آرامش قبل از طوفان!

فهم جمعی نسبت به یک مسئله و یک معضل موجب هم افزائی در رفع آن میشود.

 پس از به قدرت رسیدن رئیسی با دوپینگ ردصلاحیت این شعار که ریشه اصلی مشکلات و گرانی در مدیریت است نه تحریم، خیلی زود رنگ باخت.

مجلس، دولت و قوه قضائیه یکدست شدند و اصلا جایی برای منتقدین در حاکمیت باقی نماند حتی اساتید دانشگاه وائمه جماعت منتقد هم حذف شدند اما مردم در کمتر از یکسال بالاترین میزان تورم بعد از انقلاب را تجربه کردند.

در اینجا بدنه امنیتی که قرار است با معترضین برخورد کند خودش هم متوجه آثار سوء سیاستهای کلان خارجی مخاصمه جو با غرب و تحریم شد آنها هم خود شاهد در مضیقه قرار گرفتن پدر ومادر و برادر وخواهر و ...خویش بودند.

 حاکمیت و نماینده اش دولت با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی از سفره مردم بصورت بنیادین عقبه اجتماعی جناح طرفدار خویش را از دست داد.

بنده ده سال پیش اگر برای خرید تره بار به مغازه میرفتم و لو با لباس روحانی حرف ناروایی از مردم نمی شنیدم و نهایتا با یک زبان کنایی و نرمی یک خریدار تیکه ای می انداخت که نشان دهنده عدم رضایت اش بود و چه بسا اگر فرد مذهبی مشغول خرید بود او هم تیکه ای به طرفداری از حاکمیت می انداخت.

امروز اما اولا ما جرأت خرید رفتن با لباس روحانیت را نداریم چون علاوه بر نگاه های پیوسته تحقیرآمیز مردم امکان هرگونه رفتار ناشی از عصبانیت هیجانی و خالی شدن عقده شان برسر یک ملبس به لباس حاکمیت منتفی نیست.

ثانیا بدون لباس روحانیت و تنها با چهره مذهبی و مقدار متعارفی از ریش هم! وقتی به مغازه خوار وبار فروشی بروی انواع ناسزاها را به حاکمان می شنوی گویی تو پیام رسان یا هم کاسه مسئولان هستی!

امروز دختران قشر مذهبی اغلب ترجیح میدهند چادر را کنار گذاشته با مانتو رفت وآمد کنند چون قضاوت عمومی مردم نسبت به مذهبی های چادر پوش یعنی پوشش مورد علاقه حاکمیت منفی است و مردم جرأت و توان توبیخ اجتماعی انها را در خود حس میکنند.

شرکتهای خصوصی از استخدام افراد با پوشش یا چهره مذهبی چه دختر وچه پسر طفره میروند.

اینها همه علامت بالارفتن اعتمادبنفس مردم در اعتراض و بیان خواسته شان  است.

اعتراض به حاکمیت جای تملق و روراست بودن جای دورویی و ترس را گرفته است.

اینها همه نتیجه فشار اقتصادی بی وجه وسیاستهای کلان تحریم زاست که منجر به تولد انسانی معترض و دارای اعتماد بنفس شده!

با توجه به بالا رفتن اعتماد بنفس عمومی ادامه وضع فعلی به افزایش چشمگیر وغیر قابل کنترل اعتراضهای اجتماعی خواهد انجامید.

کنترل کننده اصلی یک جامعه فضای حاکم بر آن است فضایی که به اشتباه، طیفی از حاکمیت گمان می بردند با مشت آهنین قابل تحصیل است که البته زمانه نشان خواهد داد چنین نخواهد بود.

ما به وضعیت انقلاب ۵۷ به سرعت نزدیک میشویم اگر زودتر به خود نجنبیم ...