك مركزي اينها را مي گيرد و مي فروشد و سهم دولت را به خرانه واريز مي كند، سهم نفت و مناطق محروم و صندوق توسعه و... را جدا مي كند و ته مانده اش را به حساب دولت مي ريزد. دولت ريال خرج مي كند، حالا ما در 8 سال چقدر ريال خرج كرديم؟ اين مهم است چون ما كه دلار خرج نمي كنيم. دولت ما 648 هزار ميليارد تومان در 8 سال خرج كرده است. تمام توسعه اي كه اتفاق افتاده، تمام زيرساختهايي كه در دولت دو برابر شده، شما از راه بگيريد تا بندر و مدرسه و دانشگاه و بهداشت و درمان و... اينها دو برابر شده است. حقوق بازنشسته ها اضافه و ترميم شده، همه اينها 648 هزار ميليارد تومان شده است. دولت فعلي تا الان چقدر خرج كرده است؟ بيش از 3 هزار هزار ميليارد تومان، يعني پنج برابر. اما هيچ كدام از آن ساختارها نه تنها دو برابر نشده بلكه 1.2 برابر هم نشده است. منتهي مي آيند و موضوع را عوض مي كنند.
پتروليوم: آقاي دكتر آن پول كجا رفته است؟
دكتراحمدي نژاد: صرف هزينه ها شده است، بايد بيايند توضيح بدهند. قانون بودجه تصويب كرده اند. نمي خواهم بگويم مثلا توي جوب ريختند. ولي 10 هزار تا فعاليت جلوي شماست و شما اولويت مي دهي كه كدام باشد. اولويت ما توسعه زير ساخت هاي مردم بود، بهبود زندگي مردم بود. ممكن است ديگران اولويتشان چيز ديگري باشد. مثلا اولويتش اين باشد كه تمام مديران كشور، بهترين ماشين را سوار شوند، خرج آنجا مي رود. ما يك سدي را ساخته بوديم، تمام شده بود، سال 93 رفتند افتتاح كردند، 2 ميليارد تومان هزينه مراسم افتتاحش كردند! در حالي كه زمان ما يك هلي كوپتر بود مي رفتيم توي چادر و برمي گشتيم. 2 ميليارد تومان! به اين شكل هم مي شود خرج كرد و از اينها در كشور كم نيستند! كشور بزرگ است، ببينيد چند تا سازمان در كشور هست؟ در هر استاني، در مركز استان 100 سازمان، در هر شهري 50 تا سازمان، همين طور برويد جلو. اين بي اخلاقي است، قانون بودجه معلوم است ذي حساب دارد، خزانه دار دارد، اصلا كسي نمي تواند جا به جا كند.
پتروليوم: اين جواب شما به آقايان جهانگيري و زنگنه است؟ چون اين دو بيان كردند.
دكتراحمدي نژاد: بعد مي گويند پول نفت را داده اند، نيامده! كجا داديم، نيامده؟ يعني چه؟ بالاخره وزارت نفت است، يك ساز و كاري براي فروش دارد. ممكن است تحريم شود و يك مدت نفت نيايد. برويد بگيريد. هميشه اين طوري بوده است. اولا هميشه پول نفت چند ماه ديرتر مي آيد. يعني فروش نفت اينگونه است، امروز بدهي همين امروز به حسابت نمي آيد. يك مدت طول مي كشد، بالاخره قراردادهاي نفت اينگونه است. برويد بگيريد، همان طور كه ما طلب هاي دولت هاي قبل از خودمان را وصول كرديم. شما هم برويد وصول كنيد. اين حرفها يعني چي؟ يعني در دولت ما 592 ميليارد دلار درآمد نفت آمده و اصلا معلوم نيست كجا رفته؟ يعني اين قدر كشور بي حساب و كتاب بوده؟ مگر مجلس قانون بودجه ننوشته؟ مگر ذي حساب نگذاشته؟ مگر حسابرسي نيست؟ مگر بازرسي نيست؟ مگر فلان نيست؟ اصلا رئيس جمهور مي تواند 10 ميليون تومان خارج از بودجه به كسي بدهد؟ اصلا امضا نمي كنند. ذي حساب امضا نمي كند و پرداخت هم نمي شود. اينها همين طوري جو سازي مي كنند. اينها در كار كردن كم مي آورند، بالاخره يك واقعيت است. اينها در كار كردن هيچ كدام به پاي دولتهاي نهم و دهم نمي رسند. خودشان هم مي دانند. دعوايشان با ما سر مدل مديريت است، ولي دائما مي آيند منحرف مي كنند.
در همين دولت هم البته شما گفتيد 400 ميليارد دلار ولي بايد رقم دقيقش را بگوييد. بالاخره درآمد نفتي داشتند. حالا اين را هم به شما بگويم كه ما 150 ميليارد دلار ارز و طلا برايشان گذاشتيم. يعني از همان 592 تا 150 تا هم تحويل آقايان شده و 55 ميليارد دلار هم صندوق توسعه بوده، خودشان هم 400-300 تا درآمد داشتند، بيايند توضيح بدهند، نمي شود همه اش بگوييم نمي دانيم كجا رفته است! اينها كه بداخلاقي است. يك زمان بود كه دو قوه عليه ما بودند، مجلس و قوه قضائيه عليه ما بودند، خيلي از اين جناح ها، نهادها، و تمام رسانه ها عليه ما بودند. اگر توسط دولت ما يك ميليون تومان تخلف صورت مي گرفت، اينهايي كه تمام زندگي هاي ما را 500 دفعه شخم زدند، ساكت مي ماندند؟ يعني آن يك ميليون تومان را رو نمي كردند؟ خودشان يك دروغي را تكرار مي كنند و بعد خودشان به آن دروغ خودشان استناد مي كنند. مي گوييم آقا اين حرفتان تكذيب شده باز به همان استناد مي كنند. يك دروغ مي گويد كه اين بوده، مي گوييم آقا خودت اين دروغ را ساختي، بعد دروغ خودت سند خودت مي شود!؟ سند يعني مستقل از حرف خودت، يك چيزي بياوري و بگويي آقا ببين شما اين جا دستور دادي، يك ميليون تومان سوء استفاده كردي و توي جيبت گذاشتي. به لطف خدا چنين چيزي وجود ندارد. چون ما همه اين ها را مال مردم مي دانيم.
