دكتر احمدی نژاد: مردم تصميم‌گيران اصلی در آينده جهان هستند + فیلم
آخرین بخش از مصاحبه شبکه تلویزیونی فونیکس با دکتر احمدی‌نژاد که امروز پنجشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۹ منتشر شد به اوضاع ایران و انتخابات ریاست جمهوری سال آینده اختصاص داشت که طی آن دکتر محمود احمدی‌نژاد راه غلبه بر مشکلات کنونی کشور را در گروه اتحاد ملت ایران، اتکاء به قدرت ملی و توسعه مناسبات و همکاری‌های بین‌المللی دانست و اظهار عقیده کرد که مردم تصمیم‌گیران اصلی در آینده ايران و جهان خواهند بود.
به گزارش دولت بهار، این بخش از مصاحبه اختصاصی شبکه تلویزیونی فونیکس چین با دکتر احمدی نژاد به شرح زیر است:
فونیکس : آیا شما قصد دارید نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۱۴۰۰ شوید؟
دکتر احمدی‌نژاد: من هنوز در این باره اظهارنظری نکرده‌ام.
فونیکس: مردم ایران دلتنگ دوران ریاست‌جمهوری شما هستند.
دکتر احمدی‌نژاد: مردم ایران به خادم خودشان لطف و محبت دارند.
فونیکس: آیا شما برای بازگشت به عرصه ریاست‌جمهوری احساس وظیفه نمی کنید؟
دکتر احمدی‌نژاد: هنوز در این خصوص اظهارنظر نکرده‌ام.
فونیکس: پس ما برای رسیدن به جواب سئوال خود هنوز باید منتظر بمانیم! اوضاع اقتصادی ایران، امسال علاوه بر تحریم، تحت تاثیر ویروس کرونا سخت‌تر شده است، شما برای برون‌رفت از این وضعیت چه پیشنهادی دارید؟
دکتر احمدی‌نژاد: ملت ایران با اتحاد و با اتکاء به قدرت ملی و توسعه مناسبات و همکاری‌های بین‌المللی ان‌شاءالله بر مشکلات غلبه خواهد کرد.
فونیکس: ارزیابی شما از عملکرد دولت آقای روحانی چیست؟
دکتر احمدی‌نژاد: من تابع نظر مردم ایران هستم. هرچه آنها بگویند نظر من هم همان است.
فونیکس: پیش‌بینی شما از تحولات آینده جهان چیست؟
دکتر احمدی‌نژاد: من پیشبینی‌ام این است که در آینده، تحولات جهان به مقدار خیلی زیادی به اراده و خواست توده‌های مردم باز می‌گردد. یعنی ملت‌ها، آزادیخواهان و عدالت طلبان هستند که تعیین می‌کنند چه اتفاقی بیافتد. البته این حرکت اکنون شروع شده است اما در آینده کامل می‌شود. قبلا انرژی مردم صرف به کرسی نشاندن عده‌ای آدم قدرت‌مدار بود، اما این مدل عوض خواهد شد و ملت‌ها به سرعت در کنار هم قرار می‌گیرند و اراده خودشان را حاکم می‌کنند.
فونیکس: سیاست خارجی شما با سیاست خارجی دولت آقای روحانی متفاوت بود. به نظر شما حرکت ایران در آینده به کدام سمت باید باشد؟
دکتر احمدی.نژاد: چون سئوالتان بسیار مهم است تکرار می‌کنم که رویکرد ملت ایران در طول تاریخ همواره مبتنی بر دوستی و صلح و همکاری سازنده بین همه ملت‌ها بر پایه عدالت و احترام و عزت انسان‌ها بوده است. ملت ایران معتقد است که جهان را باید همه با هم و در شرایط مساوی اداره کنیم و هیچکس به خاطر ثروت یا جایگاهش نباید بر دیگری برتری داشته باشد. همه انسان‌ها و ملت‌ها محترم هستند. ما بر این باوریم که مدیریت مشترک جهانی تنها راه برطرف کردن مشکلات، تنش‌ها و درگیری‌هاست. مسیر ساختن دنیایی بهتر و زیباتر و کامل‌تر مبتنی بر همکاری مشترک است. سیاست خارجی هم مثل سیاست‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی، متعلق به مردم است و همه مردم باید در جریان آن باشند. اگر مدیران کشورها واقعا خواست مردمشان را در سیاست خارجی اعمال کنند، حتما هیچ جنگ، اختلاف، تجاوز و سلطه‌گری اتفاق نخواهد افتاد. مقامات اطلاعات نادرستی را به مردم می.