پتروليوم: در زماني كه شما رئيس جمهور بوديد، وزارت نفت 6 وزير و سرپرست عوض كرد و حتي در يك مقطعي، خود جنابعالي هم سرپرست وزارت نفت بوديد. از يك نگاه بيروني مي توان گفت اين بد است و از نگاه ديگر مي توان گفت لابد از روندي كه دوستان مديريت مي كردند راضي نبوديد. يك مقدار از اين 8 سالي كه بر وزارت نفت گذشت صحبت كنيد ضمن اين كه من مي خواهم شما در مورد بدنه نفت، كاركنان نفت، بچه هاي نفت، مردم خوزستان، مردم ماهشهر، مردم عسلويه، اينها كه سالها همزيست با نفت بودند هم صحبت كنيد و كمي به آن هشت سال برويم.
دكتراحمدي نژاد: ببينيد؛ كاركنان و بدنه نفت واقعا جزو بهترين مردم هستند، دلسوز و فداكار. يادمان نرود كه در اطفاء آتش سوزي هاي سنگين شهيد داديم. همين الان كاركنان نفت، ظرفيت اين را دارند كه شما كل صنعت نفت را در اختيارشان بگذاريد كه اداره كنند. اصلا هيچ نيازي به پيمانكار خارجي نيست. از نظر توانايي و دلسوزي دارم مي گويم. متخصصين خيلي خوب، كارگران فني بسيار عالي، آدمهاي دلسوز، من اينها را از نزديك تجربه كردم. منتهي چرا از اين ظرفيت استفاده نمي شود؟ به مديريت برمي گردد. در مديريت نفت يك شبكه اي شكل گرفته كه قبل از انقلاب كلا دست آمريكائيها و انگليسي ها بود، بعد هم يك شبكه ديگر آمد و در كنارش قرار گرفت. متاسفانه اينها مانع مي شوند. وزراي نفت همه زحمت كشيدند و آدم هاي خوبي بودند ولي آن وزير نفتي كه مد نظر من بود آن كسي بود كه بيايد اين شبكه ها را درهم بشكند تا حداكثر منافع نفت به جيب مردم برود.
پتروليوم: مگر وزير مي تواند؟ چون از يك طرف مجلسي ها او را مي كشند، از طرف ديگر دولت او را مي كشد.
دكتراحمدي نژاد: گير همين جا است. يعني ما يك اشكالي در قانون اساسي مان داريم، كه يك وزير بايد به سه جا بطور موازي جواب بدهد و از سه جا عزل مي شود و اين يعني اگر شبكه اي وجود داشته باشد مي تواند وزير را مديريت كند. يعني اگر رئيس جمهور به وزير بگويد اين كار را نكن، مي رود از جاي ديگري اجازه مي گيرد. اگر رئيس جمهور بگويد اين كار را بكن، از جاي ديگر لغوش را مي گيرد.
پتروليوم: تازه اصل 85 قانون اساسي هم هست كه رئيس مجلس مصوبات رئيس جمهور را ملغي مي كند!
دكتراحمدي نژاد: مثلا سال 89 آمدند يك قانون تحت عنوان صيانت از مخازن نفت گذاشتند، يك عنوان دروغ! محتوي آن چه بود؟ اختيارات رئيس جمهور را صفر كردند، يك شورا براي نفت درست كردند كه سه قوه در آن بودند. وقتي مي گوييم سه قوه، يعني هيچ كس مسئوليت نمي پذيرد مگر شما مي تواني مسئوليت را به شورا بدهي؟ اين خنده دار است، مسئوليت را به شورا بدهي! شورا فقط مي تواند نظر مشورتي بدهد. رئيس جمهور را كنار گذاشتند. يعني از سال 89 رئيس جمهور از نفت كنار بوده است در حاليكه نماد ملي در كشور ما، رئيس جمهور است. يعني تنها فردي است كه كل ملت مي آيند مستقيم به او راي مي دهند. در دنيا هم اين را قبول دارند كه هر چيزي زير نظر رئيس جمهور باشد، مال مردم است و مال دولت نيست. چرا بانك مركزي ما را آمريكا تحريم كرد؟ البته آن بهانه اش، اشغال سفارت انگليس بود. معلوم بود چه كساني تشويق كردند، بعضي ها در كشور ما هستند كه اصلا از انگليس ساپورت مي شوند. اما اصل آن از كجا بود؟ يك عده در داخل آمدند گفتند بانك مركزي، ملي نيست، دولتي است و در مجلس تصويب كردند! هر چه ما داد زديم بانك مركزي زير نظر رئيس جمهور است و رئيس جمهور هم نماينده كل ملت است.
پتروليوم: موضوع استقلال بانك مركزي هميشه مطرح بود كه نشد.
دكتراحمدي نژاد: استقلال آن اين است كه زير نظر رئيس جمهور باشد چون رئيس جمهور نماينده كل ملت است ولي گفتند نه! بانك مركزي ما، دولتي است و دولت دارد دست در جيب بانك مركزي مي كند. آنها هم گفتند اين دولتي است تحريمش كنيد! حالا پشت اينها چه كساني بودند؟ مي فهميدند؟ نمي فهميدند؟ اصلا بحث جدايي است. در نفت بايد دو اتفاق بيفتد. يكي آن شبكه درهم بشكند كه اصلا اجازه نمي دهد فكر جديدي بيايد و جهت به اين سمت برود كه مردم در نفت دخالت كنند. 8 سال من تلاش كردم كه بورس نفت راه بيندازيم، مقاومت كردند و اجازه ندادند. گفتم در كيش نفت بفروشيم، يك بورس راه بيندازيم و هر كس از هر جاي دنيا مي خواهد بيايد بخرد. چرا ما بايد حتما در بورس لندن بفروشيم؟ چه كسي مخالفت مي كرد؟ از داخل وزات نفت كارشكني مي كردند. چرا؟ چون وقتي بيرون فروخته مي شود، مردم خبر ندارند كه نفت چند فروخته مي شود يا چگونه فروخته مي شود، چون قيمت را متوسطي مي دهند. در روز از صبح تا شب، قيمت بالا و پايين مي شود. شما نوسانش را بگيريد، خود نوسانش در سال، صدها ميليون دلار است.
پتروليوم: آقاي دكتر اگر شما بخواهيد كد بدهيد، يعني مي خواهيد بگوييد در وزارت نفت فساد سيستمي وجود دارد؟
دكتراحمدي نژاد: اصلا نمي خواهم بگويم فساد به اين معنا ولي بله حتما دارد. اجازه نمي دهند دست مردم بيفتد. همين طور 150 شركت در وزارت نفت درست شده و بعد همه هم بهم وصل هستند. چگونه مي خواهي حساب رسي كني؟ نشدني است و اين يعني پنهانكاري.
پتروليوم: آقاي دكتر عنوان و نام شخصي كه در دولت شما نفت را مي فروخت و فعاليتهايي هم داشت، خيلي ها معتقدند كه اگر نبود ما براي فروش نفت مشكل داشتيم ولي پولش را برنگرداند و آن شخص كسي نبود جز بابك زنجاني. در دولت آقاي روحاني بارها در رابطه با ايشان صحبت شد كه اتهامات زيادي مطرح كردند. شما خيلي درباره بابك زنجاني صحبت نكرديد مي خواهيم بدانيم ماجراي بابك زنجاني چه بوده آقاي دكتراحمدي نژاد؟
دكتراحمدي نژاد: اولا اين اتفاق ها همه مال بعد از سال 89 است. رئيس جمهور را با يك مصوبه از نفت خلع كردند، هر چه ما فرياد زديم كه اين خلاف قانون اساسي و به ضرر كشور است! من نوشتم و 18 ايراد اساسي به اين مصوبه گرفتم و براي هيئت حل اختلاف فرستادم. گفتم اين مصوبه نيست، اين نابود كردن صنعت نفت است چون شما نماينده ملت را داريد كنار مي گذاريد و سه قوه را داخل آن مي كنيد. معلوم هست قواي ديگر براي چه به نفت مي آيند، براي چه مي آيند؟ مشخص است، تعارف كه نداريم! مي آيند بعد به اين بده، به آن بده، فلاني را سركار بگذار، محموله را به فلاني بده، فلان خوراك را به اين بده! كافي ست فقط يك نفر يك سهميه خوراك از نفت بگيرد، تمام شد! چون يارانه اي است، سنگين است. يك سهم كه بگيرد، بارش را بسته است. چند دست مي فروشند. نمي گويم همه اين طور هستند. اصلا آنجا انحصار است. انحصار بايد در هم شكسته شود و مال ملت شود اما مخالفت مي كنند.
كاش اين دادگاهها علني بررسي شود، نه اينكه يك نفر بيايد حرف بزند و بگويد علني است! بايد واقعا معلوم شود كه بوده؟ چه بوده؟ توافق كرده؟ اصلا تخلفي شده است؟ اينها روشن نيست. در يك فضاي سياسي مانند خيلي از كسانيكه به نام سلطان فلان، سلطان فلان محاكمه شدند! من كه نفهيدم چه شد! تخلفش چه بود كه همه بفهمند و اين تخلف را تكرار نكنند. برخورد سياسي با مسائل حقوقي! اما سوال مي كنم؛ من كه تاكنون بابك زنجاني را نديدم و نمي شناسم اما اگر پولي كه برادر آن رئيس قوه از او مي خواست را مي داد، باز هم همين مي شد؟ مسائل كه اينگونه نيست. بله! هر كسي يك ريال از بيت المال برده، بايد از او پس بگيرند، من كه جزو سختگيرترين ها بودم منتهي ببينيد چگونه معكوس جلوه مي دهند! قبل از ما آمدند قرارداد كرسنت را بستند، آمد عملياتي شود كه دولت ما آمد. طرف مقابلي كه قرارداد بسته بود به من نامه نوشت.
پتروليوم: اسمشان را شما مي گوييد يا من بگويم؟
دكتراحمدي نژاد: اصلا اسم لازم نيست، موضوع مهم است.
پتروليوم: اينها همه فراري هستند.
دكتراحمدي نژاد: بايد موضوع را بشكافيم، آن كسي كه طرف مقابل بود گفت در اين قرارداد از من رشوه گرفتند، قرارداد به يك سوم ـ يك چهارم قيمت! تصور او هم اين بود كه دولت انقلابي آمده و دست رشوه گيرها را قطع مي كند. ديوان محاسبات و مرحوم كردان وارد شدند، گفتند اين قرارداد قابل اجرا نيست، چون يك سوم ـ يك چهارم قيمت است. به خود طرف هم گفتيم كه ما زير بار اين نمي رويم، اين بايد بيايد معتدل شود. جالب است كه ايشان بعدا پذيرفت و قيمت را نزديك قيمت بين المللي بالا آورد منتهي در داخل اجازه نمي دادند و جو سازي مي كردند. آقاي كرداني كه آمد جلوي اين را گرفت، در تيتر يك يكي از روزنامه هايي كه خيلي مدعي انقلابي گري است، متهم به رشوه گيري شد! يعني متهم اصلي را فراري داد و كسي كه رشوه را افشا كرده بود، متهم كرد. مي خواهم بگويم چقدر در اين فضاهاي سياسي، مسائل معكوس جلوه داده مي شود. ما گفتيم مرد حسابي ايشان رفته دستور داده جلوي اجراي قرارداد را بگيرند، ايشان گفته بايد قيمت ها اصلاح شوند، بعد تو تيتر بزرگ مي زني كه اين بوده رشوه گرفته؟ در حالي كه پسر فلاني رشوه گرفته است. تو او را فراري مي دهي و بعد قيافه انقلابي و ضد فساد هم به خودت مي گيري، در حاليكه ريشه فساد هستي!