دهند و باعث بروز اختلاف و جنگ می‌شوند. و الّا ملت‌ها با هم هیچ اختلافی ندارند. همه ملت‌ها علاقمند به دوستی و داشتن روابط صمیمانه با یکدیگر هستند. درگیری و جنگ را آن اقلیتی که قبلا توضیح دادم بوجود می آورند. اگر همه مردم جهان در صحنه سیاست خارجی حضور داشته باشند، در همه نقاط صلح و دوستی برقرار می‌شود و دیگر هیچ اسلحه ای لازم نخواهد بود. مردم در همه نقاط جهان از جنگ ناراحتند و از آن استقبال نمی کنند. در دوره دولت‌های نهم و دهم بنده به ۸۵ کشور جهان از جمله چین سفر رسمی کردم. در همین تهران از بیش از ۱۵۰ رئیس دولت استقبال کردیم زیرا می‌خواستیم همه با هم همکاری کنیم و ارتباطات گسترده داشته باشیم. بدون همکاری نمی‌شود دنیا و از جمله ایران را ساخت و هرجا هم که رفتم دست دوستی و همکاری دادم. به همین خاطر حجم قراردادهای ما چند برابر شد. در همان دوره در ایران، «کنفرانس عدم تعهد»، «نشست گروه ۱۵»، «اجلاس جهانی گردشگری» و ده‌ها نشست جهانی دیگر برگزار شد و دائماً برای توسعه ارتباطات در رفت و آمد بودیم. روابط با همسایگان‌مان در بالاترین سطح قرار گرفت. من بارها در نشست‌های مختلف شرکت کردم، پیشنهاد دادم و برای همکاری توافق کردیم. انسان‌ها جز همکاری، راهی ندارند. هر راه دیگری به جز همکاری مبتنی بر عدالت و احترام، به اختلاف و درگیری منجر می‌شود. ما انسانیم و باید انسانی زندگی کنیم و با همه انسان‌ها رفتار انسانی داشته باشیم. دنبال تسلط و تحقیر آنها نباشیم. هرکس که دنبال تحقیر دیگران است، از جرگه انسانیت خارج شده و دیگر انسان نیست.
ما همیشه دنبال آزادی بودیم و عدالت و صلح و رفاه را برای همگان خواسته‌ایم. به تاریخ ایران نگاه کنید. دانشمندان ایران در طول تاریخ، علم را برای همه دنیا منتشر کردند. برای علم خود و صنعت و هنرشان از کسی پول نگرفتند. ملت‌ها همین طور هستند. باید به همین فرهنگ برگردیم، الان صد سال است که با فرهنگ داروینیستی جلو آمدیم و جهان بدتر شده است. باید این رویکرد را کنار بگذاریم و با هم دوستی و تعامل و گفت‌وگو کنیم و همه را دوست داشته باشیم. این مدل زندگی خیلی بهتر از وضع موجود است که همه مراقب هم هستند. به ظاهر لبخند می‌زنند، امّا یک خنجر پشتشان نگه داشته‌اند. این وضعیت به دوستی نمی‌انجامد. پنهان‌کاری و بی‌صداقتی به دوستی منجر نمی‌شود. من اگر برای خودم احترام می‌خواهم، باید برای همسایه‌هایم هم بخواهم. برای مردم چین، ژاپن و مردم آمریکا و اروپا و دوست و دشمن هم همان را بخواهم. اگر عدالت و رفاه را برای خودم می‌خواهم، آن را برای بقیه هم بخواهم و به فقر آنها بی‌توجه نباشم. باید به صورت محترمانه و عادلانه با هم تعامل کنیم. دو طرف کار می‌کنیم و دوطرف هم سود می‌بریم. چرا باید یک طرف سود ببرد، یک طرف ضرر کند؟ همه سود کنند و شاد باشیم و مرفه و سعادتمند باشیم. این نگاه ملت ایران است و من از این نگاه کاملا تبعیت می‌کنم. ما باید دنبال این باشیم که انسان‌ها جهانی باشند. تعصبات نژادی و قومی و منطقه‌ای و جغرافیایی و حتی دینی، مردم را از هم جدا نکند و موجب حقوق تبعیضی برای کسی نشود. انسان‌ها چون انسانند، در حقوق، حق حیات، پیشرفت، زندگی کردن، رفاه و رشد وکمال با هم مساوی هستند. باید مرزها برداشته شود تا همه انسان.ها جهانی فکر کنند و جهانمان، انسانی شود. اگر همه ی انسان ها جهانی فکر کنند، جهانمان انسانی خواهد شد.
نظرات