مسائل نفت خيلي پيچيده است، در دنيا سر مسائل نفت آدم مي كشند، جنگ راه مي اندازند. شما حساب كنيد كه اگر كشور بخواهد روزي 2.5 ميليون بشكه نفت بفروشد، اگر در هر بشكه يك سنت بالا و پايين شود، چقدر مي شود؟ در سال چقدر مي شود؟ در 50 سال چقدر مي شود؟ مي خواهم بگويم نفت اين قدر مهم است. ليك مي دانيد چيست؟ نفت را كه بار مي زنند، يك درصدي را به عنوان نشتي، اضافه بار مي زنند. همان درصد اضافه را يك شبكه، در دنيا خريد و فروش مي كند. مي دانيد رقم آن چقدر زياد مي شود؟ شما حساب كنيد روزي 90-80 ميليون بشكه نفت در دنيا در داخل و خارج جا به جا مي شود، 45-40 ميليون آن بين المللي است، 10 درصد ليك 4.5ـ4 ميليون بشكه مي شود، يعني روزي 250 ميليون دلار مي شود، باندها و شبكه ها شكل مي گيرد. جالب است وقتي كه ما مي خواستيم اولين وزير نفت را معرفي كنيم، آمدند روي كاغذ يك نقشه اي كشيدند و به من گفتند ما مي خواهيم مافياي نفت را در هم بشكنيم و همين وزير شما جزو مافياست و به او راي ندادند. من مي دانستم خيلي راحت پول خرج مي كنند و اجازه نمي دهند راي بياورد! نقش وزير خيلي مهم است؛ اولا بايد مافيا را به كمك بدنه نفت در هم بشكند، بدنه نفت هم بسيار آماده و مستعد هستند، فقط بايد از آنها بخواهيم، خودشان مي آيند جاي همه اينها را پر مي كنند. دوم اينكه اين نفت را به مردم برگرداند. اين هم آدمش هست منتهي رسيدن به آن نقطه سخت است.
پتروليوم: آقاي دكتر كلا در نفت يك تفكر بزرگي وجود دارد، اين كه ما روي پاي خودمان بايستيم يا گاهي از تكنولوژيهاي جهان هم استفاده بكنيم. خودتان بهتر مي دانيد كه نفت احتياج به سرمايه گذاري و جوان سازي دارد، به نظر شما چكار كنيم؛ بايستيم با تكنولوژي داخل كار كنيم يا نه! اشكال ندارد درها را باز كنيم يك سري از بيرون هم بيايند و از آنها هم استفاده كنيم؟
دكتراحمدي نژاد: فقط در نفت كه نيست، اصلا تكنولوژي و دانش، جهاني است و ما بايد از همه اش استفاده كنيم. بحث مديريت با تكنولوژي و دانش متفاوت است. البته مدير بايد با تكنولوژي و دانش روز آشنا باشد. من مي خواهم بگويم اصلا اين طور نيست كه از تكنولوژي استفاده نكنيم. فازهاي پارس جنوبي كه در دوره ما قراردادش بسته شد، به سرعت اجراي بسياري از آنها تمام شد و با كف 75 درصد پيشرفت، تحويل دولت فعلي شد. يعني پايان سال 94 همه اش بايد افتتاح مي شد ولي حالا آنها را نگه داشتند! بسياري از قطعات آنها از بيرون آمده، تكنولوژي اش از بيرون آمده است. آن حرفي كه من زدم، معنايش اين نيست. اتفاقا وقتي به دست مردم بدهيم راه باز مي شود و تكنولوژي مي آيد. اما تا زماني كه دولت هست، دولت يا تحريم است، يا درگير است، يا فكر كوتاهي دارد و يا مديرانش اين كاره نيستند و نمي توانند. اصلا ساختار بروكراسي و اليگارشي اش اجازه انجام اين كار را نمي دهد. اما دست مردم چرا. چه اشكالي دارد؟ ما در پارس جنوبي آمديم با شركتهاي مختلف قرارداد بستيم و واقعا ساختند. بله! خيلي از قطعاتش را مي توانند در داخل هم بسازند، ما نمي توانيم راه پله و چيزهايي را كه در داخل مي سازيم را بگوييم باز هم از بيرون بياوريد. البته اگر كيفيتش بهتر بود بياوريم، اشكال ندارد ولي اگر همان كيفيت را داريم اينجا مي سازيم، خب همين را استفاده كنيم، چرا بايد از بيرون بياوريم؟ باز هم من به اين قائل نيستم كه قانون بگذاريم كه از بيرون نياوريم، اين را غلط مي دانم. ما بايد اجازه انتخاب بدهيم. بگوييم ما از شما اين پالايشگاه را با اين كيفيت مي خواهيم، بايد با اين كيفيت تحويل بدهند. از داخل، خارج، از هر جاي دنيا مي خواهيد بخريد و بياوريد، قيمتش هم اين است ولي بخواهيد بيشتر خرج كنيد، بايد از جيب خودتان بدهيد. بايد نگاه جديد وارد نفت شود. الان كه تحريم هستيم اما اگر تحريم نباشيم، روزانه معادل 7.2 ميليون بشكه در روز توليد نفت و گاز ماست. اگر همين، فرآوري بشود و دو تا تبديل به آن بخورد، ارزش افزوده اش معادل 15.5 ميليون بشكه مي شود. اين مال ملت است.
پتروليوم: آقاي دكتر اگر مسئوليت مستقيمي در حوزه كشور داشته باشيد، اولين كاري كه براي نفت مي كنيد چيست؟ يارانه نقدي چقدر بايد به مردم تعلق بگيرد؟ اصلا آيا باز هم يارانه نقدي به مردم مي دهيد؟
دكتراحمدي نژاد: حتما. من كه به شما گفتم كل درآمد نفت، هر چه كه هست بايد به مردم برگردد.
پتروليوم: چه قدر مي شود؟
دكتراحمدي نژاد: هر چقدر بشود به روز، مال مردم است. دولت دستش گرفته، همه فسادها از همين درآمده است.
پتروليوم: امروز اگر بخواهيم حساب كنيم، حدود 3 ميليون تومان مي شود.
دكتراحمدي نژاد: هر چقدر بشود. من الان عدد نمي گويم چون نوسان دارد، هر چقدر بشود، مال مردم است، نوش جانشان.
پتروليوم: البته فقط نفت را هم نگفتيد، به معادن و ثروت ها هم اشاره كرديد.
دكتراحمدي نژاد: ارزش ذاتي اش، مثلا الان سنگ آهن برداشت مي شود، هرتني 5 دلار خرج دارد. قيمت خليج فارس 100 دلار است، آن 95 دلار مال چه كسي است؟ مال مردم است. آقا شما زحمت كشيدي اين را برداشت كردي با لودر، بولدوزر، كارگر، اين قدر خرجت، اين قدر سودت، 5 دلار مي شود، 95 دلارش مال چه كسي است؟ مال مردم است، مال ملت است ولي الان به جيب چه كسي مي رود؟ كسي كه توانسته مجوز را بگيرد. اين باعث فاصله طبقاتي و فقر مي شود. اين كه گفتم كشور ما فقير نيست، در همين شرايط تحريمي هم وضع مردم مي تواند خوب شود. من موافق تحريم نيستم، من با اين مدلي كه رفتند مخالف هستم. من از روز اول هم گفتم با اين مدل برويد، به تشديد تحريم مي انجامد، دائما بايد امتياز بدهيم، مدل را بايد عوض كنيد. بايد برويم مرد و مردانه بگوييم شما حرف درست بزنيد، ما قبول مي كنيم.
پتروليوم: شما گفتيد در شرايط ضعف مذاكره نكنيد.
دكتراحمدي نژاد: در شرايط ضعف رفتند و اوضاع همين شده است.
پتروليوم: الان چطور؟
دكتراحمدي نژاد: الان كه اضعف است، ضعيف نه! ضعيف تر است. الان دولت دوباره رفته و مذاكره مي كند. اولا دولت تمام شده است، كارمندان خودتان حرف شما را در اين شش ماه گوش نمي دهند، بعد آنها روي شما حساب مي كنند؟ مگر اينكه امتيازهاي بزرگ براي بهره برداري سياسي در داخل بدهيد، والّا كه كسي روي شما حساب نمي كند. بعد الان چه چيزي در دستتان هست كه مي خواهيد برويد مذاكره كنيد؟ آن زمان كل صنعت هسته اي دستتان بود و بالاخره اقتصاد سرپا بود، رضايتمندي در بين مردم از الان خيلي بيشتر بود، الان چه چيزي دستتان است كه به اتكاي آن مي خواهيد برويد؟ مردم هم كه قبولتان ندارند. اين يك واقعيت است، مردم قبولتان ندارند، مي خواهيد برويد در خيابان و سوال كنيد. پايان دوره است، چيزي دستشان نيست، اقتصاد ضعيف شده، خودشان اعلام مي كنند اقتصاد نابود شده، بعد با چه اقتداري مي خواهند بروند با كساني كه منطقشان فقط قدرت و زور است، مذاكره كنند؟ چه داريد بگذاريد جز اينكه امتياز بدهيد؟ دائما هم پنهان مي كنيد! خدا به ما عقل داده است، شما پنهان كنيد ولي ما كه مي فهميم شما داريد امتياز مي دهيد. اگر امتياز مي گرفتيد آن را در شيپور مي كرديد. وقتي داريد پنهان مي كنيد، يعني داريد امتياز مي دهيد. بنابراين مهمترين كار در نفت اين است كه به مردم برگردد و اين نيروي عظيم صنعت نفت، كار را دستش بگيرد و همه چيز نفت شفاف باشد.
پتروليوم: آقاي دكتر وقتي شنيديد كارت سوخت جمع شده است، با اين كه شما خيلي برايش زحمت كشيده بوديد واقعا چه فكر كرديد؟ چون دوباره بساطش پهن شد.
دكتراحمدي نژاد: من گفتم بساط قاچاق و باندهايي كه در وزارت نفت نفوذ دارند دستشان باز شد و بساطشان پهن شد. مي دانيد كه در همان چند سال، 10 ميليارد دلار بنزين از كشور رفت، 10 ميليارد دلار با يك تصميم غلط ! مردم مگر به كارت سوخت معترض بودند؟ نبودند والله. سال 86 وقتي كه كارت سوخت رونمايي شد، مجلس ما را خيلي تحت فشار گذاشت. زمان كمي داد و خيلي بد عمل كرد. در همان زمان كم، هر چقدر ما توانستيم به مردم توضيح بدهيم، مردم استقبال كردند، چون ديدند منافع ملي در آن است. اين را به شما بگويم؛ واقعا ملت ايران جزء فرهيخته ترين ملت هاي دنيا است. هر گاه ببيند تصميمي منافع ملي در آن هست، همه پايش مي ايستند، اين را تجربه كرديم. خيلي فشرده بود يعني اگر يك ماه فرصت مي دادند، خيلي اتفاق هاي بهتري مي افتاد. باز هم وقتي به مردم توضيح داديم، قانع شدند و آمدند و كارت سوخت گرفتند.
پتروليوم: اين نكته طلايي است؛ وقتي براي مردم توضيح بدهيم، توي تيم شما مي آيند، ولي كسي توضيح نمي دهد.
دكتراحمدي نژاد: پنهان مي كنند براي اينكه مخالف منافع ملي است، اگر موافق منافع ملي باشد چرا نبايد به ملت توضيح بدهند؟ آقا براي ملت داري تصميم مي گيري توضيح بده.
پتروليوم: شما مدل افزايش قيمت بنزين را ببينيد چگونه شد؛ در دولت آقاي احمدي نژاد 80 تومان 400 تومان شد يعني 5 برابر شد، در آبان 98 بنزين سه هزار تومان يعني 3 برابر شد و آن اتفاقات افتاد.
دكتراحمدي نژاد: مردم كشته شدند! هيچكس جواب نمي دهد، مردم كشته شدند، مردم خودمان بودند. مردم روي بي كفايتي و بي لياقتي كشته شدند. چيزي كه قبلا تجربه شده بود. ببينيد؛ ما همه مردم را در جريان گذاشتيم، بعد براي تمام مصارف پيش بيني كرديم، يعني كسي كه در خليج فارس قايق موتوري داشت، از قبل مي دانست چقدر سهميه دارد و از قبل رفته و كارتش را گرفته است، كسي كه در جاده مي رفت، مي دانست كه اگر هدفمندي اعلام شد، به اولين پمپ بنزين كه رسيد چكار بايد بكند. يعني خود رئيس جمهور با تمام اقشار جلسه گذاشته، شهر به شهر، روستا به روستا رفته و حرف زده، با متخصصين حرف زده، استدلال كرده، اشكالات را برطرف كرده است. اين خاطره را بگويم بد نيست پخش كنند. قبل از اجراي آن تصميم توسط دولت، در جلسه مجمع تشخيص، آقاي شمخاني در آخر جلسه به من گفت آقاي احمدي نژاد با شما كار دارم. گفت شما براي هدفمندي چقدر وقت گذاشتيد؟ گفتم يعني چه؟ گفت چقدر وقت گذاشتيد؟ گفتم اگر خود من را مي گويي به عنوان رئيس جمهور 1200 ساعت، وزرا روي هم شايد 40-30 هزار ساعت وقت گذاشتند. گفت چه كارهايي كرديد؟ گفتم تا جزئيات را پيش بيني كرديم و تا آن جا كه امكان داشت رفتيم و تكليف مردم را از قبل مشخص كرديم كه يك كاميون دار چه مي شود؟ يك راننده تاكسي چه مي شود؟ تاثير آن در دامداري و كشاورزي و صنعت و اينها چه مي شود؟ ما با تك تك صنايع كشور صورت جلسه امضا كرديم كه اين تغيير قيمت، در صنعت شما چه تاثيري مي گذارد و شما چقدر مي تواني افزايش قيمت بدهي؟ بعضي ها كاش قيمت دادند، مثل صنف لوازم خانگي كه 10 درصد كاهش داد. چرا؟ گفت شما داريد پول را در طبقات پايين توزيع مي كنيد، تقاضا براي من بالا مي رود. ببينيد چقدر آمادگي همراهي هست وقتي موضوع روشن شود و بفهمند منافع ملي هست، يعني كارخانه دار حاضر است تخفيف بدهد.
پتروليوم: شما كه خودتان در جريان افزايش قيمت بوديد؟ چون برخي مي گويند ما در جريان نبوديم! منظور من خود شخص خودتان است.
دكتراحمدي نژاد: من البته خودم در جريان بودم، بقيه نبودند! ما سناريوهاي متعددي طراحي كرده بوديم و با سناريوها صورت جلسه مي كرديم. گفتيم اگر سناريوي يك شد، شما اين مقدار بالا ببر، سناريو دو شد اين مقدار، سناريو سه شد اين مقدار. همه مي دانستند. با تمام اصناف كشور، شهر به شهر، استان به استان، ملي، خيلي حجم كار عظيم است، ما پيش بيني كرده بوديم كه كسي كه وسط جنگل با كپسول گاز زندگي اش مي چرخد و اگر كپسول گاز نرسد براي گرمايش خودش مجبور است از هيزم استفاده كند، چه كار كنيم كپسول حتما به او برسد و قيمتش به گونه اي باشد كه بتواند بپردازد. نمي گويم صد در صد، هنوز هم جا براي تكميلش هست. چه استقبالي از ناحيه مردم شد، كسي اعتراض نكرد، مردم خوشحال بودند. از قبل گفتيم ثبت نام كنيد، كارت ها را داديم، پول در حساب ها ريختيم، ضمن اين كه اطمينان خاطر داديم و مزاياي آن را توضيح داديم. گفتيم مردم اگر به اين شكل عمل كنيم، صرفه جويي مي شود و به نفع كشور است، كيفيت ها بالا مي رود و اين طوري مي شود. كشور مال ملت است و اصلا حكومت جز كار كردن براي ملت، جايگاهي ندارد. مردم را در جريان بگذاري با شما همراهي مي كنند. چرا نبايد همراهي كنند؟ وطن و كشور خودشان است، آن هم ملت ايران. ما تجربه هاي مختلف كرديم و مردم واقعا همكاري كردند. البته در چهار پمپ بنزين در كل كشور درگيري هايي روي داد آن هم ضعف وزير كشور وقت بود، كه اين را پيش بيني نكرده بود، با فرمانداران هماهنگ نكرده بود و رفته بود خانه خوابيده بود. ساعت 11:30 شب من زنگ زدم، گفت من خانه ام. گفتم تو يادت رفته امشب قرار بود كارت سوخت اعمال شود، گفت من يادم رفته بود. گفتم عجب تو بايد به فرمانداران و استانداران بخشنامه مي كردي كه مراقب باشند، چهار نفر ممكن است بيايند و كاري بكنند. آقاي شمخاني بعد از اينكه من توضيح دادم گفت آقا اينها مي خواهند با يك بخشنامه كار را تمام كنند، يك معاون وزير مي خواهد بيايد بخشنامه بدهد. گفتم اين خطرناك است، كشور بهم مي ريزد، اين موضوع با زندگي مردم سرو كار دارد. من فكر كردم توضيحات من موضوع را منتفي كرد، بعدها كه ايشان را ديدم، گفتم چه شد؟ گفت به حرفم گوش ندادند. گفتم بايد فرياد مي زدي، جان مردم و سرنوشت كشور است. شب مردم خوابيدند، ساعت 12 شب مي گويند بنزين 1500 تومان شد! صبح آن روز ما مسافر بوديم و رفتيم فرودگاه، من البته صبح خبر را گرفتم و گفتم ببين كار خراب شد!
پتروليوم: جمعه كه نبود آقاي دكتر شنبه بود!
دكتراحمدي نژاد: جمعه بود. من صبح كه نماز خواندم، 5-4 دقيقه وقت بود، لباس مي پوشيدم كه به فرودگاه بروم، خبر را شنيدم و گفتم ما كه مي رويم سفر حتما مردم اعتراضات سنگين مي كنند. آمديم ديديم از دم در فرودگاه، بعد داخل هواپيما، خلبان، مهماندار همه دارند مي گويند آقاي احمدي نژاد اين چه عيدي بود كه به ما دادند!؟ زندگي مان از هم پاشيد. بيش از آن افزايش قيمت، اين بي احترامي به مردم بد است، تا دو روز قبل مي گويد نخير تكذيب مي شود، چنين چيزي وجود ندارد، بعد يكدفعه نصفه شب اعلام مي كنند!
من به شهر رفتم، يكسري جواني كه معلوم بود اينها در آبان به افزايش قيمت بنزين اعتراض كرده بودند، مرا صدا زدند و گفتند؛ احمدي نژاد، احمدي نژاد تو باشي، بنزين 10 تومان هم باشد عشق است، فهميدم اين اعتراضگر بنزين بوده است. به قول شما ما بنزين را كه 100 تومان بود، 400 تومان كرديم، ولي مردم همراهي كردند، چون ما برنامه را با مردم جلو بريديم يعني يك برنامه كاملا مردمي بود، ما اصلا يك ريالش را در دولت نياورديم، اما اينها مي خواستند گران كنند كه بياورند در خرج هاي دولت كه سيري ناپذير است. چقدر مي خواهد خرج كند؟ دولت قبل 648 هزار ميليارد در 8 سال خرج كرده، اين همه زير ساخت توسعه داده، اينها تا الان بيش از 3000 هزار ميليارد تومان خرج كرده، اين وضع مردم است! هزار هزار تاي ديگر هم رويش مي آوردي، باز همين وضع بود. بي احترامي به مردم، مال همان نگاه هست، نگاهي است كه خودش را برتر از مردم مي داند! به شما بگويم اينها خان هستند، اشراف هستند، اصلا حاضر نيست بپذيرد ثروت و حكومت مال مردم است، وقتي مي گوييم شما بايد براي مردم توضيح بدهيد، مي گويند مردم بيخود كردند، چرا بايد توضيح بدهيم!؟ به ما اعتراض مي كردند كه چرا شما به روستاها و شهرهاي مختلف مي روي و اين طرح ها را براي مردم توضيح مي دهي؟ اگر يادتان باشد من تمام سياست خارجي را براي مردم توضيح مي دادم.
پتروليوم: بله. در سفرهاي استاني.
دكتراحمدي نژاد: همه چيز را توضيح مي دادم. به روستا كه مي رفتم، مي گفتم؛ مردم موضوع اين است اينها اين را مي گويند، ما اين را مي گوييم، مي خواهيم اين كار را بكنيم. نه اين كه منتي سر مردم دارم، مال اين مردم است، من به عنوان خادمشان، دارم به آنها گزارش مي دهم. مي گويم مردم بدانيد موضوع اين است و ما داريم اين كار را مي كنيم، حرفي داريد همين جا به من بزنيد.
پتروليوم: بر مبناي ديپلماسي عمومي كه انجام مي داديد.
دكتراحمدي نژاد:نه! ببينيد؛ پايه اش اين است كه من مي گويم اين امر متعلق به مردم است، آنها بايد بدانند و اگر حرفي دارند به من بزنند. ما كه نمي توانستيم رفراندوم برگزار كنيم، گرچه در قانون اساسي پيش بيني شده ولي در كشور ما حساسيتي روي آن هست و الّا روي اين چيزها بايد رفراندوم كنيم. مردم ما مي خواهيم هدفمندي را پياده كنيم، همه بياييد راي بدهيد، مردم ما مي خواهيم كارت سوخت پياده كنيم، همه بياييد راي بدهيد. ما مي خواهيم قرارداد هسته اي بنويسيم، همه بياييد راي بدهيد، چه اشكالي دارد؟ مگر براي مردم نيست؟ مگر موضوع متعلق به مردم نيست؟ اجازه بدهيد مردم نظر بدهند تا رشد كنند. و من يقين دارم هر كجا توده هاي مردم مي آيند نظر مي دهند، كار خيلي بهتر انجام مي شود، چون نظر عمومي از فردي بهتر است.
پتروليوم: آقاي دكتر برخي معتقدند كه قانون اساسي يك متن مقدس است و قابل تغيير نيست، در حاليكه بر اساس قاعده عقلي، قانون و قانون هاي اساسي كلا يك متن قراردادي است، يعني يك قراردادي كه عقلاي جمع نشستند و تعريفش كردند و وقتي زماني از آن بگذرد، طبيعتا نيازمند اصلاح و تطبيق با شرايط زمانه هست، شما اين را قبول داريد؟
دكتراحمدي نژاد: حتما همين طور است. ببينيد چند تا مطلب اينجا هست؛ اولا ما 43-42 پيش به قانون اساسي راي داديم، حالا نسل جديد ممكن است نظر ديگري داشته باشد، يا همان مردمي كه راي دادند، نظرشان عوض شده باشد، اشكالي دارد؟ نه، حقشان است و اينجا دعوايي نداريم. دوما با آن تجربه نداشته آن زمان، آنهايي كه قانون اساسي را نوشتند غير از چند نفري كه در دولت آقاي مصدق سابقه داشتند، هيچكدام تجربه مديريتي نداشتند، اقتباس كردند، حالا اداره كرديم و ديديم اشكالي پيدا شده، بايد اشكالش را برطرف كنيم.
اما نكته سوم كه مي گويم برايتان جالب است، همان كساني كه مي گويند اين مقدس است، خودشان بيشترين ناقضان قانون اساسي هستند، خودشان كاملا زير پا مي گذارند، يعني اصلا كار از دست مردم خارج است، يعني مردم به كل از تصميمات حكومت كنار گذاشته شدند، اين بايد اصلاح شود. مردم بايد در همه چيز دخالت داده شوند، اصلا حكومت جمهوري يعني در هر تصميمي بايد راي مردم را ببيني، يعني اگر حكومت ده تا تصميم گرفت كه از بيرون بيايند نگاه كنند و بگويند اين خواسته مردم ايران است، خواست مردم همين است، اين مي شود جمهوري. اتفاقا جمهوري اسلامي يعني همين، يعني جز خواست مردم نبايد اجرا بشود. حالا در جمهوري هاي معمولي، به شكل ديگري تقسيم قدرت مي كنند، اما وقتي اسلامي شد، يعني مال مردم است، متعلق به مردم است، با اراده مردم است، اين اصل 6 و 56 قانون اساسي ماست، به صراحت آمده و مي گويد اين حق را خدا داده و هيچ كس نبايد بگيرد، حق ندارد بگيرد، اجازه ندارد بگيرد يا محدود كند. الان مردم به كلي جدا هستند. اينهمه داد مي زنند ولي اصلا چه كسي گوش مي دهد!؟
پتروليوم: آقاي دكتر يك روزي در زمان شما، بنزين شد يك بحران و قرار شد كه تحريم بشويم، بعد واقعا يك كارخانه بنزين سازي در كشور راه افتاد. حرف زياد بود، حاشيه زياد بود، حتي پاي پتروشيمي ها براي توليد بنزين به اين قضيه باز شد، ولي امروز خدا رو شكر وضعمان خوب است و جزء مدعيان صادرات بنزين هستيم، و حرف درستي هم هست، يك مقدار آن مقطع را براي ما توضيح بدهيد؟
دكتراحمدي نژاد: ببينيد بالاخره يك دعوايي بود. آنها مي خواستند به ملت ايران زور بگويند، گرچه در يك مقطعي ما مساله را حل كرديم، رفتيم محكم ايستاديم و آنها كوتاه آمدند، كه اين را من در آينده توضيح خواهم داد. به شما البته مي توانم توضيح بدهم منتهي آنها مي گفتند اگر بنزين را تحريم كنيم، چون روزي 17-16 ميليون تا 20 ميليون ليتر روزانه بنزين وارد مي شد، قبل از كارت سوخت به 28 ميليون هم رسيد، بعد كاهش پيدا كرد و به 10-8 ميليون ليتر رسيد، در هدفمندي باز پايينتر آمد، آنها مي گفتند خب تحريم مي كنيم حمل و نقل مي خوابد و به مردم فشار مي آيد، ما همه اهالي صنعت نفت را صدا كرديم و گفتيم چكار كنيم؟ فوري توسعه پالايشگاهها را پيش بيني كردند. پالايشگاه شازند درست شد، پالايشگاه آبادان و تهران توسعه پيدا كرد، خيلي از پالايشگاهها بازسازي شد و ظرفيتشان بالا رفت، پالايشگاه ستاره خليج فارس كه ما از اول دنبالش بوديم و داشت ساخته مي شد و پتروشيمي ها هم آمدند و گفتند ما به شما بنزين مي دهيم، با اينكه به ضررشان بود چون موادي كه مي گرفتند با قيمت جهاني مي فروختند، اينجا بنزين را بايد با قيمت كنترل شده مي دادند ولي واقعا همراهي كردند، اين اونجاست كه مي گويم وقتي منافع ملي مي آيد، مردم ما ديگر از منافع شخصي شان عبور مي كنند كما اين كه براي حفظ كشور، مردم جانشان را دادند، بچه هاي ما روي مين رفتند و پدر ايستاد و گفت باز هم مي دهم، چرا؟ چون ديد اينجا كشور و وطن است. واقعا پتروشيمي ها همكاري كردند، و ما اصلا مشكل بنزين پيدا نكرديم، توليد كردند، هر چقدر مي خواستيم توليد مي كردند و آوردند و بازار را پر كردند و اصلا كسي در كشور حس نكرد كه مشكل بنزيني ممكن است پيدا بشود، البته ما هم تلاش نكرديم وارد كنيم، ديديم فرصت خوبي است مي گويند تحريم مي كنيم و اصلا به تحريم هم نرسيد، خودشان به نفع كشور توليد كردند.
پتروليوم: خيلي متشكر آقاي دكتر احمدي نژاد.
دكتر احمدي نژاد: يك جمله اينجا بگويم؛ باز همان نگاه و همان شبكه كه متاسفانه در قدرت هستند در دولت فعلي آمدند گفتند اي داد، اي بيداد علت آلودگي هوا، بنزين پتروشيمي هاست، چقدر اين را گفتند؟ هر روز تلويزيون، راديو، رسانه ها، تريبونها، در مجلس، در دولت، هر روز، يك دروغ بزرگ خيانت بار را تكرار كردند، در حاليكه در تهران هيچ گاه بنزين پتروشيمي توزيع نشده است حتي يك كاميون. بنزين تهران از پالايشگاه شازند و پالايشگاه تهران مي آيد و آنها يورو 4 بودند كه خود من رفتم افتتاح كردم. كيفيت يورو 4 آن روز، بهترين كيفيت بود. دروغ گفتند، آن را قطع كردند و واردات كردند! مي گويد در واردات چيزهايي هست كه در توليد نيست، مشخص است! آلودگي هم برطرف نشد، چرا؟ چون اصلا علت اصلي آلودگي تهران چيز ديگري است. نمي گويم خودروها اثر ندارد، ولي آلودگي تهران مال موج اول سرماست، يعني inversion هست. چه زماني اين آلودگي اتفاق مي افتد؟ اينورژن مي شود، ضمنا 70 ميليون ليتر سوخت هم بابت گرمايش مصرف مي شود. كل سوخت حمل و نقل تهران، 15-14 ميليون ليتر در روز است، يكدفعه 70-60 ميليون ليتر به آن اضافه مي شود، چون وسايل گرمايشي همه يكدفعه كليد مي خورد، خب اين باعث آلودگي هواي تهران مي شود. سرو صدا روي چيزي بود كه اصلا در تهران توزيع نشده بود و علت اصلي آلودگي سرما بود كه ما هميشه در زمستان داشتيم يعني اواخر آبان و آذر هر موقع موج اول سرما مي آيد، آلودگي بالا مي رود. آمدند يك دروغي را تحويل دادند و پتروشيمي ها را كه يك زحمت بزرگ بود، بي ارزش كردند، يك خلاقيت و فداكاري كه پتروشيمي ها براي كشور كردند، يعني از ثروت خودشان گذاشتند، اين را بي ارزش كردند و خودشان روزي 10 ميليون ليتر، 12 ميليون ليتر وارد كردند. سود اينها در جيب چه كسي رفته است؟ چه كسي وارد كننده بوده؟ بعد چرا آلودگي ادامه پيدا كرد؟ چهكسي مسئول است؟ هيچ كس جواب نمي دهد!
پتروليوم: آقاي دكتر دوستان رسانه اي شما از پشت دوربين اشاره مي كنند كه شما يك مصاحبه ديگر داريد و ما وقت شما را گرفتيم؟
دكتراحمدي نژاد: ديگر شما آمديد.
پتروليوم: خيلي سپاسگزاريم قربان. برايتان آرزوي موفقيت داريم. ما در همين تلويزيون صنعت نفتمان، نامه كه مي خواهيم بنويسيم بالاخره تقاضايي داريم، ديداري داريم، بالاي نامه مي نويسيم به نام خالق نفت و معتقديم تمام اين تشكيلات، ذيل كرم پرودگار است كه به اين سرزمين كرده و به نظر من خدايي ترين مجموعه كشور، وزارت نفت است و خدا اين ثروت را داده و ما از آن داريم استفاده مي كنيم.
دكتراحمدي نژاد: واقعا نيروهاي بسيار فداكار، توانمند، دلسوز، متخصص الي ماشاالله، منتهي اين دست بسته است، صنعت نفت مي تواند كل صنعت كشور را راه بيندازد، همين توليد را بياوريم و چند مرحله ارزش افزوده اش را بگيريم، صنعت عظيمي در كشور مي شود.
پتروليوم: ان شاءالله، خيلي ممنون. ان شاءالله گفتگوي بعديمان در تلويزيون پتروليوم تي وي، در خدمت شما هستيم.
دكتراحمدي نژاد: به شرط حيات.
پتروليوم: متشكر، خيلي محبت كرديد.
نظرات